13 ต.ค. 2022 เวลา 01:15 • ประวัติศาสตร์
.ธ เป็นดั่ง...ลมหายใจ...ของไพร่ฟ้า
ธ เป็นดั่ง...แก้วดวงตา...ครามืดหม่น
ธ เป็นดั่ง...คลังสมอง...ของปวงชน
ธ เป็นดั่ง...ดวงกมล...ของชาวไทย
...พสกนิกร...ได้ร่มเย็น...อยู่เป็นสุข
เพราะมีพ่อ...ปัดเป่าทุกข์...คอยแก้ไข
ชาติจึ่งยัง...ได้ธำรง...คงเป็นไทย
หาผู้ใด...จะเทียมเท่า...เฝ้าเทิดทูน
...13 ตุลา...ดุจฟ้าฟาด...ใจขาดสิ้น
ทั่วแผ่นดิน...แหลกสลาย...คล้ายดับสูญ
ลมหายใจ...ไทยหลุดลอย....คล้อยอาดูร
ดวงตาสูญ...โลกมืดดับ...ลงฉับพลัน
...กว่าจะผ่าน....แต่ละวัน...อันไร้พ่อ
ลูกทดท้อ...แสนอาลัย...ไม่เหหัน
คราบ้านเมือง...เกิดเภทภัย...ให้นึกพลัน
ถ้าครานั้น...พ่อยังอยู่...ลูกรู้ดี...
...ว่าชาติไทย...จะผ่านภัย....ไปได้แน่
ขอเพียงแค่...พ่อได้เห็น...เป็นสักขี
ทุกเหตุการณ์...จะผ่านร้าย...กลายเป็นดี
เพราะไทยมี...พ่อปัดเป่า....เฝ้าคุ้มครอง
...นับ 6 ปี...ที่หยัดยืน...ผ่านคืนค่ำ
ไม่อยากจำ...วันพ่อไกล...ให้หม่นหมอง
ต้องยอมรับ...สัจธรรม์...ตามครรลอง
ไทยจักต้อง...ดำรงอยูู่...สู้ต่อไป
...เพื่อให้พ่อ...ได้ภูมิใจ....ว่าไทยนี้
ยังอยู่ดี... เช่นมีพ่อ....คอยแก้ไข
มิเสียแรง...กายหยาดเหงื่อ...พ่อเสียไป
แผ่นดินไทย...จะร่มเย็น...เช่นวันวาน
...เพียงทุกคน...นั้นสัตย์ซื่อ...ถือหน้าที่
ทำความดี...มีความรัก...สมัครสมาน
ไม่แบ่งแยก...ความแตกต่าง...อย่างสามาลย์
ยึดถือการ...ให้เกียรติกัน...ทุกชั้นชน
...และน้อมนำ...คำพ่อสอน....มาย้อนคิด
เป็นแนวทาง....นำชีวิต...สัมฤทธิ์ผล
ให้คนดี...ได้ปกครอง...คุ้มผองชน
ไทยจักพ้น...จากภัยพาล...บ้านร่มเย็น
...อย่ายอมให้...คนไม่ดี....มีอำนาจ
อย่าเขลาขลาด...คิดยอมแพ้...แม้ยากเข็ญ
พ่อจักยัง...คุ้มครองภัย...ให้อยู่เย็น
พ่อยังเป็น...ที่เทิดทูน...ศูนย์รวมใจ
...แม้นวันนี้...ยังเศร้าโศก...โลกมืดหม่น
เชื่อว่าลูก...พ่อทุกคน...ไม่หวั่นไหว
ยังจงรัก...และภักดี...สุดหัวใจ
ขอเป็นข้าฯ...รองบาทไป...ชั่วนิรันดร์
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ข้าพเจ้านางสาวยุวดี สารบูรณ์
โฆษณา