อดเปรี้ยวไว้กินหวาน
อดเปรี้ยวไว้กินหวาน
เรามีเวลาเหลืออยู่ในโลกนี้ นับจากวันนี้ไปถึงวันสุดท้ายอีกไม่มาก แล้วก็ไม่เท่ากันด้วย เราจะต้องใช้วันเวลา และสิ่งที่เรามีอยู่ สร้างบารมีกันให้เต็มที่ อย่าประมาทในการดำเนินชีวิต
เราเกิดมาเพื่อสร้างบารมี ก็ต้องสร้างบารมีให้เต็มที่ อย่ามัวคิดว่า เราทำบุญมามากแล้ว ขอพักก่อน ขอชะลอไว้ก่อน อย่าคิดอย่างนั้น บุญเก่าเราใช้ไปทุกอนุวินาที แต่บุญใหม่นานๆ เราสร้างกันทีหนึ่ง ที่ผ่านมาก็เป็นอย่างนี้
เพราะฉะนั้นวันเวลาที่เหลืออยู่ เราจะต้องใช้ทุกอย่างที่เรามี สร้างบารมีให้เต็มที่ ให้เท่ากับที่เราใช้บุญเก่าไป ให้เพิ่มเดิมยิ่งขึ้นทุกๆ วัน วันธรรมดาให้หมั่นสั่งสมบุญทั้งทาน ศีล ภาวนา
เวลามีจำกัด
วันอาทิตย์ธรรมดา เราก็มาปฏิบัติธรรมร่วมกันที่วัด โดยเฉพาะอาทิตย์ต้นเดือนอย่าขาด ให้มาพร้อมกัน อย่ากลัวความปวด ความเมื่อย ความหิวกระหาย ความร้อนอบอ้าว ความไม่สะดวกสบายเหมือนเราอยู่ที่บ้าน
อย่าให้สิ่งเหล่านี้มาเป็นอุปสรรคต่อการสร้างบารมีของเรา เพราะเราจะอยู่ในโลกนี้อีกไม่นาน ถ้าเราอดทนกันในตอนนี้ เวลาบุญส่งผลในเทวโลกก็ยาวนาน เราจะได้ปลื้มใจกันตรงนั้น
เมื่อเราเดินทางออกจากกายมนุษย์ไปสู่เทวโลกแล้วตอนนั้นมันกลับตัวไม่ได้แล้ว ถ้าเราทำน้อย เราก็มีบุญน้อย มีบุญน้อยเราก็ต้องไปอยู่ท้ายแถว
ถ้าเราสร้างบุญให้มากๆ เมื่อเรามีบุญมาก เราก็จะได้ไปอยู่หัวแถวในภพแห่งการเสวยบุญนั้น เราจะชื่นชมผลบุญที่เราได้กระทำตอนเป็นมนุษย์เพราะฉะนั้นขอให้ลูกทุกคนพึงคิดสิ่งเหล่านี้เอาไว้ให้ดี
โอวาทคุณครูไม่ใหญ่ (๘ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๔๓)
จากหนังสือ สิ่งที่ต้องแสวงหา เล่ม 1 (หน้า ๘๐-๘๑)
ภาพจาก เพจการบ้าน
- 59
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
