19 ต.ค. 2022 เวลา 09:39 • ปรัชญา
ผมขับสกูตเตอร์คันเก่าของผมที่ พรบ. ขาดไปเกือบปีแล้ว ผมมีเวลามากมายที่จะไปทำมัน แต่ผมก็มีสิ่งอื่นมากมายที่ต้องทำแทนที่จะเป็นการต่อ พรบ. รถสกูตเตอร์ที่ใช้อยู่เป็นประจำ ผมจำไม่ได้แน่ชัดว่าสกูตเตอร์คันนี้ผมได้มาปีไหน แต่เป็นสิ่งที่พ่อของผมจับได้เป็นของขวัญปีใหม่ นับเป็นปีทองของท่านจริง ๆ ถัดจากสกูตเตอร์คันนี้ ก็เป็นตู้เย็นขนาดกลาง ที่ยังคงใช้ได้ดีอยู่จนถึงทุกวันนี้
ผมใช้เวลาเดินทางไปถึงที่ทำงานประมาณ 5 นาที แต่ผมก็พยายามให้มันมากกว่านั้น ด้วยการขับไปอีกทางเพื่อซื้อกาแฟโบราณร้านโปรดก่อนเข้างานเสมอ มันเป็นความสะดวกสบายของการอยู่บ้านนอกที่ไกลจากเมืองใหญ่ แม้ว่าผมจะไม่ชอบการอยู่เมืองใหญ่ ที่มีผู้คนพลุกพล่านอย่างกรุงเทพฯ แต่ผมก็ไม่สามารถอยู่ตามชนบทได้เช่นกัน
ครั้งแรกของการทำงาน ผมตัดสินใจอยู่ในฟาร์มชนบท ที่ห่างไกลจากตัวเมืองประมาณหนึ่งชั่วโมง ผมชอบความรู้สึกชิลตอนนั้น แต่พออยู่ไปสักพักหนึ่งผมก็ไม่ชอบเหมือนกัน เพราะมันเงียบเกินไปสำหรับวัยรุ่นอย่างผม ผมจึงมีเหตุผลอย่างอื่นมายืนยันการออกเดินทางไปยังที่ใหม่อีกครั้ง
ผมเลือกออกไปอยู่ในเมืองขนาดกลาง ผมก็คิดว่ากลางนะ เพราะมีจำนวนประชากรเพียงแค่เกือบสี่แสนคน ผมว่ามันเป็นที่ที่เหมาะที่สุดสำหรับผม ชุมชนเมืองที่คึกคัก แต่สงบ มีผู้คนผัดเปลี่ยนเดินทางมาที่นี่ จะเรียกว่าเมืองหน้าด่านทางภาคใต้ก็ว่าได้ เพราะนักท่องเที่ยวมักผ่านทางนี้เมื่อต้องการไปประเทศเพื่อนบ้านทางบก ผมก็ยังไม่เคยไปที่นั่นอย่างจริงจังสักเท่าไหร่ เพราะผมมองหาแต่โอกาสที่จะเดินทางไปเที่ยวที่ไกล ๆ เท่านั้นเอง
ผมใช้เวลาอยู่ที่นี่นานโข อาจจะไม่นานเท่าเมืองที่ผมเรียนมหาวิทยาลัย แต่มันก็เกือบจะมากกว่าครึ่งหนึ่งของที่นั่น แน่นอนล่ะ มันเป็นเมืองที่ผมชื่นชอบ ในบรรดาเมืองต่าง ๆ ที่ผมเคยอยู่มา แต่ก็นั่นล่ะ ผมน่าจะอยู่ต่ออีกสักหน่อย
หรือเรื่องมันจะเริ่มผิดพลาดที่ตรงนี้กันนะ
โฆษณา