15 ต.ค. 2022 เวลา 15:57 • ปรัชญา
ในวันที่อากาศอึมครึม เมฆไม่ปกคลุม แต่ก็ไม่มีแสงแดดส่องถึงพื้นดิน มีเพียงสิ่งเดียวที่โปรยปรายลงมาคือละอองฝน ผมตื่นเช้ากว่าปกติ และเริ่มต้นศึกษาเรื่องที่สนใจบนแพลตฟอร์มวีดีโอที่ผมเป็นสมาชิกอยู่ ไม่ต่ำกว่าหนึ่งชั่วโมง ผมมั่นใจมากว่า วันนี้จะต้องดีแน่ ในเมื่อเราเริ่มต้นเช้านี้อย่าง high productive person
ผมสั่งกาแฟจากร้านโปรดผ่านแอพลิเคชั่นสีเขียว สั่งกะเพราเครื่องในไก่จากร้านที่เปิดตอนเช้า ผมเตรียมพร้อมเพื่อจะไปทำงานกะบ่ายของวันนี้ด้วยความเคยชิน เป็นเวลาสามสิบกว่านาทีถัดมา มีสายเข้าจากไดรฟเวอร์ว่ากาแฟมาถีงแล้ว แต่ที่หน้าบ้านผมไม่มีรถสักคัน ผมเปิดแอพลิเคชั่นเพื่อยืนยันว่าเค้าผู้นั้นมาถึงแล้ว และถูกต้องแล้ว เพราะหมุดที่ผมปักไว้ กลับเป็นที่ทำงานที่ผมจะต้องไปในอีก 2 ชั่วโมงที่จะถึงนี้
ผมไม่รู้ว่ามันเริ่มผิดพลาดที่ตรงนี้รึเปล่า หลังจากนั้นอีก 2 ชั่วโมง ผมกลับไม่รู้สึกอยากไปทำงาน ผมไม่รู้ว่ามันเริ่มผิดพลาดที่ตรงนี้รึเปล่า หลังจากเริ่มทำงานผมกลับรู้สึกโมโหแม้แต่เรื่องเล็กน้อยที่เกิดขึ้นทั้งวัน ผมไม่รู้ว่ามันเริ่มผิดพลาดที่ตรงนี้รึเปล่า ผมรู้สึกเหนื่อยมากสำหรับการทำงานในวันนี้
หลังจากกลับถึงบ้าน บ้านที่มีแค่ผมอยู่ลำพัง แต่กลับรู้สึกสบายใจที่ได้อยู่คนเดียวสักที รู้สึกสบายใจเหมือนเป็นอิสระ แม้จะแค่เวลาเล็กน้อยก่อนจะเข้านอน ผมก็ยังรู้สึกดี นี่มันเริ่มผิดพลาดที่ตรงไหนกันนะ เริ่มที่เมื่อเช้านี้ เมื่อวานนี้ หรือเริ่มเมื่อ 13 ปีก่อน
โฆษณา