คืนนี้ ผมอ่านหนังสือของนักเขียนชื่อดังท่านหนึ่งก่อนนอน ก่อนหน้านี้ประมาณหนึ่งสัปดาห์ ผมเพิ่งอ่านปีเตอร์แพนจบเล่ม ผมใช้เวลาไม่ต่ำกว่าสองเดือน มันเป็น mission ที่ผมตั้งไว้เพื่อรวบรวมสมาธิก่อนนอนทุกวัน โดยหวังเป็นอย่างยิ่งว่า ผมจะหลุดพ้นจากคำถามที่ผมพร่ำถามตัวเองมาทั้งวัน ไม่ได้หมายความว่าผมจะได้รับคำตอบของคำถามนั้น แต่กลับหมายถึง ผมจะจดจ่ออยู่กับเจ้าของหนังสือ ท่วงทำนองที่พลิ้วไหวของการขับกล่อมจิตใจด้วยตัวหนังสือ ไม่ต้องกลับไปคิดหาคำตอบของคำถามเดิม ๆ ว่ามันเริ่มผิดพลาดที่ตรงไหน อีกครั้งหนึ่ง
ผมบรรจงอ่านทีละบรรทัด ผ่านย่อหน้าทีละย่อหน้า ผ่านไปอีกหน้าแล้วหน้าเล่า จนถึงบรรทัดสุดท้ายของบทที่หนึ่ง ผมตระหนักได้ว่า มันควรถึงเวลาที่ต้องนอนแล้ว ผมมั่นใจว่า ผมได้ลืมคำถามที่ถามตัวเองทั้งวี่วันไปแล้วเป็นแน่ และมันก็เป็นไปดังที่ผมหวัง ผมสามารถนอนหลับไปได้อย่างง่ายดาย เพียงแค่ได้อ่านหนังสือบทนี้
ผมไม่แน่ใจว่าเวลานี้เป็นเวลาเท่าไหร่ และผมก็ไม่รู้ว่าจริง ๆ แล้วมันเริ่มผิดพลาดที่ตรงไหน ทำไมผมถึงได้ตื่นขึ้นมาในเวลานี้ ผมใช้เวลาอีกไม่ต่ำกว่าชั่วโมงเพื่อนับเลขและให้ตัวเองได้กลับไปหลับอีกจนเวลาเจ็ดโมงเช้า
อ่า....เวลาช่างผ่านไปไวจริง ๆ ผมยังนอนไม่พอเลย
ผมหวังว่า วันนี้จะเป็นวันที่ดี แม้จะเป็นวันที่ low productive ที่ไม่เหมือนเมื่อวาน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
