EP 2 ตอน..ความหลัง
วันนี้ก็เหมือนกับหลายๆวันที่ผ่านมาจะนอนอยู่ในท้องถนนในยามค่ำคืน มีลูกค้ามากหน้าหลายตาที่แวะเวียนกันขึ้นมาแล้วก็ลงไปเมื่อถึงที่หมาย ในค่ำคืนนี้ มีเรื่องประทับใจ 2 เรื่องเรื่องที่ 1 ไปรับสามีภรรยาชาวอินเดียแต่เธอสามารถสื่อสารภาษาไทยได้ เธอพูดภาษาไทยได้ ความสวยงามของเรื่องราว ผมไปรับเธอที่โรงพยาบาลสัตว์แถวพระราม 9
.. แต่บังเอิญว่า โรงพยาบาลสัตว์ตรงนั้นปิดแต่มีอีกสาขาหนึ่งที่เปิดตลอด 24 ชั่วโมง แถวๆถนนพัฒนาการช่วงซอย 92 ถึง 94 ในระหว่างที่เดินทางสายฝนโปรยปรายมีน้ำท่วมขังตามพื้นผิวถนนเธอบอกว่าสัตว์เลี้ยงของเธอไม่สบาย ทำให้เราได้เห็นความรักความผูกพันระหว่างคนกับสัตว์แม้ในยามค่ำคืนดึกๆก็ตะเวนหาโรงพยาบาลเพื่อที่จะให้หมอรักษาสัตว์เลี้ยงของเธอ
..สุดท้ายก็ไปถึงโรงพยาบาลผมจำชื่อไม่ได้ว่าโรงพยาบาลอะไรแต่อยู่บนถนนพัฒนาการแต่กราบขอบคุณที่พากระเบนหาโรงพยาบาลสัตว์จนเจอ แต่เธอก็จากลาด้วยคำว่าขอบคุณแล้วก็รอยยิ้มด้วยความหวังว่าจะเลี้ยงของเธอจะได้รับการรักษานั่นคือความสวยงาม
เรื่องที่ 2 ความประทับใจ
ผมไปรับลูกค้า ที่ตลาดจอร์จแฟร์พระราม 9 ต้องไปส่งลูกค้าที่โรงแรมโนโวเทล แถวสยามสแควร์ นี่คือที่มาของเรื่องความหลังลูกค้าที่ผมไปรับ เป็นเพื่อนบ้านชาวลาวสามีภรรยาคู่หนึ่งอยู่ที่เวียงจันทน์อีกคู่หนึ่งเพิ่งกลับมาจากอเมริกา หลังจากที่ขึ้นรถในค่ำคืนนั้น ผมนั่งฟังพวกเขาเหล่านั้นสนทนากันทำให้ผมนึกแปลกใจว่า ภาษาที่เขาพูดกัน ช่างเหมือนกับภาษาที่บ้านเราจังเลย
..ผมเลยสอบถาม ได้ความว่าจริงๆแล้วพวกเขาเป็นคนท่าแขกซึ่งอยู่ตรงข้ามกับจังหวัดนครพนมของประเทศไทยภาษาพูดและสำเนียงเหมือนคนนครพนมคนหนองคายคนสกลนครมีหลายๆคำที่พวกเขาเหล่านั้นพูดแล้วคุยกันทำให้นึกถึงความหลังคำบางคำของภาษาพื้นบ้านภาษาอีสานที่มันหายไปจากความทรงจำมันทำให้หวนกลับคืนมาโดยการฟังคำสนทนาของพวกเขาเหล่านั้น ตำจอก หมายถึงชนแก้วอีกคำที่ทำให้ผมฟังแล้วประทับใจมีรอยยิ้มคือคำว่าตำอิดซึ่งในภาษาไทยหมายถึงเมื่อก่อน และอีกหลายๆคำของบทสนทนา
..ที่ทำให้นึกถึงความหลังนึกถึงวันเวลาที่ผ่านมาอาจจะลางเลือนไปบ้าง แต่อย่างน้อยๆทำให้เราได้นึกถึงความหลังที่เราเคยผ่านมามันเป็นความสุขเล็กๆ ของค่ำคืน ในเวลาครับผมต้องไปตลาดเพื่อไปจ่ายกับข้าวไปจ่ายสินค้าแล้วครับ
แล้ววันนี้ก็ผ่านไปอีก 1 วัน
คนขับรถ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
