13 พ.ย. 2022 เวลา 16:59 • หนังสือ
หลังจากมีเวลาไปจัดการระบบความคิดของตัวเองจนเข้าที่เข้าทางในระดับหนึ่งแล้วก็สบายใจขึ้นเยอะจนสามารถจับหนังสือมาอ่านได้อีกรอบ วันนี้เลยจะมาเล่าถึงหนังสือฟีลกู๊ดชวนหิวที่อ่านสนุกอย่าง #ปาฏิหาริย์ร้านอาหารเทพเจ้า ของสำนักพิมพ์ Nation Books
เรื่องนี้เล่าถึงชีวิตของ "โคซากะ เท็ตสึชิ" หนุ่มออฟฟิศธรรมดาคนหนึ่งที่สูญเสียพ่อแม่ไปแบบกะทันหัน เขาจึงตัดสินใจทิ้งงานกลับมาช่วยน้องสาวสานต่อกิจการร้านอาหารชุดของครอบครัว แม้ว่าเขาจะไม่เอาไหนด้านการทำอาหารเลยก็เถอะ วันหนึ่งหลังจากโดนน้องสาวดุไปยกใหญ่ เท็ตสึชิที่กำลังน้อยใจก็ดันไปขอพรที่ศาลเจ้าให้มีคนมาช่วยสอนเขาทำอาหาร แล้วเทพเจ้าก็ตอบรับด้วยการส่งวิญญาณที่มีฝีมือในการเข้าครัวมาสิงร่างเขา
บอกเลยว่าเรื่องนี้อ่านเพลินมากกกก ข้อเสียเดียวคืออ่านไปก็หิวไป บรรยายถึงอาหารได้น่ากินสุดๆ 555555 โทนเรื่องจะมีความอบอุ่นชวนซึ้งตลอด แต่จะแทรกความขำขันไว้ผ่านตัวละครเท็ตสึชิกับเทพเจ้าที่ดูไม่เหมือนเทพเจ้า 🤣 ก็เป็นอะไรที่น่ารักดี หรือจะเป็นตอนเท็ตสึชิเรียนวิชาจากวิญญาณในร่างก็ขำๆไปอีกแบบ ออกแนวน่าเอ็นดู 55555 เหมาะกับการอ่านคลายเครียดมาก
เนื้อเรื่องจะแบ่งออกเป็น 5 ตอนหลักบวกตอนเสริมอีก 1 โดยลำดับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจะต่อเนื่องกันไป แต่ละตอนก็จะมีอาหารหลักที่ทัตสึชิได้เรียนรู้ตอนละเมนู แทรกด้วยความหมายของการเป็นร้านอาหารที่ดี เป็นพ่อครัวที่ดี รวมถึงความรัก ความผูกพัน และสายใยบางอย่างระหว่างผู้คนที่ถูกนำมาถ่ายทอดผ่านการทำอาหาร
ตัวอย่างเช่นความห่วงใยของแม่ที่ถ่ายทอดผ่านไก่ทอดนัมบัง อาหารจานโปรดของลูกชายคนเล็ก, ความชื่นชมของครูที่มีต่อศิษย์ผ่านเมนูลับเฉพาะ เป็นต้น มันทำให้เราได้เห็นว่าแม้คนที่เรารักจะไม่อยู่กับเราอีกต่อไปแล้ว แต่อาหารที่เขาเคยทำให้เราทาน รสสัมผัสและกลิ่นหอมยั่วยวนของมันจะยังคงฝังลึกในความทรงจำของเราตลอดไป เห็นเมื่อไหร่ก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึง 🍝
ในขณะเดียวกันเรื่องนี้ก็ถ่ายทอดมุมมองของคนทำอาหารให้เราได้เห็นด้วยเช่นกัน เหมือนในเรื่องที่ตอนแรกเท็ตสึชิไม่เข้าใจว่าทำไมต้องจำลูกค้าให้ได้ ทำไมต้องจำเมนูที่ลูกค้าแต่ละคนชอบ แต่บทเรียนที่เหล่าวิญญาณแสดงให้เขาเห็นก็ทำให้เขาเข้าใจถึงคุณค่าของการเป็นร้านอาหารที่ไม่ใช่สักแต่ทำอาหารให้อร่อย แต่ต้องใส่ใจและเข้าอกเข้าใจลูกค้าของเราด้วยเช่นกัน
ตลอดทั้งเรื่องเราจะได้ว่าเหล่าวิญญาณแต่ละตนนอกจากจะทำอาหารเก่งแล้วยังมีวิธีในการสังเกตคนที่รับประทานอาหารของพวกเขาด้วย ไม่ว่าจะเป็นการใส่ใจในพฤติกรรมเล็กๆน้อยๆ ประเมินอารมณ์ หรือแม้กระทั่งคาดเดาสถานการณ์ว่า ณ เวลานี้ลูกค้าน่าจะอยู่ในสภาวะแบบไหน แล้วอาหารอะไรที่จะช่วยเยียวยาทั้งท้องไส้และหัวใจของพวกเขาได้บ้าง เรียกได้ว่าถ้าไม่รักจริงทำแบบนี้ไม่ได้แน่นอน 5555
สรุปคือเราว่ามันเป็นเรื่องที่อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นมากๆเลยนะ ในฐานะคนชอบกินแบบเรามันทำให้เห็นถึงความพิถีพิถันเอาใจใส่ของคนทำ ที่กว่าจะได้ออกมาเป็นอาหารจานนี้ รสชาตินี้ มันต้องผ่านการลองผิดลองถูกมามากมาย เห็นถึงความรู้สึกบางอย่างที่แฝงมากับมื้ออาหารง่ายๆจากคนที่เรารัก เห็นความสุขของคนที่ได้เรียนรู้การทำอาหารจากคนในครอบครัว คือสัมผัสได้ถึงมวลความรักที่ลอยคลุ้งไม่ต่างกับกลิ่นอาหารปรุงเสร็จใหม่ๆเลย
เพราะบางทีอาหารที่อร่อยที่สุดมันก็เป็นแค่อาหารง่ายๆที่เต็มไปด้วยความทรงจำที่ทำให้เรายิ้มได้ แค่นั้นเอง ❤️
ปล.รอบนี้มาดึกเพราะมัวแต่เม้ามอยเมื่อตอนหัวค่ำ คงต้องลาไปเพียงเท่านี้ เพราะฟิวส์จะขาดแล้วจ้า พรุ่งนี้กลับไปลุยงานอีก 😅
โฆษณา