พระอาจารย์เล่าให้ฟังว่า ....
"การรับพระราชทานสัญญาบัตรพัดยศของพระครูชั้นสัญญาบัตรในสังกัดคณะสงฆ์หนกลาง ระบุมาในกำหนดการเลยว่า ให้ทุกรูปห่มจีวรสีพระราชนิยม คำว่า จีวรสีพระราชนิยมก็คือจีวรสีที่ในหลวงทรงโปรด
พระองค์ตรัสว่าสีพระป่าก็มืดไป สีเหลืองก็สว่างไป พระองค์ให้สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราชฯ ตอนที่ยังเป็นสมเด็จพระญาณสังวรอยู่ ให้ไปค้นคว้าจนกระทั่งได้สีนี้มา แล้วพระองค์ท่านทรงโปรด จึงเรียกว่าสีพระราชนิยม บางคนเรียกว่า สีกรักทอง
คราวนี้มีนักเลงดีกราบเรียนหลวงพ่อสมเด็จพระมหาธีราจารย์ ตอนนั้นท่านเป็นเจ้าคณะใหญ่หนกลาง ว่าทำไมหลวงพ่อไม่สั่งให้พระในหนกลางทั้งหมดห่มสีพระราช
นิยมไปเลย ท่านบอกว่า “ผมไม่สามารถจะล้มล้างพระพุทธบัญญัติได้ พระพุทธเจ้าทรงอนุญาตให้พระภิกษุใช้จีวรสีเหลือง สีกรักหรือสีเหลืองเจือแดงเข้ม ก็แปลว่าพระองค์อนุญาตให้ใครใช้ใน ๓ สีนี้ก็ได้ ถ้าผมไปสั่งให้ใช้สีเดียว ก็แปลว่าผมไปล้มล้างในสิ่งที่พระองค์ท่านทรงบัญญัติ ผมก็ซวยอยู่คนเดียวสิ..!"
พระผู้ใหญ่ท่านรอบคอบและแม่นต่อกฎหมายและระเบียบวินัยจริง ๆ ถ้าเป็นเราก็คิดว่าน่าจะทำได้ใช่ไหม ? ลองไปทำเข้าดูสิ..!"
หลวงพ่อเล็ก
วัดท่าขนุน
เก็บตกบ้านวิริยบารมี
เดือนมกราคม ๒๕๕๕
พระอาจารย์เล่าว่า "ตอนเกิดสึนามิที่ญี่ปุ่น คุณยายอายุ ๘๐ กว่าปีกับหลานชายอายุ ๑๗ ติดอยู่ในบ้าน ภายในบ้านนั้นมีอาหารอยู่ในครัว พอ ๕ วันให้หลังหน่วยกู้ภัยไปเอายายและหลานออกมาได้ คุณยายอายุ ๘๐ กว่ายังเดินได้ แต่หลานอายุ ๑๗ ปี หน่วยกู้ภัยต้องหามออกมา..!
สภาพจิตใจของหลานชายที่โดนภัยพิบัติรู้สึกหมดอาลัยตายอยาก ส่วนคุณยายเคยผ่านสงครามโลกครั้งที่ ๒ มาแล้ว แกรู้ว่าเรื่องร้ายแบบนี้เดี๋ยวก็ผ่านไป เพราะฉะนั้น..คุณยายอายุ ๘๐ กว่าปีกำลังใจยังดีอยู่ ถึงเวลาเดินออกมาได้เพราะไม่ได้
ขาดอาหาร แต่หลานต้องให้หน่วยกู้ภัยหามออกมา
ไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ไหน เรื่องของกำลังใจเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุด ดูตัวอย่างคนงานที่ติดอยู่ในเหมืองใต้ดินที่ชิลี แต่ละคนหาเกมมาเล่น กินอาหารกันวันละ ๒ ช้อนเท่านั้น แต่เขามีความหวังว่าอย่างไรก็ต้องออกไปได้ ท้ายสุดเขาก็เจาะช่องเอาแคปซูลหย่อนลงไปรับออกมาได้ ถ้าหากว่าใจไม่สิ้นหวัง มโนสัญเจตนาหารมั่นคง โอกาสที่จะรอดก็มีสูงกว่าคนอื่นเขา"
เก็บตกบ้านวิริยบารมี
เดือนพฤศจิกายน ๒๕๕๔
พระอาจารย์กล่าวว่า “ส่วนใหญ่วัตถุมงคลที่อาตมาทำราคาแพง มาจากหลายสาเหตุ สาเหตุแรกก็คืออาตมามีคติประจำใจว่าสร้างพระต้องสวย เพราะถ้าของสวยคนเห็นแล้วจะศรัทธา ค่าแรงช่างก็เลยสูง ประการที่ ๒ ก็คือวัตถุบางอย่างอาตมาใส่ไม่อั้น อย่างพระปิดตารุ่นแรก เนื้อนวโลหะอาตมาใส่ทองคำไป ๑๐๐ บาท เป็นโยมกล้าใส่ไหม ? เขาใส่กันแค่ ๙ บาท ในเมื่อใส่ไม่อั้นก็เลยแพง คนเขาสงสัยองค์นิดเดียวทำไมตั้งสามสี่พันบาท ก็ทองตั้ง ๑๐๐ บาท พอถึงเวลาจะมีการทำพิมพ์ด้วยเลเซอร์ก็จะแพงเข้าไปอีก
ในเมื่อไม่อั้นเรื่องวัสดุ ยอมใช้เทคโนโลยีสูง ๆ แล้วก็ต้องการความสวย ราคาเลยแพง แต่ก็มีวัดอื่นเขาประทับใจ อยากจะให้วัดท่าขนุนช่วยทำวัตถุมงคลให้ ขอโทษ..ไม่มีอารมณ์ว่ะ...! ปกติเขาขึ้นพิมพ์กันด้วยขี้ผึ้ง ของอาตมาให้แกะพิมพ์ด้วยหินอ่อน พิมพ์หินอ่อนจะคมชัดกว่า คราวนี้ค่าแกะ ถ้าช่างฝีมือดี ๆ ที่เรียกใช้อยู่ พิมพ์หนึ่งก็ตั้งห้าหมื่นบาท องค์นิดเดียวเอง”
เก็บตกบ้านวิริยบารมี ต้นเดือนกรกฎาคม ๒๕๕๗
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
