ไม้ป่ากินได้ "ดอกดินแดง" 𝘈𝘦𝘨𝘪𝘯𝘦𝘵𝘪𝘢 𝘪𝘯𝘥𝘪𝘤𝘢 L.
วงศ์ : OROBANCHACEAE
ชื่ออื่น : ซอซวย (แม่ฮ่องสอน), ดอกดินแดง (ตราด), ปากจะเข้ (ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ), สบแล้ง (สงขลา),
หญ้าดอกขอ (เลย), Ghost flower, Forest ghost flower, Indian broomrape
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ :
ไม้ล้มลุก เบียนราก ไม่มีคลอโรฟิลล์ ไม่มีใบ สูงได้ถึง 10-35 ซม. ส่วนต่าง ๆ สีน้ำตาลอ่อนหรือน้ำตาลแดง มักมีริ้วสีเข้ม ดอกออกเดี่ยว ๆ กลีบเลี้ยงยาว 2.5-3 ซม. ปลายแหลม ดอกยาว 2-4 ซม. หลอดกลีบดอกสีขาว ม่วงอ่อน หรือม่วงเข้ม แผ่นกลีบเส้นผ่านศูนย์กลาง 2-3 มม. บานออกเล็กน้อย ขอบกลีบเรียบ ภายในหลอดกลีบสีเดียวกับด้านนอกหรือเข้มกว่า เกสรเพศผู้ติดที่ประมาณจุดที่หลอดกลีบงอ ก้านชูอับเรณูเกลี้ยง ก้านเกสรเพศเมียโค้ง ยาว 1-1.5 ซม. ผลรูปกรวย ยาวประมาณ 2.5 ซม.
ประโยชน์ : ต้นลวกกินกับน้ำพริก ทั้งต้นคั้นน้ำให้สีม่วงดำใช้ทำขนมหรือผสมข้าวเหนียวเป็นข้าวก่ำหรือบดผสมกับแป้งเพื่อทำขนม ในทางสมุนไพร ขับพิษ แก้อักเสบ รักษาแผลในปาก
โฆษณา