ชันษา ผู้เป็นลูกพี่ลูกน้องขององค์จักรพรรดิหลบหนีออกจากกรุงหลินอันไปแล้ว แม้ลู่ซิ่วฟู่ และจางชื่อเจี๋ย จะไปจัดตั้งรัฐบาลพลัดถิ่นของราชวงศ์หนานซ่ง (ค.ศ.1127-1279) ขึ้น แต่ที่สุดก็ถูกกวาดล้างจนราบคาบ
เหวินเทียนเสียงขุนพลผู้ภักดี ถูกคุมตัวไปยังเมืองต้าตู เขาถูกเกลี้ยกล่อมให้ยอมแพ้และสวามิภักดิ์ต่อ ราชวงศ์หยวน แต่จนแล้วจนรอดเขาก็ไม่ยินยอม แม้เมื่อกุบไลข่านมาชักจูงด้วยตนเอง เขาก็ตอบว่า “นอกจากความตายแล้ว ข้าไม่มีอะไรที่สามารถจะทำได้อีก” ในที่สุดเขาก็พลีชีพอย่างสงบในวันที่ 9 มกราคม ค.ศ. 1283 ขณะมีอายุ 47 ปี
ราชวงศ์ซีเซี่ย (ค.ศ.1038-1227)
ค.ศ. 1038 หลี่เต๋อหมิงเสียชีวิต หลี่หยวนฮ่าว ขึ้นเป็นเซี่ยอ๋องรุ่นที่ 7 เขาสถาปนาตนขึ้นเป็นจักรพรรดิ ราชวงศ์ซีเซี่ย (ค.ศ. 1038-1227) ตั้งชื่อเมืองหลวงว่า หนิงเซี่ย หลังจากนั้นเขาก็ต้องขับเคี่ยวกับราชวงศ์เหลียวทางตอนเหนือและราชวงศ์ซ่งทางตะวันออกและตอนใต้
ราชวงศ์ซีเซี่ย มีอำนาจในพื้นที่เขตตะวันตกเฉียงเหนือของจีน บริเวณมณฑลกานสู่ หนิงเซี่ย ส่านซี และชิงไห่ปัจจุบัน ถือว่าอยู่ปลายเส้นทางการค้าสายตะวันตกหรือเส้นทางสายไหมในเขตระเบียงกานซู่ที่เชื่อมเส้นทางการค้าระหว่างเอเชียกลางเข้ากับประเทศจีน
ราชวงศ์ซีเซี่ยรับพุทธศาสนา ลัทธิขงจื้อ และเต๋าเช่นเดียวกับชาวจีน และมีบทบาทสำคัญในการเก็บรักษา พระไตรปิฎกที่มีการแปลออกเป็นสองภาษาคือ ภาษาตุนกุสและภาษาจีน และยังมีตำรา คัมภีร์อรรถกถา คัมภีร์เต๋า และงานนิพนธ์อื่นๆ ที่อ้างว่าเป็นของขงจื๊อ ตลอดจนตำราพิชัยสงคราม หนังสือรวมสุภาษิตคำคมของผู้มีชื่อเสียงต่างๆ กฎหมายและกวีนิพนธ์
ค.ศ.1226-1227 เจงกีสข่านนำกองทัพ 150,000 นายข้ามทะเลทรายทาคลามาคัน มาจากแนวรบทางเหนือ เข้าสู่ใจกลางของอาณาจักรซีเซี่ย กองทัพมองโกลเข้ายึดกรุงจงซิงอันเป็นราชธานีของฝ่ายซีเซี่ยเอาไว้ได้ ปิดฉากราชวงศ์ซีเซี่ย
จักรวรรดิมองโกล (ค.ศ.1206-1368)
ในสมัยของเจงกีสข่าน (ค.ศ. 1206-1227) มีความเปิดกว้างทางด้านศาสนา
จักรวรรดิมองโกลแม้จะพิชิตราชวงศ์จิน ยึดเมืองจงตู (กรุงปักกิ่ง) ได้ใน ค.ศ. 1234 แล้ว แต่ราชธานีของ จักรวรรดิยังคงอยู่ที่กรุงคาราโครัมในเอเชียกลาง
ค.ศ.1256-1257 เจ้าชายกุบไลตั้งราชสำนักที่เมืองไคผิง ในเขตมองโกเลียใน ทำให้ราชสำนักคาราโคลัม เพ่งเล็งว่าเจ้าชายกุบไลกำลังแสดงตนในฐานะผู้นำชาวฮั่นเสียยิ่งกว่าจะเป็นเจ้าชายมองโกล
ค.ศ. 1258 มองเคข่านประกาศเคลื่อนพลขนานใหญ่บุกเข้าโจมตีราชวงศ์หนานซ่ง แต่ในระหว่างการศึกปิดล้อมเมืองฉงชิ่ง มองเคข่านก็สิ้นพระชนม์ลงใน ค.ศ.1259
ค.ศ.1260-1264 เกิดศึกชิงความเป็นใหญ่ระหว่างอริกโบเคซานกับกุบไลข่าน ซึ่งยุติลงด้วยชัยชนะของ กุบไลข่าน
กุบไลข่าน
ค.ศ.1267 กุบไลข่านทรงมีดำริจะย้ายศูนย์กลางของอาณาจักรลึกเข้ามาในแผ่นดินจีนให้มากขึ้นคือย้าย จากเมืองไคผิงไปอยู่ที่กรุงจงตู (กรุงปักกิ่ง)
ค.ศ.1271 เมื่อการสร้างเมืองหลวงใหม่คือกรุงบาลิคข่านเสร็จสมบูรณ์แล้ว จักรพรรดิกุบไลข่านทรง ประกาศสถาปนาราชวงศ์ของพระองค์ตามแบบธรรมเนียมจีน ในนาม “หยวน” หรือ “ต้าหยวน” และให้ ยึดวัฒนธรรมประเพณีจีนในการปกครองแผ่นดิน กุบไลข่านฟื้นฟูลัทธิขงจื๊อ และยอมรับพุทธศาสนาแบบ
(ยังมีต่อ)
022
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
