มีตรอกอยู่ตรอกหนึ่ง
ที่ทั้งมืดและทั้งแคบ
คืนหนึ่ง
มีพระรูปหนึ่ง
เดินผ่านเข้ามายังตรอกดังกล่าว
เพื่อมุ่งหน้า
ไปยังอาราม
ทว่า!
ความที่ตรอกนี้มืดมิด
แม้กระทั่งนิ้วมือทั้งห้าของตนเอง
ยังไม่อาจมองเห็นได้
พระรูปนี้
จึงทั้งเดินไปชนผู้อื่น
และถูกผู้อื่นเดินมาชน
ไม่หยุดหย่อน
สร้างความลำบากยิ่งนัก
ทันใดนั้น
มีคนผู้หนึ่ง
ถือโคมไฟ
เดินเข้ามา
ยังตรอกดังกล่าว
พลันทำให้
ในตรอก
เกิดแสงสว่างขึ้นพอสมควร
พระรูปนั้น
ได้ยินคนเดินผ่านทางกล่าวว่า
"คนตาบอดผู้นั้น
ช่างแปลกนัก
ตนเองมองไม่เห็นแท้ๆ
กลับถือโคมไฟให้วุ่นวาย"
เมื่อพระได้ยิน
ก็รู้สึกแปลกใจ
รอจนกระทั่ง
คนตาบอดถือโคมไฟคนนั้นเดินผ่านมา
จึงเอ่ยถามขึ้นว่า
"ขออภัย ท่านตาบอดจริงๆ หรือ?"
คนผู้นั้นตอบว่า
"ถูกแล้ว ข้าเกิดมาก็พิการ ตาสองข้าง มองไม่เห็นอะไรเลย"
พระได้ยินดังนั้น
ก็ยิ่งงุนงงมากขึ้น
ถามต่อว่า
"แล้วทำไมท่านจึงถือ
โคมไฟ?"
คนตาบอดตอบว่า
"เนื่องเพราะข้า
เคยได้ยินคนพูดกันว่า
ในยามกลางคืน
ไร้แสงสว่าง
คนตาดีทั้งหลาย
ก็เป็นเช่นเดียวกับข้า
คือมองไม่เห็นสิ่งใด
เมื่อครู่ท่านเดินอย่างมืดมนในตรอก
คงโดนคนเดินสวนไปมาชนเอาสิ?
แต่ข้า
ไม่โดนผู้อื่นเดินชนเลย
แม้แต่ครั้งเดียว
ทั้งๆ ที่เมื่อก่อน
ข้าก็เป็นเช่นเดียวกับท่าน
โดนคนเดินมาชนเอาบ่อยครั้ง
ต่อมา
ข้าถือโคมไฟทุกอย่างก็เปลี่ยนไป
ที่ข้าจุดโคมไปไหนมาไหนด้วยนั้น
ข้าจุดเพื่อให้แสงสว่างกับผู้อื่น
และเพื่อให้ผู้อื่นมองเห็นตัวข้า
ตั้งแต่นั้นมา
ข้าก็ไม่โดนผู้ใดเดินชนอีกเลย"
พระได้ยินความดังนั้น
ก็บรรลุปัญญาทันที
"การช่วยเหลือผู้อื่น
ประโยชน์สูงสุด
ล้วนกลับคืน
มาสู่...ผู้ให้"
ลองถามตัวเองว่า
วันนี้เราได้ทำตัวเป็นแสงสว่างให้ใครบ้างรึยัง?
ถ้ายัง
ลองทำดูนะ
แต่ก่อนที่จะไป
เป็นแสงสว่างให้ใครๆ
ทำตัวเรา
ให้สว่างก่อน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
