เราจะเห็นว่านิเวศสื่อในบ้านเราค่อนข้างครบถ้วนมากๆ ซึ่งไทยพีบีเอสเน้นการเป็นยาขมแต่มอบสังคมด้วยคอนเทนต์ดี เป็นต้น ในหลายๆ ครั้งเราต้องสร้างจุดสมดุลของการกระหายเรตติ้งกับการให้คุณค่ากับสังคม ซึ่งในหลายๆ เหตุการณ์นั้นก็สะท้อนถึงคุณภาพของจรรยาบรรณ และจรรยาบรรณก็คือการมี Common Sense หรือมีจิตสำนึกในการทำงาน เช่น ในกรณีการกราดยิง เราไม่ควรสร้างเนื้อหาที่เป็นภัยต่อเหยื่อ หรือให้ผู้กระทำกลายเป็นฮีโร่ แม้กระทั่งการถ่ายทอดสดก็ต้องโดนแบนในแพลตฟอร์มเช่นกัน
สิ่งสำคัญในตอนนี้คือ กสทช. พยายามลดค่าธรรมเนียมใบอนุญาตเรื่อย ๆ จนถึงจุดที่ลดไม่ได้แล้ว ส่วนต่อมาคือผังรายการโทรทัศน์กับส่วนของ OTT ว่าจะควบคุมและกำกับดูแลอย่างไร เป็นโจทย์ที่ยากมาก ซึ่งนิเวศสื่อบ้านเราติดกระดุมผิดเม็ดกันตั้งแต่แรก ไทยพีบีเอสควรจะเป็นการจ่ายค่าธรรมเนียมของประชาชนมาผลิตผลงาน หรือการประมูลโทรทัศน์ก็มีราคาที่สูงเกินจากความเป็นจริงไปมาก กลับมาที่ OTT เราจะไปอย่างไร? อย่างแรกคือการลดต้นทุน
และการสร้างความแตกต่างในการผลิตข่าว ไม่ใช่มาแข่งในน่านน้ำเดียวกัน ข่าวทุกวันนี้ไม่ได้ทำให้ทุกคนดูได้ แล้วสุดท้ายก็กลับมาถามว่าเพราะทีวีผลักเราไปดู OTT มากกว่าหรือเปล่า? ต่อมาคือหา Business Model ใหม่ รวมไปถึงระบบการวัดเรตติ้งที่แต่ละช่องยังต้องจ่ายค่าวัดเรตติ้งให้กับเจ้าเดียวอยู่หรือเปล่า? ต้องทำให้ต้นทุนต่ำที่สุด และสุดท้ายคือการหาช่องทางโปรโมทให้ผู้ประกอบการไปสู่ต่างประเทศได้