#ทำไมเรายอมรับความรุนแรงได้
เมื่อวานนี้ คุณศรีสุวรรณ โดนชก (และอัดเข้าซี่โครงด้วย) เป็นเรื่องการใช้ความรุนแรงอย่างแน่นอน ในสังคมที่ถือตัวว่ามี "อารยะ" จะห้ามปรามการใช้ความรุนแรงในทุกรูปแบบ รวมทั้งการใช้คำพูดเสียดสี ดูถูก ดูหมิ่น บูลลี่กัน
แต่ปฏิกิริยาแรกที่มิตรสหายในวงเฟซ ตอบสนองต่อเรื่องนี้ก็คือ แสดงความชอบใจ สะใจ ... ทำไมคนไทยตอบสนองแบบนี้?
หรือเรานิยมความรุนแรง?
หรือเราเก็บกด เครียด และต้องการการระบายออกบางอย่าง?
กรณีของคุณศรีสุวรรณนี่ ขยัน "ร้องเรียน" จนได้รับฉายาว่าเป็น "นักร้อง" ที่ไม่ได้ร้องเพลงเลยทีเดียว
แน่นอน บางเรื่องที่คุณศรีสุวรรษร้องเรียน ชาวประชาก็อนุโมทนาสาธุ แต่หลังๆ การร้องเรียนของแก ดูจะเอียงกระเท่เร่ในสายตาหลายคน และดูจะไม่มีใครห้ามปราม หรือแตะเบรคได้เลย
น่าสนใจนะครับ หลายคนอาจจะรอใครมา "สั่งสอน" แกด้วยวิธีการที่ถูกต้องกว่าการใช้กำลัง แต่ไม่มีใคร "ทำให้" แม้ว่าเราจะมีทนายความ และนักกฎหมายมากมาย
จึงไม่น่าแปลกใจที่ความเก็บกด อดกลั้น มันถึงจุดที่ต้อง "ทำอะไรสักอย่าง" สำหรับบางคนแล้ว
เรื่องนี้บอกอะไรกับเราได้บ้าง?
ไม่แค่เพียงคนที่สปอตไลต์ส่อง จะต้องระมัดระวังตัวมากขึ้น หรือจ้าง รปภ. มากขึ้น แต่ผมนึกถึงสเกลของสังคมที่ใหญ่กว่านี้ด้วย
หากมีแต่กดลงมา ลูกโป่งที่พองเต็มที่แล้วกดลงเต็มที่ทุกวันๆ สักวันมันคงมีคนที่คิดว่าต้อง "ทำอะไรสักอย่าง" ซึ่งถึงตอนนี้ ก็บอกไม่ได้เหมือนกันว่า "อะไรสักอย่าง" นั้น จะสงบหรือรุนแรงแค่ไหนแน่
ป.ล.
ผมว่าอีกปัจจัยหนึ่งอาจจะได้แก่ (1) ความเอียง ความเบี้ยวของระบบยุติธรรมนะครับ (รวมทั้งความล่าช้า ... ความยุติธรรมที่ล่าช้า = ความไม่ยุติธรรม) ถ้าคนส่วนใหญ่เชื่อว่า ระบบผิดก็ฟ้อง มัน "ใช้งานได้" เสียแล้ว ความรุนแรงสารพัดอย่าง น่าจะไม่เกิดขึ้น รวมทั้งกรณีการกราดยิง และทำร้ายร่างกายแบบอื่นๆ อีกหลายกรณี ฯลฯ
เพราะทุกคนเชื่อว่า ตนจะได้รับความยุติธรรม "ในที่สุด"
และ (2) การที่กฎหมาย เปิดโอกาสให้ "รังแกกันได้ด้วยกฎหมาย" (เหมือนที่คุณศรีสุวรรณร้องใครต่อใคร แบบที่หลายคนรู้สึกว่า สู้ไม่ได้ และเป็น "การรังแกกัน" อย่างไม่สมควร)
เรื่องนี้ไม่เคยเห็นใครพูดถึงกันจริงจังเลย (ผมอาจหูตาไม่กว้างขวางนะครับ) ผมว่าคนไทยควรต้องพูดคุย อภิปรายเรื่องนี้กันจริงจังมากขึ้นนะครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
