1 พ.ย. 2022 เวลา 10:51 • ไลฟ์สไตล์
08/09/65
ซารังเฮโย(2)
“อันยองอาเซโย” สวัสดีตอนเช้ารู้สึกโชคดีที่ทุกเช้าตื่นขึ้นมาเจอคุณ และมีลมหายใจ พบความสุขเล็กๆน้อยๆในชีวิตครับ
“คัมซะมิดะ” ขอบคุณคุณที่อยู่ด้วยกันจนทุกวันนี้ ผมอาจดูแลคุณไม่ดีนัก ลำบากหน่อยๆ แต่ก็อยากให้คุณอดทน และรอคอยผมให้สบายกว่านี้
“เนะ” ครับ ขอโทษครับ ขอบคุณครับ ดีครับ ผมจะพยายามครับ รอผมหน่อย รออีกหน่อย รออีกนิดนะครับ
“ซารังเฮโย” รักคุณครับ รักมาก .... และรักตลอดไป
“เหนื่อยเหลือเกินครับ ผมเหนื่อยเหลือเกิน” พระเอกพัคจุนยองพูดกับแม่ ร้องไห้แล้วกอดแม่ ฉากนี้ผมประทับใจสุดๆ เพราะผมเหนื่อยเหลือเกินครับ เวลาที่เหนื่อย กอดใครไม่เหมือนกอดแม่นะ ไม่มีใครปลอบใจได้เท่าแม่แล้วครับ แล้วแม่ก็คงอยากให้กอดด้วย ผู้ชายไทยไม่ค่อยกอดแม่ คนไทยไม่ค่อยกอดกันนะ บางทีผมก็เหนื่อยมากๆแต่ไม่รู้จะกอดใคร ผมเข้าใจคนรักที่ห่างกันนะครับ ผมอยากจะบอกว่า ผมรู้สึกและเข้าใจคุณมากๆเพราะผมก็เป็น
ช่วงนี้ผมเหนื่อยเหลือเกิน นอนตี 1 เกือบทุกคืน 3-4 คืนแล้ว ก็เพราะดูซีรี่ย์นี่ละ แต่ก็อดแปลกใจตัวเองไม่ได้ คงเป็นเพราะคิดถึงความรัก ความฝันในวัยเด็ก วัยของผมน่าจะชวดฝันไปแล้วนะ แต่ผมยังพยายามฝันอยู่ ความฝันเล็กๆน้อยๆ คือความรักในวัยเด็ก ความรักที่หอมหวาน อบอุ่น ละมุนละไม
ผมแทบลืมอาการคิดถึงหน้าคนรัก การได้เดินเฉียดไปเฉียดมา การได้ไปเจอเธอในวันกีฬาสี แอบหาเรื่องแวะไปคุย ตั้งใจเดินเอาน้ำไปให้ เอาข้าวกล่องไปให้เธอ ให้กับมือ การแอบมองเธอ คอยๆแอบมอง พอเธอหันมาก็เฉไฉมองไปทางอื่น คิดถึงอารมณ์แบบนั้นมาก
ถ้าไม่ได้ซีรี่ย์ คงลืมไปแล้วว่ารู้สึกยังไง
โฆษณา