30 ต.ค. 2022 เวลา 05:37 • นิยาย เรื่องสั้น
สมัยยังเด็กกะเทยทุกนาง(หรือบางนางส่วนใหญ่) พยายามที่จะเป็นเจ้าหญิงในนิทาน
เจ้าหญิงผู้เป็นที่รักของสิงสาราสัตว์มากมายรายล้อมห้อมล้อมอ้อมหน้าอ้อมหลัง แล้วเราก็จะร้องเพลงอยู่กลางวงมีนกร้องจิ๊บ ๆ คลอตามจังหวะดนตรีที่ไม่มีคนเล่น
แล้วกะเทยก็จะเดินไปมุมนั้นมุมนี้ของบ้าน พูดกับแจกัน เชิงเทียน กาน้ำ หนังสือ พรม สารพัดจะพูดด้วยได้ราวกับมันมีชีวิต
โดยเฉพาะหมาแมวที่เราเลี้ยงไว้...ถ้ามันจะมีเพียงเท่านั้น
แต่ในโลกความจริง บ้านบีอุดมไปด้วยสัตว์นา ๆ พันธุ์ที่นิทานไม่ได้เอ่ยไว้
มีตั้งแต่กองทับตุ๊กแกหลังตู้เย็น หนูที่วิ่งไปมาบนฝ้า นกพิราบทำรังบนหลังคา และตีปีกพึบพับ ร้องกรู้ ๆ ทุกเช้าปลูกบีทั้งที่ไม่ต้องการ ไหนจะหอยทากที่เห็นกระเบื้องพื้นบ้านบีเป็นสนามวิ่งเล่นของพวกมัน ตื่นเช้ามาเห็นเป็นรอยเมือกขีด ๆ เป็นเส้นสะเปะสะปะอยู่ตามพื้น บางคืนที่ฝนตกตอนเย็นแล้วหยุดตกก่อนอาทิตย์ตกดิน แมงเม้าฝูงใหญ่จำนวนสามล้านเศษก็จะรุมกันบินเข้าหลอดไฟฟลูออเรสเซ็น และทิ้งระเบิดบีกของพวกมันไว้ตามพื้น แล้วพากันเดินเท้ากลับไปเมื่อพระอาทิตย์ขึ้นในเช้าวันใหม่
ไหนจะสัตว์กระโดดนา ๆ ชนิดที่บีไม่ปราถนาจะให้เข้ามาในบ้าน โดยเฉพาะห้องน้ำที่แสนส่วนตัวของบี กระนั้นก็ไม่รอดพ้นสายตาของนางปาดที่เห็นช่องว่าปรูตูห้องน้ำมีรูอยู่นิดหน่อย เลยอาศัยความผอมเรียวของมันซุกตัวลงไปนอนในนั้นหนีศัตรูตามธรรมชาติอย่างแมวที่บีเลี้ยงไว้ถึงสองตัว
แล้วคุณนึกภาพออกไหมคะ ว่าเจ้าหญิงบีเควีย แห่งราชวงศ์อินทร์อร่าม ณ กันทรลักษ์ จะลำบากมากเพียงใดในการอาบน้ำหรือกิจกรรมหนักเบาของเธอ ที่ต้องระแวงว่านางปาดจะโผล่ออกมาแล้วกระโดดไปตามกำแพงฝั่งนั้นบ้างนี้บ้างอย่างร่างเริง แต่สร้างความหวาดกลัวให้เจ้าหญิงเพียงใด
และนั่นแหล่ะค่ะ ตำนานนิทานปกรณัม งามงดของเจ้าหญิงบีเควีย และเหล่าสัตว์ที่น่ารักของเธอในปราสาทชายทุ่ง
แต่ถึงอย่างไรบีเองก้รักสัตว์ไม่น้อยนะคะ
แต่บางจำพวกก็รักค่ะ แต่ของรักห่าง ๆ ดีกว่า
รัก
#BeeQueer ✍️
โฆษณา