13. กลับมาจุดเดิม
ความทุกข์มีเกิดดับเหมือนลมหายใจเข้าออก ความสุขก็เหมือนกัน
..
เนินนานที่เราปล่อยให้ความรู้สึกนึกคิดหลายอย่างได้รับการปล่อยวาง และ ใช่ชีวิตโดยนึกถึงแต่ความเป็นสุข มันช่างเป็นช่วงเวลาที่ รู้สึกเหมือนทุกอย่างค่อยๆดีขึ้น แต่แปลกนะ เหมือนเราวิ่งวนในสนามกีฬาที่เป็นวงกลม ลู่วิ่งที่ดูเหมือนไกล เมื่อเราพยายามวิ่งเพื่อหลุดพ้นจากความพ่ายแพ้ ในที่สุดเราก็เหมือนได้เข้าเส้นชัยและมีความสุขอีกครั้ง .. แต่เมื่อมองไปรอบๆ เราก็กลับเพิ่งรู้ตัวว่า เส้นชัยของลู่วิ่งนั้น ก็คือจุดเริ่มต้นที่เราหนีมานี่เอง และเรา .. พยายามไปเพื่ออะไร ผมคงไม่ใช่นักวิ่ง ผมคงไม่ใช่คนเก่งกาจอะไร
บางทีคนเราไม่ได้ถูกกำหนดมาให้เป็นผู้ชนะ ถ้าเราเป็นผู้ชนะกันได้ทุกคน โลกนี้คงไม่มีการแข่งขัน หรือ การเอาตัวรอดใดๆ ทุกคนชนะผ่านพ้นได้หมด ธรรมชาติไม่ได้ออกแบบมาเป็นแบบนั้น และผมเกิดมาเป็นผู้แพ้ และผู้แพ้ต้องแพ้ให้เป็น ผมเลือกจะอยู่กับความพ่ายแพ้ ... ไร้ซึ่งความฝัน ไร้ซึ่งอนาคต อยู่แค่กับปัจจุบัน อยู่กับตัวเอง เมื่อเส้นทางของผม นำผมไปสู่การวิ่งวนเป็นลู่วิ่ง ผมก็เลือกที่จะหยุดวิ่ง ไม่แข่งขัน ไม่ใฝ่ฝัน หยุดอยู่แค่จุดเริ่มต้น และยอมที่อยู่กับความพ่ายแพ้อย่างมีความสุข
ในเมื่อเกิดมาเพื่อแพ้ ขอแพ้แบบคนที่ยิ้มได้ และถ้าเกิดต้องตาย ก็ขอตายแบบสงบ คงมีความสุขดี
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
