การอดอาหารคือการบำรุงสติ
ก่อนจังหัน
ใจเป็นเครื่องวัดความทุกข์และความสุขของโลก อยู่ที่หัวใจของโลกแต่ละรายๆ เองนะ ทุกข์กับสุขนี้จะไม่อยู่ในที่อื่นใดทั้งนั้น ต้นไม้ภูเขาดินฟ้าอากาศทั่วแดนจักรวาล จะไม่มีที่อยู่ของทุกข์และสุข อยู่ที่หัวใจของสัตว์โลกเท่านั้น หัวใจนี้มีธรรมกับกิเลสซึ่งเป็นข้าศึกกัน ถ้าหัวใจใดมีธรรมภายในจิตใจ หัวใจนั้นมีความสงบสุขโดยลำดับ จนกระทั่งสุขสุดยอด ถ้าหัวใจใดไม่มีธรรม จะมีสมบัติเงินทองและยศ
ถาบรรดาศักดิ์กองเท่าภูเขา ล้นฟ้าอากาศก็ไม่มีความหมาย กลายเป็นเรื่องความทุกข์เผาเจ้าของทั้งนั้น
ใครอย่าเก่งกว่าพระพุทธเจ้านะ ส่วนมากที่มันโดนกันอยู่ตลอดทุกแห่งทุกหน ก็เพราะมันเก่งกว่าพระพุทธเจ้าทั้งนั้น แต่ไม่มีเจตนาว่าอวดเก่ง บางรายๆ มี บางรายทำไปโดยไม่รู้ภาษีภาษา แต่บุญบาปนี้ไม่ลำเอียง เจตนาไม่เจตนา ร้อนก็เป็นร้อน เย็นก็เป็นเย็น สุขเป็นสุข ทุกข์เป็นทุกข์ ศาสนาพระพุทธเจ้าของเรานี้เลิศเลอสุดยอดแล้ว ขอให้ท่านทั้งหลายนำไปปฏิบัติ ไม่มีสิ่งใดเสมอเหมือนแล้ว ศาสนธรรม
ของพระพุทธเจ้าเป็นศาสนาคู่โลกคู่สงสารเรื่อยมาตั้งกัปตั้งกัลป์ นี่ละศาสนธรรม เรียกว่าน้ำดับไฟๆ หรือว่ายาแก้โรค แก้ได้อย่างแท้จริง น้ำดับไฟได้อย่างแท้จริง ธรรมดับกิเลสดับได้อย่างแท้จริง คือธรรมของพระพุทธเจ้า ให้พากันยึดกันเกาะนะเวลาจนตรอกจนมุมจะมีด้วยกันทุกคน และเมื่อจนตรอกจนมุมแล้วจะเอาอะไรมาแก้ เอาอะไรมาหาทางออกจากความจนตรอก มีช่องผ่านไปได้นี้มีอะไร ความดีงามทั้งหลายเรียกว่าบุญกุศลนี้ละเป็นทางแหวกแนวออกมาได้จากกองทุกข์ทั้งหลาย แต่
สิ่งที่กิเลสมันชอบมากๆ นั้นเป็นทางไสเข้าหาฟืนหาไฟ ให้คิดดูใจเจ้าของ ถ้ามันชอบใจอะไรๆ อันนั้นมักจะเป็นกิเลสเสมอไป ถ้าไม่ชอบใจแล้วเป็นธรรม นี่ในเบื้องต้นของผู้บำเพ็ญ เมื่อบำเพ็ญธรรมทีแรกก็ฝืนอรรถฝืนธรรมไม่อยากทำ แต่เรื่อง
ของกิเลสนี้ไหลไปเลยๆแต่เวลาทำไปๆ ฝึกไปๆ เฉพาะอย่างยิ่งที่ประจักษ์ก็คือการภาวนา จิตตภาวนานี้พลิกแผ่นดินเลยทีเดียว เวลาไปเจอเข้าอย่างจังๆ แล้วเป็นคนใหม่ขึ้นมา เป็นใจดวงใหม่ขึ้นมา ที่เคยทำความชั่วช้าลามกอย่างมอมแมมนี้พลิกกันเลย ทำไม่ได้ๆ อย่างเดียว นี่ละธรรมเมื่อเวลาเข้าถึงใจแล้ว อยู่ที่ไหนอยาก
บำเพ็ญแต่ความดีๆ เพราะประจักษ์อยู่ที่หัวใจเรา สมบัติเงินทองอยู่ที่ภายนอก มองไปนั้นกองเงินนี้กองทอง นั้นกองสมบัติ นั้นเป็นยศถาบรรดาศักดิ์ที่เขาเขียนใส่กระดาษตีตราเอาไว้ ติดยศให้ วางไว้ตามบ้านตามเรือนตามสถานที่ต่างๆ นั่นเป็นยศเป็นลาภเรามองเห็นข้างนอก ถ้าพลิกจากนั้นแล้วมองไม่เห็น สมบัติทั้งหลายก็เหมือนกันมองไม่เห็น แต่ธรรมภายในใจนี้มองไม่มองก็มีตลอดเวลา เห็นอยู่ตลอด รู้อยู่ตลอด เย็นตลอด บาปก็เหมือนกัน อะไรก็รื่นเริงบันเทิง แต่มองมาดูหัวใจที่เต็มไปด้วยบาปนี้เป็นฟืนเป็นไฟ นั่นแหละจะพาเจ้าของให้จม
อย่าไปยินดีในการทำบาป ซึ่งเป็นการยินดีในฟืนในไฟในนรกอเวจีนะ ให้ยินดีในความดีงามทั้งหลาย ถึงไม่อยากทำก็ให้ฝืน ให้เชื่อพระพุทธเจ้า พาสัตว์โลกให้พ้นจากทุกข์มามากมายก่ายกองแล้ว คำสอนพระพุทธเจ้าไม่ผิด แต่เรื่องคำสอนของกิเลส ความซึมซาบเกลี้ยกล่อมของกิเลสนั้นร้อยทั้งร้อยเรื่องกล่อมสัตว์ สัตว์โลกจึงจมกันๆ เพราะใจง่าย เชื่อง่าย ทำตามมันง่าย จมได้ง่ายนะ เรื่องธรรมนี้ไม่อยากทำ จนกว่าว่าซึมซาบเข้าถึงใจแล้วธรรมก็เหมือนกิเลส ทีนี้อยากทำ อยู่ที่ไหนไม่ได้
ทำอยู่ไม่ได้ เมื่อถึงกาลเวลาแล้วดีดตลอดๆ ที่จะให้หลุดพ้นจากทุกข์ สุดท้ายก็ว่านิพพานอยู่ชั่วเอื้อมๆ ไปเลย นั่นละธรรมเข้าถึงใจแล้วเป็นอย่างนั้น ขอให้พากันตั้งอกตั้งใจอย่าเพลิดอย่าเพลินจนเกินเนื้อเกินตัว จะพากันไปจมกันหมดนั่นแหละ ให้เชื่อศาสดา เราเกิดมาในประเทศไทยนี้เรามีศาสนา คือพุทธศาสนา เป็นศาสนาที่เลิศเลอสุดยอดแล้ว ให้เกาะให้ยึดกันนะอย่าปล่อยอย่าวาง ถ้าปล่อยนี้ก็กิเลสฉวยมับๆ อาหารว่างเกิดแล้วๆ ตลอดเวลา ยำเรื่อย ลาบหัวใจมนุษย์ให้จมลงในนรก ให้
พากันจำ ให้อุตส่าห์พยายามทุกคนๆ ที่ใดมีธรรม ที่นั่นเรียกว่ามีความสงบร่มเย็น ถ้าไม่มีธรรม อย่าเอาสิ่งภายนอกมาวัด ไม่มีความหมายนะ จะวัดกันที่จิตใจ สุขก็จะสุขอยู่ที่ใจ ทุกข์ก็จะทุกข์อยู่ที่ใจ บาปกับบุญอยู่ที่ใจ ธรรมกับกิเลสอยู่ที่ใจ วัดกันที่หัวใจ อย่าเอาวัตถุสิ่งของมาอวดกันเฉยๆ อันนั้นมันเรื่องนอกๆ เรื่องภายในนี่สำคัญนะ จำให้ดี
เออ เรื่องพระเราก็เคยพูดเสมอ เน้นหนักมากนะสติ สติเป็นสำคัญ เรื่องจิตตภาวนาไม่มีอะไรเกินสติ สติเป็นพื้นฐานตั้งแต่ต้นๆ จนกระทั่งถึงวิมุตติหลุดพ้น
พ้นจากสติไปไม่ได้ ปัญญามาทีหลัง แนบเข้าไปๆ จนกลายเป็นสติกับปัญญาเป็นอันเดียวกัน เช่นอย่างท่านอดอาหารๆ นี้เพื่ออะไร สติท่านดี อดอาหารเท่าไรๆ สติยิ่งดีขึ้นๆ แต่เวลามาฉันแล้วมันก็มีหลุดๆ ลุ่ยๆ เป็นธรรมดา แต่คนจะตายไม่กินก็ไม่ได้ ต้องมากิน เอา ทนเอา พอฟัดพอเหวี่ยงกันไป เอา ฟัดเหวี่ยงไป พระท่านอดอาหาร สติเป็นสำคัญ อดได้วันหนึ่งสองวัน สติจะรู้เนื้อรู้ตัว ความง่วงเหงาหาวนอนจะไม่ค่อยมี พอสามคืนสี่คืนขึ้นไปแล้วความง่วงไม่มีเลย สติติดแนบกับตัวๆ นี่ละ
อุบายวิธีการบำเพ็ญเพื่อตัวเอง
ทุกข์ก็ต้องยอมรับ ใครจะไม่ทุกข์ ใครอยากจะไปทำความทุกข์อย่างนั้น ตั้งแต่ตื่นขึ้นมามันก็หิวข้าวแล้วก่อนล้างหน้าจะว่าไง แล้วให้อดข้าวไม่ให้กินว่าไง แต่ก็ทนเอา เพื่อความดีงามอันยิ่งใหญ่ยังมีอยู่ข้างหน้า มีอยู่กับที่ว่าฝืนเอาๆ นั่นแหละ ให้พากันตั้งใจ การภาวนาผู้ที่ถูกนิสัยกับอดอาหาร จะตั้งสติได้ดีๆ ได้ดีมาก เวลาฉันเข้ามาก็รู้สึกเศร้าๆ หมองๆ แต่ไม่ฉันก็ไม่ได้อีก เอา พอประทังกันไป แล้วดีดกันไป
พอประทังกันไป ดีดกันไปเรื่อย ต่อไปก็ค่อยแก่กล้าสามารถขึ้นมาเอง จำให้ดีนักปฏิบัติ
เรื่องการอดอาหารบางคนจะไม่เข้าใจ #เราบอกชัดเจนเลยว่า การอดอาหารคือการบำรุงสติ พูดง่ายๆ ว่างั้น อดไปหลายวันเท่าไรสติสืบต่อๆ จนกระทั่งไม่เผลอตั้งแต่ตื่นนอนถึงหลับ ไม่เผลอ นี่ละการอดอาหารอดไปหลายวันแต่เจ้าของมันจะตายละซิ ก็ทน เอา ก็มาฉันกันบ้างพอทนไปได้ แล้วอดอีก นั่น เพราะความดีหาได้ยาก เรื่องอาหารมันยากอะไร หิวข้าวจะเป็นจะตาย เดินไปบิณฑบาตก็ไม่ถึงบ้าน
เขา มันอ่อนมันเพลีย พอฉันเสร็จเรียบร้อยแล้ว กลับมานี่เหมือนม้าแข่ง มันดีดทันทีนะกำลังทางร่างกาย ดีดได้เร็ว แต่ใจนี้ดีดยาก เพราะฉะนั้นจึงต้องพยายามใจทุกข์ยากลำบาก เอ้า ทนเอาเถอะ เราทนเพื่อเราไม่ได้ทนเพื่อใคร สติเป็นสำคัญให้ตั้งให้ดี อยู่ที่ไหน อากัปกิริยาความเคลื่อนไหว สติสัมปชัญญะให้ติดแนบอยู่กับตัว ผู้นั้นเรียกว่าเป็นผู้ทำความเพียรโดยแท้ ไปเดินหย็อกๆ ในทางจงกรมแล้วว่าทำความเพียรๆ มันหย็อกๆ อะไร สติไม่มี คิดไปห้าทวีป กิเลสเอาไปกินเลี้ยงกันอยู่
โต๊ะไหนๆ ไม่รู้ เจ้าของเดินหย็อกๆ มีไหมวัดป่าบ้านตาด ไม่ต้องบอก เราอยากพูดว่ามีหมดว่างั้นเลย เดินหย็อกๆ เรื่องจิตนี้กิเลสเอาไปถลุงๆ พวกนี้มีแต่กิเลสเอาไปถลุง เดินจงกรมหย็อกๆ จำให้ดีนะ หลวงตาบัวเคยหย็อกๆ มาแล้วเอามาสอนพี่น้องทั้งหลาย เวลายังไม่ได้หลักได้เกณฑ์เป็นอย่างนั้นละ เราเดินจงกรมแต่กิเลสมันลากใจไปแล้ว สติไม่มี นี่ละหย็อกๆ เข้าใจไหม พอสติเราดี ความเพียรเราดีแล้ว เดินไม่เดินก็เป็นความเพียร อยู่ที่ไหนเป็นความเพียรตลอดด้วยสติ จำไว้นะ ให้พร
"การอดอาหารคือการบำรุงสติ" เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด เมื่อวันที่ ๑ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๔๘
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
