30 ต.ค. 2022 เวลา 08:17 • ปรัชญา
การเติบใหญ่ของดวงจิต ต้องผ่านการชะล้างของความเหงา และการฝึกฝนในความโดดเดี่ยว ความรู้สึกที่ทำร้ายที่สุดในโลก คือเมื่อไม่อาจไม่สงสัยในสิ่งที่เคยเชื่ออย่างลึกล้ำ
ในชีวิต ต้องเผชิญการเลือกมากมาย และต้องเลือกให้เป็น เพื่อนไม่จำต้องมาก แต่ต้องรู้ใจ คบคนไม่ต้องเป็นกลุ่ม แต่ควรร่วมคิดได้ คบกับคนดี คบได้ด้วยใจจริงแท้
ในชีวิต อาจพลาดอะไรไปได้มากมาย แต่อย่าพลาดเพื่อนที่ควรคบ เพื่อนแท้ อาจไม่ให้การช่วยเหลือทางวัตถุ แต่จะเป็นกำลังใจ เพื่อนแท้ ไม่ใช่ต้องอยู่ด้วยกัน กินดื่มเที่ยวด้วยกันทุกวัน แต่คือใส่ใจในทุกอย่างของกัน ดูแลการเติบใหญ่ของกันอย่างเงียบๆ
ใช่ว่าคนทุกคนล้วนคบเป็นเพื่อนได้ ใช่ว่าความรู้สึกทุกอย่างล้วนมีค่าควรแก่การถนอมรัก ... เวลาเป็นยาขนานเอก มันทำให้ความรู้สึกที่ดีงามตกตะกอน และพาความสัมพันธ์จอมปลอมที่รั้งไม่อยู่ไป เพื่อนที่คิดคดเพื่อประโยชน์ตน ไม่อาจนับเป็นเพื่อน ควรอยู่ห่างๆ ดังห่างไกลงูเงี้ยว
คนที่รักคุณ ยินดียอมรับทุกอย่างของคุณ แต่จะไม่ยอมรับการหยามหมิ่น ในความสัมพันธ์ต้องเท่าเทียม ต้องรู้เคารพกัน คนที่ไม่รู้จักเคารพคนอื่น ก็ไม่อาจได้รับความรักที่จริงใจ
เมื่อรักลึกซึ้ง จะไร้เสียง เมื่อความผูกพันถึงแก่น จะไร้วาจา ความจริงใจไม่อยู่บนผลประโยชน์ใดๆ การเป็นเพื่อน ใช่เพื่อหวังพึ่งบารมี
 
ความรัก คือร่มที่มาอยู่เหนือศีรษะเงียบๆ ยามฝนตก
ความรัก คือคนที่อยู่เคียงข้างเงียบๆ ยามเป็นทุกข์
ชีวิต แท้จริงคือความว่างเปล่า มาเปลือยเปล่า ไปเหลือเพียงควันธูป มองชีวิตให้บาง จึงเบาบางในลาภยศชื่อเสียง จึงรู้ว่าจะถนอมสิ่งใดในชีวิต
... 🍃 คำ : ไม่ทราบผู้เขียน
... 🍃 จากหนังสือ "บทกวี ...สู่ด้านใน : ข้อคิดเพื่อชีวิตสุขสงบ" #คนบ้าหนังสือ
... 🍃 แปล : วิภาดา กิตติโกวิท #MADMANBOOKS
... 🍃 จาก : http://www.wxrw123.com
โฆษณา