13 ต.ค. 2022 เวลา 12:54
Blog ที่ 99 (06/10/22) ฟังเนื้อหาจาก blog ที่ 98 และนำมาเขียนเรียบเรียงใหม่ (เพิ่ม/ลด/ปรับเนื้อหาได้ตามสมควร)
สวัสดีค่ะเรานางสาวปภาดา อยู่ยา ศึกษาอยู่ที่มหาวิทยาลัยนเรศวร คณะวิทยาศาสตร์การแพทย์ สาขาชีวะเคมีและชีววิทยาโมเลกุล ชั้นปีที่2 ค่ะ ตอบคำถามในBlogที่98 เราเป็นคนยังไง สำหรับตัวเราในตอนนี้เราคิดว่าเราเป็นคนที่ค่อนข้างโลกส่วนตัวสูงค่ะ เวลาอยู่กับคนเยอะๆเราจะรู้สึกอึดอัดแปลกๆทำตัวไม่ถูก แต่จะสบายใจมากกว่าเวลาอยู่กับตัวเองหรือคนที่เราสนิทจริงๆ
ใครๆก็บอกเราเป็นคนไม่ค่อยพูดแต่เราว่าเราก็พูดเก่งนะคะเฉพาะกับคนที่สนิทถ้าเป็นกับคนที่ไม่ค่อยสนิทหรือพึ่งรู้จักกันเลยก็จะไม่ค่อยพูดอย่างที่เขาว่ากันนั่นแหละค่ะไม่ใช่ไม่อยากพูดนะคะแต่ไม่รู้จะชวนคุยอะไรมากกว่าเราต่อบทสนทนาไม่เก่งแล้วก็เป็นคนที่ไม่ค่อยชอบเที่ยวหรือไปสังสรรค์เท่าไรค่ะในตอนนี้ ยกตัวอย่างเช่นเวลาเลิกเรียนแล้วเราก็อยากกลับหอมานอนมาหาอะไรดูผ่อนคลายมากกว่าจะออกไปเที่ยวไปหาอะไรกินกับเพื่อนค่ะ เพราะรู้สึกว่าเรียนเสร็จก็หมดไฟแล้วค่ะอยากกลับมาอยู่ในเซฟโซนของตัวเองมากกว่า
เราฮีลความรู้สึกตัวเองได้ดีค่ะเวลาที่เราเศร้าเสียใจเรารู้วิธีที่จะทำให้ตัวเองหายและดีขึ้นค่ะ เช่นถ้าครั้งไหนที่รู้สึกไม่ดีเลยจริงๆก็จะแค่นอนนิ่งๆแล้วก็หลับไปค่ะตื่นมาก็จะรู้สึกดีขึ้นเอง หรือถ้ามไม่ได้รู้สึกแย่มากขนาดนั้นก็จะหาของหวานกินแล้วก็หาหนังดู แต่ถ้าเวลามีคนมาปรึกษาเวลาเขาเครียดๆหรือต้องการที่ระบายเราคิดว่าเราเป็นผู้ฟังที่ดีนะคะแต่กลับปลอบคนไม่เก่งเลย ไม่รู้จะพูดยังไงให้เขารู้สึกดีขึ้น
ยิ่งถ้าโทรมาระบายตัวเรากับเขาอยู่ห่างกันยิ่งเป็นเรื่องยากสำหรับเราเลยค่ะ อย่างน้อยถ้าอยู่ใกล้ๆเราก็คงนั่งข้างๆไม่ก็กอดปลอบจนเขารู้สึกดีขึ้นมาค่ะสำหรับเรื่องอยากจะทำอะไรต่อในอนาคตอาชีพที่เราตั้งเป้าหมายไว้ตอนนี้ก็คือ นักวิจัยในหน่วยงานอุตสาหกรรมอาหารค่ะ เราไม่มีเหตุผลตายตัวค่ะว่าทำไมถึงอยากทำงานด้านนี้ เราเรียนชีวเคมีมาเราก็อยากทำงานที่ตรงสายเราค่ะแต่ที่เอนไปทางอุตสาหกรรมอาหารเหตุผลง่ายๆเลยคงเป็นเพราะเราชอบอาหารค่ะ
ทั้งของคาวของหวานน้ำดื่ม เราชอบทุกอย่างเลยค่ะ ส่วนถ้าไม่ได้ทำงานด้านนี้จริงๆก็คงอยากเป็นQa ในอุตสาหกรรมอาหารค่ะ ต่อให้หน้าที่ต่างกันแต่ก็ยังชอบทางด้านอุตสาหกรรมค่ะ แล้วทางที่เป็นฝันที่ไม่กล้าฝันคงเป็นการเรียนต่อปริญญาโทเฉพาะทางค่ะ แต่คาดว่าคงไม่ได้เรียนต่อค่ะ
โฆษณา