#น้ำใจสร้างคน!!
มีหญิงสาวคนหนี่งด้วยฐานะยากจนเธอจึงมาทำงานในเมืองด้วยอาชีพรับจ้าง
ใครจ้างอะไรก็ทำ
มีวันนึง..มีคนจ้างไปซักผ้าผู้หญิงพึ่งคลอด
เป็นครอบครัวมีฐานะ เค้าจ้างให้ซักผ้าอ้อม5วัน
เพราะแม่บ้านเค้าลากลับบ้านด่วน
ขณะซักผ้าอยู่
แม่สามีแม่ลูกอ่อนได้มายืนดูการซักผ้า
เหมือนเฝ้ากลัวจะขโมยของ
กระทั่งวันสุดท้ายอยู่ๆเค้าก็มาบอกว่า
...ตุ้มหูทองเค้าหาย ขอค้นตัว แต่ไม่เจอ
ถ้าแกเอาไปก็เอาคืนมา
ถ้าตุ้มหูฉันไม่เจอฉันจะไม่ให้เงินค่าจ้างแก??
..‘ฉันไม่ได้ขโมยนะคะ คุณยืนเฝ้าตลอดเวลาจะไปเอาตอนไหน??’
เรื่องถึงประมุขของบ้าน
‘...เอาเงินให้เค้าไป’...ประมุขของบ้านสั่ง
ภรรยาโยนเงิน150หยวน ลงพื้น
ประมุขของบ้านไม่พูดอะไรมองคนโยนเงิน
แล้ว ค่อยๆก้มลงเก็บเงินให้คนรับจ้างซักผ้า
แล้วควักเพิ่มอีก500หยวน
‘เธอฟังฉันนะ จริงอยู่เธอยากจนในวันนี้
แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่า
ต่อไปเธอจะไม่มีเหมือนเรามีในวันนี้
...ทุกอย่างต้องใช้เวลา ใช้ความอดทน,
ความขยันและอดออม อายุเธอยังน้อย
เธอถูกล่าวหาว่าขโมยตุ้มหูเมียฉันๆมองแล้ว
เธอไม่มีสันดานแบบนั้นหรอก
เงิน500หยวนมันจะเป็นเงินทุนให้เธอได้ลืมตาอ้าปากได้ หากเธอมีพรสวรรค์และพรแสวง
เงินนี้มันจะทำให้เธอเหมือนเดิมหากเธอเก็บไว้เฉยๆ เงินนี้มันจะพาเธอสบายหรือลำบากขึ้นอยู่กับการใช้ เลือกเอาจะทำงานต่ำต้อยตลอดไป
หรือจะกล้าได้กล้าเสียเพื่ออนาคตที่ดีกว่านี้!!!
ไปได้ ขอบใจที่มาช่วย’
นางกำเงิน650หยวน คิดวนไปเวียนมา...
ว่าประมุขบ้านนี้กำลังสื่ออะไร ท้องก็ร้อง หิวก็หิว หนาวก็หนาว ในเมืองนี้ไม่มีขายอาหารที่บ้านนางมีเลย นางหิวมากและอยากกินเหลือเกิน...
นางเดินเข้าร้านขายบะหมี่ ขอซื้อบะหมี่สักชามแก้ความหนาวหน่อยเถอะ ได้บะหมี่ชามใหญ่ใสๆน้ำซุปกลมกล่อมก็จริง..แต่สู้ของที่บ้านนางไม่ได้เลย อร่อยกว่าเยอะ กินไปก็คิดถึงคำพูดของนายท่านนั้นไปด้วย หัวคิด ปากเคี้ยว ตามอง หม้อก๋วยเตี๋ยว การตีแป้ง อุปกรณ์ไม่เยอะ ทำคนเดียวได้นี่ ปิ๊งงงง!!!
ลงทุนซื้อหม้อ3ใบไม่ถึง100หยวน
จานชามตะเกียบและอุปกรณ์ต่างๆไม่น่าเกิน50หยวน เราถูกแม่เคี่ยวเข็ญให้นวดแป้ง
จนรู้เทคนิคการทำให้แป้งเหนียวนุ่ม
เรามีสูตรของครอบครัวเราใครมากินก็ชมว่าอร่อย ซุปหม้อแรกทำแบบทุกคนที่นี่กิน
ซุปหม้อที่2ทำซุปของหมู่บ้านเรากิน
อีกหม้อควรเป็นน้ำซุปตระกูลเรากิน...
ว่าแล้วนางก็รีบกิน กินแล้วนางก็ตรงดิ่งไปตลาดซื้อหม้อ3ใบ กระทะใหญ่1ใบ เตา4อัน
ชามก๋วยเตี๋ยวเลือกขนาดใหญ่สีน้ำเงิน
แพงนิดหน่อยแต่สวยดีซื้อมา 30ใบตะเกียบ100คู่ เครื่องปรุงก๋วยเตี๋ยว แป้ง พริกแห้ง น้ำมันและอื่นๆหมดเงินไป220หยวน ได้ของครบของได้แล้วแต่ร้านยังไม่ได้ทำไงดี??
นางเดินหาร้าน2วัน เจอร้านนึงเปิดให้เช่าค่าเช่า100หยวนต่อเดือน ร้านเล็กๆแต่สภาพยังดี ทำความสะอาดให้ดีๆ แล้วซื้อโต๊ะ-เก้าอี้ไม้ไผ่วางได้6โต๊ะ เก้าอี้ได้24ตัว มีเด็กสาวมาขอทำงานด้วยช่วงที่นางกำลังทำความสะอาดร้าน
นางก็กำลังต้องการคนช่วยพอดี จึงให้เดือนละ50หยวนก่อนหากขายดีค่อยจ้างประจำและเพิ่มคนนางตกแต่งร้านด้วยมือนางเอง..
ใช้เวลาตกแต่งร้าน1อาทิตย์ใช้ไม้ไผ่มาขัดแล้วแขวนไว้ปกปิดรอยดำของผนังมีพริกแห้ง ข้าวโพดแห้ง หัวหอมมัดประดับไว้
และถือเป็นที่เก็บไปด้วยเลย กลางวันจัดร้าน กลางคืนเคียวน้ำซุปเข้มข้น และทดลองกินดู นางทำก๋วยเตี๋ยว..แม่นางได้ชิมก็บอกเสมอว่าอร่อยเมื่อถึงเวลาเปิดร้าน นางไปจ้างให้เค้าเขียนป้ายให้10แผ่น เอาไปแปะทั่วตลาด
"ร้านบะหมี่พื้นเมืองเปิดใหม่ ฟรีบะหมี่รสชาติฉงชิ่ง เผ็ดเข้มหายหนาว"ได้ผลคนมาทานบะหมี่ที่ร้านจนนางทำไม่ทัน บะหมี่หมดภายในครึ่งวัน
ลูกน้องนางแนะนำให้ทำเพิ่มอีกแต่นางไม่ทำ
"วันนี้เราขายได้100ชาม ฟรี100ชาม เราจะทำโปรแบบนี้อีก7วัน " บะหมี่ราคาชามละ1.5หยวน ต้นทุนไม่ถึง0.5หยวน คนได้กินบะหมี่รสชาติจัดจ้านแล้วของหมู่บ้าน และอีกรสชาติเข้มข้นของครอบครัวเรา7วันนี้คงทำให้คนเปิดใจทานรสชาตินี้ได้แน่ๆ เราต้องไม่ขี้เหนียวน้ำซุป ใครๆก็ทานได้อิ่ม...
เปิดได้10วันนางก็คืนทุนทั้งหมดที่ลงไป
แต่นางก็ยังไม่เพิ่มปริมาณของ แต่ลูกค้านางเพิ่มทุกวัน และซุปหมู่บ้านนางขายดีมาก ยิ่งวันไหนหนาวๆยิ่งขายดีมาก นางรับคนงานชายเพิ่มอีก1คน และเพิ่มค่าจ้างให้เด็กสาวที่มาช่วย
นางปรับจ้างเดือนละ80หยวน กินกับนาง
ทุกวันนางให้พิเศษลูกจ้างด้วยการให้ห่อบะหมี่กลับบ้านได้คนละ2ห่อ
คนงานชายหน้าที่นวดแป้ง ทำเส้นให้นางที่หลังบ้าน ดูน้ำซุป คนงานหญิงล้างจานเสริฟ
ส่วนตัวนางเองทำทุกอย่าง กิจการรุ่งเรืองมากคนรอเข้าแถวกินบะหมี่นาง นางไม่ได้แถมบะหมี่แล้วก็จริง..แต่นางแถมถั่วต้มเค็มบนโต๊ะ ถ้วยเล็กๆมันได้ผลมาก ลูกค้าติดใจถั่วต้มเค็มนาง
แล้ววันนึงคนที่นางรอคอยก็มายืนตรงหน้านาง...
‘ได้ยินข่าวว่าบะหมี่หมู่บ้านนี้รสชาติจัดจ้านมาก
ขอสักชามนะ’
นางโค้งตัวรับคำสั่งแล้วทำอย่างสุดใจ นางทำมาทั้งหมดที่นางมี3น้ำซุปในร้าน ท่านค่อยๆดื่มน้ำซุปของนางไปอย่างอร่อย
‘เหนื่อยมั้ย?? ‘
งบคำถามสั้นๆแต่รู้สึกอบอุ่นไปถึงสะดือ
นางกำ650หยวนไว้ในมือยื่นให้ท่านดู นางแจงไปว่าหลังจากที่ลงทุนทุกอย่างนางเหลือเงินในมือ 80หยวน จ่ายค่าเช่า2เดือน เหมือนเงินที่ท่านให้มาลงทุนหมดหน้าตัก ไม่คิดว่าจะขายไม่ดีเพราะเชื่อมั่นว่าตัวเองทำอร่อย
ทำเหมือนที่ตัวเองกิน เน้นความสะอาด เน้นให้เค้าอิ่ม เน้นให้เค้ามาได้บ่อยๆ และเพิ่มเติมความรู้สึกด้วยการให้ของเล็กๆน้อยๆเช่นถั่วต้มเค็ม นอกจากจะได้ถั่วต้มเค็มแล้วคนขายถั่วยังปลูกผักชีให้ด้วย รับซื้อผักจากเค้าทั้งหมด
เค้าจะล้างมัดให้เรียบร้อยแล้วถึงเอามาส่ง
ลูกน้องก็เลี้ยงไก่มาขายให้ทำน้ำซุป ร้านขายแป้งก็จะมาส่งแป้งถึงที่ คนส่งแป้งขอให้ภรรยามาทำงานด้วยช่วยล้างจาน และทำความสะอาดร้านให้ เพราะนางพูดไม่ได้ หนูรู้สึกดีใจที่หนูหัวเดียวกระเทียมลีบ แต่มีคนช่วยเหลือหลายคน
ท่านกล่าวว่า
" ยินดีด้วยที่ประสบผลสำเร็จนะ รักษาความสำเร็จนี้ไว้ให้ได้ อดออมและยื่นโอกาสให้คนอื่นถ้ามีกำลังและโอกาส ฉันให้เธอในวันนั้นเพราะฉันดูมือเธอ ซักผ้ามากมายแต่มือไม่แตกแสดงว่าเธอรู้จักดูแลตัวเอง ผิดกับคนบ้านนอกคนอื่นที่สกปรกไม่รู้จักดูแลตัวเอง
ความสำเร็จนี้..
ความสำเร็จนี้มาจากเธอฉันแค่ยื่นโอกาสให้เธอเท่านั้นแต่การเดินไปมันคือหน้าที่ของเธอต่างหาก”ท่านจ่ายค่าบะหมี่ 100หยวน
‘แม้เธอจะคิดว่าฉันมีบุญคุณต่อเธอก็ตาม
เมื่อเธอเปิดกิจการฉันมาอุดหนุนเธอ
มาให้กำลังใจ ไม่ได้ต้องการมากินฟรี
ฉันต้องการมาอุดหนุนและที่ฉันให้เธอ100หยวน
เพราะจะแสดงให้เธอรู้ว่าค้าขายต้องซื่อสัตย์ ต้องรู้จักให้ อย่าคิดแต่จะเอา
ฉันสั่งก๋วยเตี๋ยวชามเดียวแต่เธอทำให้3ชาม
แสดงว่าเธอใจกว้าง เก็บ100นี้ไว้ มันคือเงินของเมียฉันที่เค้าว่าเธอขโมยตุ้มหู เค้าละอายใจ เค้าพบตุ้มหูแล้ว ราคาตุ้มหู50หยวน แต่เค้าจ่ายให้เธอ95หยวนอีก5หยวนคือค่าบะหมี่เธอ"
นางขายบะหมี่จนตั้งตัวได้ มีสามีแต่ไม่มีลูก ปัจจุบันอายุ80ปีแล้ว กิจการตกทอดให้กับเด็กสาวที่มาของานทำในวันนั้น
บะหมี่ฉงชิ่ง ณ อำเภอฉางผิง
อาตี๋เล่าประวัติของญาติห่างๆของคุณย่าให้ฟัง
แม่เลยเอามาถ่ายทอดให้คนได้อ่านยาวๆๆ
ขอบคุณทุกท่านที่อ่านจนจบ
ดีงามมาก
#maleesharing
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
