EP : 1,148
อิเคงามิ เรียวอิจิ ผลงานชิ้นเอกสุนทรียะแห่งมังงะ
ในฐานะคนที่อ่านงานของ อ. อิเคงามิ เรียวอิจิ มาเป็นระยะ และยาวนานด้วยเวลา.... แม้ผลงานของ อ. จะมีความหลากหลายในเนื้อเรื่อง แต่ผมเชื่อมั่นว่ามันจะมีสิ่งที่คล้ายๆกันฝังอยู่ในเนื้อหา รวมถึงมีสิ่งที่นักอ่านอย่างเราๆ มองเห็นว่ามันเป็นแก่น หรือเอกลักษณ์ หรือหัวใจของการนำเสนอที่ อ. ใช้และอยากวาดออกมาเพื่อสื่อสารกับนักอ่านอยู่ในทุกๆผลงาน สำหรับผมแล้ว สิ่งนั้นนั่นก็คือ “ความเป็นมนุษย์” ครับ
ไม่ว่าเนื้อหาจะเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับการต่อสู้ ระหว่างแนวความคิด การขบฐของตัวละครผู้ไม่ยอมโดนความคิดกลืนกิน การฆ่ากันของเหล่านักฆ่า การแย่งชิงอำนาจระหว่างเหล่ามาเฟีย หรือเรื่องราวความรักที่เต็มไปด้วยโศกนาฏกรรม ไม่ว่าเรื่องที่กำลังเล่าอยู่นั้นจะอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริงหรือเป็นเพียงจินตนาการ หรือในตำนานก็ตาม เราจะเห็น “แก่นของมนุษย์” อยู่ในตัวละครและการนำเสนอของ อ. อยู่เสมอ
และเพราะอย่างนั้น ด้วยความที่ทุกเรื่องราวของ อ. เต็มไปด้วยความเป็น “มนุษย์” จึงไม่แปลกที่ในองค์ประกอบการเล่าเรื่องราวของ อ. จะเน้น “อารมรณ์และความรู้สึก” ของมนุษย์อยู่เสมอด้วยเช่นกัน ถือเป็นสิ่งที่จะต้องได้เห็น ได้เจอ อยู่เสมอจนเป็นเอกลักษณ์อย่างหนึ่งที่ผมมองหาในทุกผลงาน...
ใช่ครับ นี่เป็นอีกหนึ่งผลงานของ อ. ที่ยังคงเต็มไปด้วย ห้วงอารมณ์ จากความเป็นมนุษย์ทั่วไปฝังอยู่ เพียงแต่ว่า มันชัดเจนกว่า และชวนให้หลงไหลไปกับเรื่องราวต่างๆในครั้งนี้อย่างไม่ต้องสงสัย เพราะอารมณ์ที่ว่านั้นมันคือความปราถนาที่มนุษย์ทุกคนย่อมมีอยู่กับตัวอยู่แล้ว กับเรื่องราวของสิ่งเราเรียกว่า “กิเลสและตัญหา” หรือจะเรียกว่า “ ไฟแห่งกามาและราคะ” ใน “ อิเคงามิ เรียวอิจิ ผลงานชิ้นเอกสุนทรียะแห่งมังงะ” ครับ
“อิเคงามิ เรียวอิจิ ผลงานชิ้นเอกสนุทรียะแห่งมังงะ” เล่มนี้นั้น เป็นผลงานที่รวมเรื่องสั้นไว้ทั้งหมด 7 เรื่องด้วยกัน โดยทั้ง 7 เรื่องนี้เป็นผลงานที่ถูกตีพิมพ์ในช่วงปี 1991-1999 โดยทั้งหมด จะเน้นไปที่เรื่องราวแห่งไฟราคะ ซึ่งเป็นเรื่องพื้นฐานของมนุษย์เราที่สามารถสว่างและมืดได้ตามแต่จิตใจและเรื่องราวของแต่ละคน ด้วยเนื้อหาแต่ละเรื่องไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกัน ผมเลยขอเล่าเรื่องย่อแต่ละเรื่อง เพื่อให้ทุกท่านรู้จักเบื้องต้นว่าแต่ละเรื่องพูดถึงอะไรกันบ้างนะครับ โดยขอเริ่มจากเรื่องแรกครับ “ดอกไม้ในสายน้ำ”
“ดอกไม้ในสายน้ำ(1997)”
เรื่องราวความสัมพันธ์ทางกายระหว่าง หัวหน้าหนุ่ม กับ ลูกน้องสาว ที่ไม่ควรเกิดขึ้น เมื่อฝ่ายหนึ่งคือหัวหน้าหนุ่มมีภรรยาและลูกสาวอยู่แล้ว แต่ความตื่นเต้นและรสสัมผัสที่ได้จากเธอคนนี้ ก็สร้างความรู้สึกดีๆ ที่ไม่อาจหาได้จากครอบครัวที่อบอุ่นของเขา ถ้ามันยังเป็นอย่างนี้ต่อไปได้เรื่อยๆ ก็คงดี แต่เพราะบางสิ่งที่เกิดขึ้นต่อหน้าเขาบนเตียงกับเธอคนนี้ ทำให้เรื่องราวต่อจากนี้ของเขาอาจจะต้องเปลี่ยนและไม่อาจกลับมาเหมือนเดิมได้อีกแล้วก็ได้ ... ไม่สิ มันสายเกินไปที่จะคิดว่าทุกอย่างมันกจะกลับมาเหมือนเดิม...
เรื่องนี้ชัดมากกับการหยิบเรื่องราวความสัมพันธ์เชิงชู้สาวมาเล่า แม้นี้ไม่ใช่เรื่องใหม่หรือเเปลกอะไร เพราะมันคือเรื่องปกติที่ในชีวิตจริงๆ มันเกิดขึ้นอยู่บ่อยๆ อยู่แล้ว แม้มันอาจจะไม่ได้เกิดขึ้นกับคุณก็ตาม แต่การที่หยิบเรื่องที่ง่ายต่อการเข้าใจ มาใส่เงื่อนไขและปมให้มันซับซ้อนไปเกินกว่าปกติอย่างในเรื่องนี้ ผมคิดว่านี่เป็นอีกเรื่องที่มีปมปัญหาน่าสนใจ ไม่ยากเกินเข้าใจ แต่มันลึกหากคุณต้องการเข้าถึง
สลับซับซ้อนและเต็มไปด้วยความปราถนาและใส่ประเด็นหลายๆอย่างเข้ามาได้อย่างเงียบงัน ? เรื่องนี้อ่านแล้วจะรู้สึกว่ามีเนื้อหาลึกแค่ไหน ต้องใช้ประสบการณ์ของแต่ละคนเป็นตัวนำพาเลยครับ
“เจาะ(1998)”
แม้เขาจะเป็นหมอสูตินรีเวชที่ผ่านการตรวจจุดสำคัญของผู้หญิงมามากมายแค่ไหนแล้วก็ตาม แต่สำหรับ “เธอ” คนนี้ กับทำให้เขารู้สึกมีอารมณ์และตื่นตัวขึ้นมาอย่างไม่คาดคิด ... ไม่ใช่เพราะตรงจุดนั้นของเธอมี “ห่วง” หรือต่างหูเจาะอยู่ตรงหว่างขาเท่านั้น แต่เป็นเพราะความน่าหลงไหลของเธอที่ไม่ว่าใครที่ได้เห็นก็ไม่อาจจะหลีกหนีความรู้สึกนี้ไปได้ด้วยเช่นกัน และนี่คือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวความสัมพันธ์อันซับซ้อน ที่เต็มไปด้วยความสุขสมหวัง และโศกนาฏกรรม ที่เขาไม่อาจหลีกเลี่ยงได้...
เรื่องนี้อาจจะเหมือนเรื่องแรกในแง่เนื้อหาไม่ได้ซับซ้อนเกินเข้าใจอะไร แต่มันกลับเต็มไปด้วยความสัมพันธ์และอารมณ์ที่พันกันอย่างแกะไม่ออก อ่านแล้วรู้สึกได้เลยว่า อ. วางลำดับการเล่าได้ดีมาก รวมถึงรู้สึกได้เลยว่า อ. ต้องการเน้นให้นักอ่านอย่างเราสัมผัสถึงความปราถนาของมนุษย์เราที่ทั้งหวานและขมขื่น สุขและระทมทุกไปพร้อมๆกันอย่างนี้ให้ได้
อ่านแล้วรู้สึกเลยว่า เรื่องนี้มันหินมากๆ แม้จะดูเหมือนง่ายหรือไม่ได้มีอะไรซับซ้อนเลยก็ตาม เป็นอีกเรื่องที่ผมมองว่าต้องการประสบการณ์ของผู้อ่านเข้ามาใช้ในการเข้าถึงเนื้อหาของเรื่องราวในตอนนี้อย่างมากครับ
“เมืองของปีศาจ(1998)”
เพราะต้องเดินทางไปที่ “เซี่ยงไฮ้” กับสามีของเธอที่ต้องไปทำงานที่นั่น แม้จะเพิ่ง “สูญเสีย” ไปได้ไม่นาน เธอก็ต้องเดินทางไปเพื่ออยู่ข้างกายสามีของเธอ และ เพราะหน้าที่ของสามีเธอนี่เอง ทำให้เธอได้พบกับใครบางคน ที่จะพาให้เธอเจอเรื่องราวที่เธอไม่คิดว่าจะได้อีกแล้ว.....
หากมองในแง่เนื้อหา ผมว่าเรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่ไม่ได้พยายามบีบขั้นอารมณ์คนอ่านมากนัก แต่กลับคอยตั้งคำถามให้กับคนอ่านอย่างเรา กับเหตุการณ์ที่อยู่ตรงหน้าว่ามันควร หรือ ไม่ ถูกหรือผิด กับสิ่งที่เธอคนนี้ต้องเจอในหลายๆสถานะที่เธอเป็นครับ เป็นอีกเรื่องที่พอเห็นคำตอบท้ายเรื่องและรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องราวแนวตัวละครเติบโต.... หรือว่ากร้าวขึ้นก็ไม่รู้ครับ....
.
.
“ยุคสมัยของยูโกะ(1999)”
ด้วยความตั้งใจในการที่จะนำเสนอ มังงะในแบบของตัวเอง .... ทำให้ผลตอบรับจากฝั่ง บก อาจจะไม่สู้ดีนัก เพราะนั่นหมายถึงมันยังขายไม่ได้ในตลาดแห่งความเป็นจริงและในโลกของมังงะ.... แต่เพราะมีเธอ “ยูโกะ” คนนี้คอยสนับสนุนและยืนยันให้เขาเดินไปในความต้องการของตัวเองต่อไป จึงทำให้เขารู้สึกอุ่นใจกับปัญหาที่เกิดขึ้นกับเขาและเธอในตอนนี้
เพราะการที่ขายไม่ออก นั่นก็หมายถึงไม่มีเงินด้วยเช่นกัน แม้จะยูโกะจะช่วยเหลือเขาด้านนี้มากแค่ไหน แต่เธอก็เป็นเพียงแค่ผู้หญิงธรรมดาๆ คนนึงไม่ได้ร่ำรวยอะไร นั่นทำให้เขาต้องยอมรับเงื่อนไขบางอย่างจากคนรู้จัก ที่หยิบยื่นให้เขาพร้อมกับเงินจำนวนนึงเพื่อใช้หนี้สินที่กำลังรัดตัวเขาเเน่นอยู่ แน่นอนเขารับเงินนั้นมา เพราะนั่นคือทางรอดทางเดียวของเขาในตอนนี้ เพียงแต่ว่า สิ่งที่ต้องแลกกับเงินก้อนนี้นั้นไม่ใช่ตัวเขาแต่เป็นบางสิ่งที่ต้องใช้ ยูโกะ ทำ!!!!
เป็นอีกเรื่องที่มีเนื้อหาง่ายๆ และเล่าออกมาได้ครบถ้วนซึ่งช่วยให้คนอ่านน่าจะเข้าถึงเรื่องราวและความรู้สึกของตัวละครได้ไม่ยากครับ อ่านแล้วเคลียร์ รวมถึงรู้สึกถึงอารมณ์ในแต่ละตอนที่กำลังเล่าผ่านแต่ละตัวละครได้เป็นอย่างดี เนื้อหาแนวเรียนรู้ และเติบโต และเป็นการเติบโตจากความเจ็บด้วยสิครับ....
“ก้นบึ้งของลำธาร(1991)”
นักรบหนุ่มผู้กำลังหนีจากตามล่าจากข้าศึก ได้พลัดหลงมายังลำธารลึกลับแห่งหนึ่ง และ ณ ที่แห่งนี้ เขาได้พบกับสาวสวยผู้กำลังดูแลร่างกายที่บาดเจ็บของเขาอยู่ แต่หากเพราะคำพูดที่ไม่น่าเชื่อของเธอที่บอกเขาว่า แท้จริงแล้วเธอนั้นเป็นร่างอวตารของงูยักษ์ที่อยู่ ณ ลำธารแห่งนี้ ที่ทำให้เขาแทบไม่เชื่อสายตาและคำพูดของเธอ ก็เธอทั้งสวย และมีรูปร่างอันแสนเย้ายวนเกินจะห้ามความคิดบางอย่างของเขากับเธอได้ และนี่คือเรื่องราวของชายหนุ่มและหญิงที่เธอบอกว่า เธอไม่ใช่มนุษย์....
เรื่องนี้สั้นมากและมีเนื้อหาออกเป็นตำนานเรื่องเล่า ซึ่งแตกต่างจากเรื่องราวก่อนหน้านี้ครับ อาจจะไม่ได้ดูมีความลึกในแง่เนื้อหามากนัก แต่ดูมีความแตกต่างในการนำเสนอจากเรื่องก่อนหน้านี้ชัดเจนดีครับ..
“เปลวไฟปีศาจ(1992)”
เพราะอากาศที่เลวร้ายทำให้พระภิกษุรูปหนึ่งที่กำลังเดินทางต้องมองหาที่หลบชั่วคราว และโชคดีมากที่ระหว่างทางเขาเจอกระท่อมโทรมๆที่สามารถเข้าไปพักเพื่อรอเวลาเดินทางในวันพรุ่งนี้ได้
เพียงแต่ข้างในที่แห่งนี้ยังมีสตรีคนหนึ่งหลบซ่อนตัวอยู่ และการเจอกันระหว่างพระกับสตรีที่ไม่ควรอยู่ใกล้ชิดกัน กำลังจะทำให้เกิดเรื่องราวที่ไม่อาจย้อนเวลากลับไปได้...
เรื่องนี้เป็นอีกหนึ่งเรื่องสั้นที่ผมว่าเนื้อหามันสอนอะไรเราได้ดีเลยนะครับ เรื่องราวที่เรียบง่ายและบทสรุปที่ชัดเจนในแง่ความเป็นคน อ่านเพลินและง่ายดีครับเรื่องนี้
“ความทรงจำในเรือนกาย(1993)”
เมื่อชายชราได้ทำการว่าจ้างให้เขาตามหาภรรยาอันเป็นที่รัก ที่ได้หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยและตำรวจก็ไม่สามารถช่วยเขาพาเธอกลับมาได้ นั่นก็ทำให้เขาต้องตามสืบว่าเกิดอะไรขึ้นกับ ชายหญิงวัยชราคู่นี้ กันแน่
แม้ผมจะเล่าเรื่องย่อแบบนี้ แต่บอกเลยว่าเรื่องนี้คือเรื่องที่ละมุนที่สุดในเล่มนี้เลยครับ จะบอกว่าอบอุ่นไหม ก็อาจจะเป็นอย่างนั้น แต่ที่แน่ๆ ผมชอบการนำเสนอที่ออกมาแบบนี้ ในเรื่องราวและเนื้อหาของเรื่องนี้ครับ มองย้อนกลับไปมันเต็มไปด้วยสิ่งที่สามารถคิดตามได้เยอะดีครับ
เหมือนจะไม่ซับซ้อน แต่เต็มไปด้วยความซับซ้อน นี่คือสิ่งที่ผมรู้สึกได้จากเรื่องราวทุกเรื่องในนี้ครับ คือมันมีความซับซ้อนของอารมณ์และความต้องการที่ทับซ้อนกันอยู่ทุกเรื่องในหลายๆรูปแบบและเรื่องเล่าที่เขาอยากจะเล่าออกมา แต่เเก่นของมันก็เต็มไปด้วยตัณหา หรือจะบอกว่าเป็นความต้องการพื้นฐานของมนุษย์ทั้งนั้นครับ
ซึ่งจะบอกว่ามันเป็นเรื่องราวของ ชายและหญิง ทั้งหมดเลยก็ว่าได้ ตัวละครแต่ละเรื่องไม่ได้เยอะเลย แต่ก็ใส่เนื้อหาให้แต่ละคนคิดและดิ่งไปกับสิ่งที่นำเสนอไปได้ตามแต่ประสบการณ์ของแต่ละคนครับ
“อิเคงามิ เรียวอิจิ ผลงานชิ้นเอกสนุทรียะแห่งมังงะ” เล่มนี้นั้นเป็นอีกหนึ่งผลงานของ สนพ Cat Comics ที่เคยฝากผลงานให้นักอ่านในบ้านเราได้ซื้อหากันมาหลายต่อหลายเรื่อง ซึ่งน่าจะเป็นอีกค่ายที่ หลายๆคนคุ้นเคยกันดี ด้วยงานผลิตที่ทำออกมา สามารถบอกได้เลยว่าทั้งคุ้มค่าในแง่ตัวเล่มและหลายๆเรื่องอยู่ในระดับดีต่อจิตใจนักอ่านและนักสะสม แน่นอนครับ รวมถึงเล่มนี้ด้วยเช่นกัน
โดยเล่มนี้เป็นอีกเล่มที่ทำออกมาคล้ายๆเพื่อให้เข้าคู่กับผลงานของ อ.
อีกเล่มนึงที่ออกมาก่อนหน้านี้อย่าง “อิเคงามิ เรียวอิจิ ผลงานชิ้นเอกวรรณกรรมญี่ปุ่นร่วมสมัย” ที่ผมเคยรีวิวไว้แล้วใน EP ที่ 1,124 ซึ่งเป็นเล่มที่ผมชอบเอามากๆ ครับ
ด้วยตัวเล่มขนาด BB แบบปกสองชั้น ปกนอกทำออกมาพื้นสีขาว ผสมลายคล้ายเนื้อกระดาษสา ซึ่งทำออกมาโดยใช้สีตรงข้ามกับอีกเล่มที่ได้บอกเอาไว้ ดูคล้ายหยิงหยางเลยเมื่อเลือกใช้คู่สีแบบนี้ และปกนอกก็ยังคง ปั้มทองในส่วนของชื่อหนังสือ ที่ยังคงสร้างความสวยงามและสะดุดตาเช่นเดิม
และปกในทำการพิมพ์เป็นสี ด้วยภาพที่สื่อสารถึงเนื้อหาในเล่มได้เป็นอย่างดีครับภาพรวมดูมีราคาทั้งปกนอกและใน ที่สำคัญวางคู่กับเรื่องก่อนหน้านี้แล้วดูเข้ากันอย่างมากครับ
ตัวเล่มเปิดอ่านแบบญี่ปุ่น โดยเมื่อเปิดเข้าไปจะพบแผ่นพับขนาดใหญ่มีรูปสี 1 หน้าใหญ่ ก่อนที่จะต่อด้วยภาพสีของตอนแรกของเรื่องนี้อย่างตอน “ดอกไม้ในสายน้ำ” อีก 3 แผ่น(6หน้า) ไม่รวมสารบัญที่พิมพ์สี และไม่รวมหน้าสีท้ายเล่มอีก 2 แผ่น(4หน้า) ทำให้เล่มนี้มีหน้าสีอยู่หลายหน้ามากครับ เรียกว่าเอาแค่ตรงนี้ก็ทำให้นักอ่านอย่างเรารู้สึกถึงความคุ้มค่าของงานผลิตก่อนจะได้อ่านเนื้อหาจริงๆกันด้วยซ้ำครับ
นอกเหนือจากหน้าสีที่กล่าวไป ที่เหลือจะพิมพ์ออกเป็นขาวดำนะครับ ซึ่งงานพิมพ์ทั้งหมดทั้งขาวดำและสี ทำออกมาได้คมชัดดี ทั้งส่วนงานสกีนและโทนขาวหรือดำด้วยเช่นกันครับ รวมถึงงานแปล ก็แปลออกมาได้ลื่นไหลอีกเช่นเดิม ภาพรวมเล่มนี้ยังคงงานผลิตที่ได้มาตรฐานของทางค่ายอยู่เหมือนเดิมครับ
ในแง่ของเนื้อหา เรื่องนี้ผมว่ามีความลงตัวในแง่เรื่องราวที่เหมาะอย่างมากสำหรับ อ. อิเคงามิ เป็นอย่างมาก ไม่รู้ใครจะคิดอย่างไร แต่สำหรับผมแล้ว ผมว่า อ. เหมาะอย่างมากกับงานแนวสะท้อนความเป็นมนุษย์อย่างนี้ และด้วยการนำเสนอที่เด่นทั้งในแง่ความอีโรติก อยู่เป็นทุนเดิม รวมถึงถนัดในแง่การสื่อสารอารมณ์ผ่านตัวละครที่มีความสมจริงสูง แต่ละเรื่องในเรื่องนี้จึงเข้าทาง อ. อย่างมาก
เอาจริงๆ เนื้อหาแนวกิเลสตัณหาและราคะแบบนี้ ผมชอบเป็นทุนเดิมอยู่แล้วด้วย และพอนำเสนอแบบที่มีนัยยะ ความลึก และความดราม่าของความเป็นมนุษย์ที่แม้เราจะเจอเรื่องราวแนวนี้ได้ไม่ยากในสังคมก็ตาม มันกลับกลายเป็นความพอเหมาะและการพบเจอกันที่ลงตัวระหว่างคนอ่านที่มีไฟ(ราคะ)และนักเขียนมังงะที่มีฝีมือในการวาดเรื่องราวหนักๆอย่างนี้
ผมว่าแฟนๆของ อ. น่าจะชอบเล่มนี้ได้ไม่ยากนะ ส่วนใครจะรู้สึกว่าเรื่องราว ตื้นหรือลึกเท่าไหร่นั้น ให้ประสบการณ์แต่ละคนเป็นคนบอกแล้วกันนะครับ ส่วนผมขอพูดสั้นๆ “ใจคนยากลึกหยั่งถึง” ยิ่งใจที่มีแต่ตัณหาอย่างมนุษย์เราด้วยแล้ว ลึก ยิ่งกว่าลึกอีกครับ...
ภาพ 10/10
เรื่อง 9/10
ความประทับใจ 9.99999999/10
#Manga #รีวิวการ์ตูน #จบ #CatComics #การ์ตูนแนวดราม่า #การ์ตูนแนวสะท้อนสังคม #MangaAnimeReviews #การ์ตูนแนววรรณกรรมร่วมสมัย #9คะแนน #ผลงานชิ้นเอกสนุทรียะแห่งมังงะ #หนังสือการ์ตูน #Rate18 #Ryoichi #Ikegami #เล่มเดียวจบ #การ์ตูนแนวรวมเรื่องสั้น #เธอๆอ่านเรื่องนี้หรือยัง
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
