อันนี้อยู่ที่เด็กอยู่กับใครค่ะ
ถ้าอยู่กับคนที่มีความหนักแน่น ไม่เจ้าอารมณ์ และเป็นแบบอย่างให้เด็กได้ เด็กจะไม่มีปัญหาอะไรค่ะ
ต้องเป็นแบบอย่าง 100 % นะ ไม่เที่ยว ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ด้วยค่ะ
ถ้าพ่อแม่จำเป็นต้องแยกกัน ควรรอให้เด็กอายุ 7 ขวบก่อน ในทางจิตวิทยา เด็กที่เกิน 7 ขวบ จะไม่รู้สึกโหยหาความรักนอกบ้าน หลังจากที่พ่อแม่แยกทางกัน
ถ้าเด็กอยู่กับใคร ก็ให้อยู่ไปตลอด อย่าเป็น เสาร์อาทิตย์อยู่บ้านพ่อ จันทร์ถึงศุกร์อยู่บ้านแม่ อะไรแบบนี้
เด็กจะเกิดความสับสนง่าย เพราะคนเราถ้าจิตที่ไม่ได้ฝึกมาก็อาจพูดทำให้เด็กคิดมากได้
อันนี้จะเกิดปัญหาเพราะการจัดแจงของพ่อแม่ ไม่ใช่การแยกทางกัน
การดูแลเด็กด้วยความรักความเข้าใจ การเลี้ยงให้เป็นคนที่มีเป้าหมาย เด็กก็จะตั้งใจทำสิ่งที่เขาได้ไอเดียในการตั้งเป้าหมายไปค่ะ เขาจะไม่คิดไรมาก ก็ตั้งหน้าตั้งตาเรียนไป
แต่ถ้าพ่อแม่อยู่ด้วยกัน แต่ทะเลาะกันทุกวัน อันนี้ ความรู้สึกเด็กแย่เลย รากขมขื่นมันจะเกิดในใจ ทางที่ดีแยกดีกว่าทะเลาะกันทุกวันค่ะ
อย่าตีเด็ก เพราะถ้าพ่อแม่ตีเด็ก เด็กเขาจะถือว่าเขาก็ทำได้ อันนี้ต่อไปพ่อแม่แก่ เขาก็จะตีพ่อแม่ได้ค่ะ หรือไปตีเพื่อนที่โรงเรียน หมายถึงมีโอกาสมากกว่าไม่ตีค่ะ แต่ถ้าเด็กเขามีความดีคุ้มครองใจเขาก็ไม่ทำตามพ่อแม่ เขาจะแยกแยะได้เองก็มี
เลี้ยงลูกด้วยความสุขค่ะ ไม่สำคัญว่าพ่อแม่จะแยกกันอยู่หรืออยู่กันหรือไม่ เพราะธรรมชาติของเด็ก ถ้าสอนให้เด็กคิดเป็น เขาจะเข้าใจ และถึงยังไงในอนาคตน้องก็จะมีชีวิตของเขาเองอยู่แล้ว
พ่อแม่ที่เตรียมคิดจะแยกกัน ต้องมั่นใจว่า สามารถรักษาจิตใจตัวเองได้เร็วแค่ไหน บางทีลูกก็อาจให้ไอเดียในแง่ ของเขาเองได้น๊ะ ลองคุยกับเด็กดูบ้างก็ได้ ให้เขาร่วมตัดสินใจก็ดีค่ะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
