ทุกครั้งที่ล้างจานสี 🎨 ฉันจะคิดถึงเรื่องราวที่พ่อชอบเล่าเกี่ยวกับก๋ง
คนส่วนใหญ่รู้จักพ่อของฉันในฐานะหมอรักษาคนไข้ ครอบครัวของก๋งในมณฑลกวางตุ้งก็ทำร้านขายยาจีน แต่คลับคล้ายว่าอีกญาติอีกฝั่งเป็นช่างศิลป์จำพวกงานไม้
เมื่อก๋งย้ายมาอยู่เมืองไทย ก๋งทำงานเป็นช่างไม้และผู้รับเหมา พ่อเล่าว่าก๋งมีความรู้ประวัติศาสตร์กว้างขวาง คุยสนุก ก๋งลายมือสวย เขียนพู่กันจีนได้ดีและได้รับหน้าที่เขียนยันต์ด้วยสีทองบนกระดาษแดงติดบ้านและแจกคนทุกตรุษจีน นอกจากนั้นพ่อก็ชอบเล่าว่าก๋งขยันมากขนาดไหน
ช่วงตรุษจีนซึ่งเป็นช่วงเดียวที่ก๋งหยุดทำงาน จะมีวันหนึ่งที่เอาอุปกรณ์ช่าง มาทำความสะอาดใหญ่และขึ้นหิ้งไว้เพื่อจุดธูปไหว้แสดงความเคารพครูบาอาจารย์ในแขนงนี้หนึ่งวัน
เวลามองล้างจานสีที่ล้างและคว่ำรอแห้งไว้ ทีไรชอบคิดถึงเรื่องของก๋งทุกที
คิดขำๆ ว่าถ้าจะเอาอย่างก๋งบ้าง คงต้องใช้หลายหิ้งอยู่... หิ้งแรกไว้เคารพ ประมวลฯ และตำรากฎหมาย กับ laptop กราบขอให้งานออฟฟิสไร้อุปสรรค มีปัญญาแก้ไขได้ราบรื่นทุกประการ เพราะชีวิตที่จะไม่มีปัญหาเลยคงไม่มี...
ส่วนอีกหิ้งหนึ่ง คงต้องไว้เคารพอุปกรณ์ศิลปะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกระดาษวาดสีน้ำ ขอให้บรรดากระดาษอาร์เช่ที่ตุนไว้ เสียช้าๆ ให้ทันวาดหน่อยเถิ๊ดด เจ้าประคู๊ณ.. 🙏😅
** Artisan spirit runs in the family **
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
