หลายประเทศในฝั่งเอเชียตะวันออกและตะวันออกเฉียงใต้ รวมทั้งรัสเซียประสบปัญหาทางการเงินอย่างรุนแรง โดยเฉพาะจากภาวะฟองสบู่แตกในราคาสินทรัพย์ต่าง ๆ ธุรกิจและสถาบันการเงินจำนวนมากขาดสภาพคล่องและเลิกกิจการ เงินทุนไหลออกรุนแรงและทุนสำรองระหว่างประเทศลดลง ทำให้หลายประเทศต้องขอความช่วยเหลือทางการเงินจาก IMF และ World Bank ส่งผลต่อการเติบโตของเศรษฐกิจโลกเป็นอย่างมาก อย่างไรก็ดี ได้สร้างบทเรียนสำคัญสำหรับการระแวดระวังป้องกันไม่ให้เกิดวิกฤต ซึ่งมีต้นทุนต่ำกว่าการเข้าแก้ไขเมื่อเกิดวิกฤตเป็นอย่างมาก
ทั้งนี้ สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 เองได้ทรงเคยสอบถามกับคณาจารย์ทางด้านเศรษฐศาสตร์ที่มหาวิทยาลัย LSE หรือ The London School of Economics and Political Science ไว้ว่า “เหตุใดจึงไม่มีใครคาดการณ์ว่าจะเกิดวิกฤตนี้ขึ้น?” ซึ่งต่อมา คณาจารย์ได้กราบทูลผ่านจดหมายเพื่อสรุปเหตุของวิกฤตครั้งนี้ไว้อย่างน่าสนใจว่า “เหตุของวิกฤตนี้มีหลายปัจจัย ขณะที่ปัจจัยสำคัญคือความล้มเหลวในการจินตนาการถึงความเสี่ยงเชิงระบบของบุคคลผู้ชาญฉลาดทั้งในประเทศนี้และในระดับสากล”