การเป็นเจ้านาย เค้าก็คน เราก็คน ยิ่งอยู่สูงยิ่งหนาว.. มีเรื่องราวกดดันมากมาย ..ไอ้งั้นไอ้นี่ ..สารพัด หลั่งไหล ทับโถมเข้ามา ไหนแผน ไหนการเงิน ไหนรายได้รายจ่าย ไหนจะต้องประหยัด ไหนกฏระเบียบ ไหนจะต้องดู ..มันมีแต่คำว่าไหน.. บางที่ก็ไปไหนไม่ถูก
..ไหนๆก็ไหน..ระบายอารมณ์ที่ไหน (กูก็เครียดเป็น..โว้ย แต่ไม่ค่อยรู้ตัวว่า..เครียด ไอ้นั่นไอ้ไม่ได้ดังใจ เพราะไม่ได้ทำกับมือเอง เหมือนปรุงก๋วยเตี๋ยว ที่เค้าทำมาให้ ก็ต้องปรุงให้อร่อยลิ้นของตัวเอง))..อ้อ..ไอ้คนใกล้ชิดบ้าง คนรับใช้ คนขับรถไปไหนต่อไหน ..มันน่าสงสารออก เราเห็นอกเห็นใจ..แต่ไหนๆ เราก็เป็นลูกน้อง ..ว่ามา.เจ้านาย..แต่เราจะไม่พูดขัดอกขัดใจ เจ้านาย..เพราะเจ้านายจ่ายเงินให้ ..วันไหน ไม่จ่ายดูซิ ตัวใครตัวมันเจ้านาย พอกันทีเจ้านาย
เรื่องพวกนี้ ..เราถึงไม่อยากเป็นเจ้านายใคร อยากมีชีวิตที่ปกติ..เจ้านายเหมือนเรือลำใหญ่ ออกเรือที คลื่นมันก็ใหญ่ออกจากลำเรือ..เรือของเรามันลำน้อยๆ เจอะเจอคลื่นใหญ่ๆมันก็ล่ม ..ต้องแจวเรือหนี..ฝ่าอิทธิพลเรือลำใหญ่ ..อยู่ห่างเจ้านายเรือใหญ่ จะได้ไม่ถูกคลื่นซัด ล่มอัปปาง หรือ ว่าคลื่นมันใหญ่มาก ๆ ก็ต้องหลบคลื่นให้ได้ เจอเจ้านายพายเรือใหญ่ ในอ่างเล็บในที่แคบ ก็ต้องระมัดระวัง ..ให้พายเรือน้อยๆ หนีคลื่นใหญ่ให้ได้ คลื่นใหญ่ที่มากด้วยทิฐิทนงตน
ขอให้โชคดีมีเจ้านายดี เห็นอกเห็นใจ ให้กำลังใจ ดูแลเป็น ไม่ใช่แค่งาน ..งานนั่นมันใช้แรงกาย มันเหนื่อย ..อะไรที่เป็นขวัญใจกำลังใจ ให้มากๆเข้าไว้ (เราก็โลภเป็นเหมือนกัน) เงินเดือนก็ให้มากเข้าไว้ ถูกใจลูกน้องทุกคน แต่บางคนก็ไม่ใช่แค่เงินทอง ต้องการไปถึงใจเจ้านายเลยก็มี ..นั่นก็เป็นเรื่องที่เจ้านายต้องระวังภัยเอง ตัวใครตัวมัน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
