โคราชของเรา(ก่อนอยุธยา)
โคราชหรือครราช มาจากนครราชสีมา
แปลว่าขอบเขตราชอาณาจักร(กรุงศรี)
อยู่ใต้สุดของแอ่งโคราชและภาคอีสาน
ล้อมด้วยเทือกเขา
เพชรบูรณ์ทางตต
ดงพญาเย็นถัดมาทางตต
สันกำแพง ทางตกเฉียงใต้
พนมดงรัก ทางใต้ กั้นเขมร
ภูพาน ทางตอ.เฉียงเหนือกั้นแองสกลนคร
ลุ่มน้ำแอ่งโคราช
โขง ทางเหนือ
ชี ตรงกลาง
มูล ทางใต้
ที่ราบสูงโคราช-แอ่งโคราช
80%อยู่ทางตอนกลางเหนือและตอ
20%ภูเขาลาดชันสูงทางตตและใต้
สูง100-175เหนือน้ำทะเลแต่
่ต่ำกว่าแอ่งสกลนคร(150-200ม) และพท.มากกว่า3เท่าแอ่งภูพาน
5000 ปีก่อน
เริ่มมีชุมชนเหนือ-ใต้ภูพาน
อุดรธานี สกลนคร ขอนแก่น น่าพูดเขมรมอญ
3000ปีก่อน
ตั้งหลักแหล่งลุ่มน้ำมูลชี มีชนชั้น เครื่องมือทำด้วยหิน หินตั้ง กินข้าวเหนียว
เริ่มมีคนอพยพมาจากตอนใต้จีน จีนเรียกหมาน-ฮวน-เย่ว์ พวกนี้พูดไทลาวถือศาสนาผี ใช้สัมฤทธิ์ มาจากม.โขง ต่อไปม.สาละวิน น่าน-ยม ปิง-วัง
2500ปีก่อน
พศ1
เริ่มทำการค้าเกลือเหล็ก ตามเส้นทางการค้าภายในบริเวณ อ่าวตังเกี๋ย-โขงชีมูล-สาละวิน-เมาัตะมะเจ้าพระยา-อ่าวไทย
พศ.500
เริ่มเส้นทางค้าทางไกล แหล่งชุมชนแถวนครราชสีมา เป็นที่รู้จักพ่อค้านักผจญภัยทั่วโลกนาม สุวรรณภูมิ
สุวรรณภูมิ โบราณเรียกแหลมทอง เป็นแผ่นดินใหญ่คริบคลุมอุษคเนย์ตินยังไม่แบ่งแยกเป็นประเทศ อาณาจักร มีแต่ชุมชนแว่นแคว้นจำนวนมาก ไม่ได้ถูกจำกัดขอบเขตพท.
เหมือนสมัยหลัง อาทิ
รัฐสุพรรณภูมิ(พศ.1600)
เมืองสุพรรณบุรี(พศ. 1800)
เมืองสุวรรณภูมิ(พศ.2315)
อ.สุวรรณภูมิ จ.ร้อยเอ็ด (พ.ศ.2450)
พศ.1000
เริ่มเมืองพิมาย-เสมาติดต่อเส้นทางการค้าทางไกลลุ่มน้ำโขงกับชายฝั่งทะเล
เริ่มรับอารยธรรมอินเดียผ่านอ่าวไทย ลุ่มน้ำเจ้าพระยา และโตนเลสาบในเขมร
มีชุมชน ทางคมนาคมและปราสาทจากเมืองพิมายทอดสู่โตนเลสาบตลอดเส้นทาง
และเมืองเสมาต้นลุ่มน้ำมูลทอดสู่ลุ่มน้ำเจ้าพระยา
พศ.1100
เริ่มรับวัฒนธรรมทวารวดีและพุทธศาสนาจากลุ่มน้ำเจ้าพระยาภาคกลาง ร่วมสมัยกับเมืองอู่ทอง(สุพรรณบุรี), เมืองนครขัยศรี(นครปฐม), เมืองละโว้(ลพบุรี)
บ้านเมืองยุคแรก
กลุ่มลุ่มน้ำโขงชีมูล(เจนละ)ถือพราหมณ์-พุทธ
กลุ่มกลางลุ่มน้ำ(พนมวัน-พิมาย-พนมรุ้ง) อุบลถึงบุรีรัมย์ ถือพุทธมหายาน
กลุ่มต้นลุ่มน้ำมูล(ศรีจนาศะ) นครราชสีมา ตรงพนมดงเร็กถึงดงพญาเย็น ถือพุทธ-พราหมณ์
กลุ่มลุ่มน้ำชี (ชัยภูมิ-ขอนแก่น-กาฬสินธุ์)ถือพุทธทวารวดี
กลุ่มสองฝั่งโขง -กลุ่มสยาม(ศรีโคตรบูร-เวียงจัน)อิสานเหนือ, หนองคาย, สกลนคร
รัฐเจนละรัฐแรกในอิสาน มีจิตรเสน หรือมเหนทรวรรมัน(ตระกูลเสนะ) เป็นผู้นำสำคัญ ศูนย์กลางอยู่ปากม.มูล-อุบล ต่อมาขยายไปที่เศรษฐปุระ(สองฝั่งโขง)
อีศานวรรมัน(ลูกจิตรเสน)ขยายอำนาจลงบุ่มน้ำโขงตอนล่างถึงโต้เลนสาบและจันทบุรี ตั้งราชธานีที่อีศานปุระ(สมโบร์ไพรกุก) ทางเหนือกำพงธม
หลังอิศานวรรมัน เจนละแบ่งเป็นบกกับน้ำ
พศ.1350
ชัยวรมันที่2 กษัตริย์เจนละน้ำย้ายเมืองไปโตนเลสาบ สร้างนครหริหราลัยเป็นราชธานี สถาปนาลัทธิเทวราช
พศ.1500
วัฒนธรรมขอมจากโตเลสาบตั่งแต่สุริยวรรมันที่1 แพ่รสู่ลุ่มน้ำโขงชีมูล ผ่านมางลำน้ำโขงและเทือกเขาพนมดงเร็ก สร้างปราสาทพนมวัน พิมาย(พศต.17 มหายาน) พนมรุ้ง พระวิหาร จีนเริ่มเดินเรือทะเล
วงศ์มหิธรลุ่มน้ำมูล
ที่เป็นกษัตริย์เขมรในโตเลสาบ
ชัยวรรมันที่6
ธรณีนทรวรรมันที่1
สูรยวรรมันที่2
ธรณีนทรวรรมันที่2
ชัยวรรมันที่7(เปลี่ยนจากพราหมณ์เป็นพุทธมหายาน
พศ.1700
ชัยวรรมันที่7 คุมโคราช โขงชีมูล
(สรุปแบบรวบรัดยังไม่สอบทาน ก่อนอยุธยา )
โหราทาส ๒๐ ตค. ๒๕๖๕
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
