Blog ที่ 99 (06/10/22) ฟังเนื้อหาจาก blog ที่ 98 และนำมาเขียนเรียบเรียงใหม่ (เพิ่ม/ลด/ปรับเนื้อหาได้ตามสมควร)
สวัสดีค่ะดิฉันชื่อ ตมิสา หอยสังข์ชื่อเล่นชื่อว่าพีม ปัจจุบันเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยนเรศวรคณะวิทยาศาสตร์การแพทย์สาขาชีวะเคมีและชีวะโมเลกุลวิทยา บ้านเกิดอยู่ที่เพชรบูรณ์ พีมเป็นคนที่ติดครอบครัวมากๆค่ะ ถึงแม้จะได้อยู่กับพ่อแม่เเค่ช่วงมอปลาย เเต่ช่วงเวลาที่ได้อยู่กับพวกเขาก็มีความสุขมากๆเลยค่ะ ช่วงมามหาลัยพีมคิดว่าตัวเองคงไม่ได้คิดถึงพวกเขาขนาดนั้นเพราะว่าพึ่งจะได้มาอยู่ด้วยกันจริงๆก็เเค่ช่วงเวลานิดเดียว
เเต่ไม่น่าเชื่อพีมมามหาลัยเเค่1อาทิตย์ก็รู้สึกอยากกลับบ้านเเล้ว คิดถึงรสชาติที่เเม่เคยทำให้กิน คิดถึงเสียง มันพีมโทรหาพวกเขาบ่อยและนานมากๆเพราะมันทำให้พีมหายคิดถึงเขาค่ะ
และการที่พีมได้มาอยู่มหาลัยคนเดียวมันทำให้พีมได้รู้จักตัวเองมากขึ้นค่ะมันทำให้พีม รู้ว่าพีมสามารถที่จะปรับตัวเข้ากับคนอื่นได้อาจใช้เวลานิดหน่อยเเต่ก็สามารถเข้าได้กับเพื่อนๆทุกคน กินข้าวง่าย ใช้เงินประหยัด มีความอดทนเเละคิดบวกมากๆ
ยกตัวอย่างเช่น พีมสามารถกินข้าวไข่เจียวได้ประมาณอาทิตย์กว่าๆ ใช้เงินประมาณวันละ 60 บาท ช่วงเวลาที่อดทนของพีมก็น่าจะช่วงที่ปัญหาทุกอย่างมันเข้ามาในช่วงเวลาเเค่1อาทิตย์อาจรู้สึกท้อเเท้เเล้วก็เหนื่อยเเต่พีมก็มองในเเง่ดีว่าปัญหาที่เข้ามาเดี๋ยวมันจะผ่านไป เราจะต้องทำมันให้ได้มันถึงจะผ่านไป
สิ่งที่อยากทำในอนาคต อยากเป็นนักวิจัย เป็นนักระบาดวิทยา ที่เก่งมากๆ เหตุผลก็คือพีมสามารถให้ความช่วยเหลือคนจากโรคร้ายต่างๆจากเชื้อโรคต่างๆ ยกตัวอย่าง พีมเคยดูในช่อง YouTubeพี่ฟาโรห์เขามีเพื่อนที่ทำงานเกี่ยวกับด้านนี้ เป็นคนที่สามารถให้ความรู้กับอื่นๆได้ ได้ทำประโยชน์ให้กับตัวเองเเล้วก็คนอื่น ความรู้ของเขาสามารถช่วงคนอื่นๆได้เเละค่าตอบเเทนกับงานที่ทำก็ได้เยอะมากๆๆ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
