พิจารณาจนใจยอมรับ หมดข้ออ้าง
อยากปรับปรุงตนเองด้วยความเต็มใจ
เพราะมั่นใจแล้วว่า ความโกรธไม่ใช่ของดี
แต่เป็นสิ่งที่ทำลายความสุขและความเจริญ
ทั้งของเรา คนที่เรารัก และคนที่รักเรา
ไม่มีใครได้อะไรเลยจากความโกรธ
ธรรมชาติคนเราไม่ชอบให้ใครมาสั่ง
ตราบที่เรายังไม่ตกผลึก
ยอมจำนนด้วยตนเองว่า
ถึงเวลาแล้วที่เราต้องเปลี่ยนตนเอง
ใครจะพูดใครจะบอกจะสอน
ก็ยากยิ่งที่คนเราจะเปลี่ยนแปลง
เช่นนี้แล้ว เราจึงต้องทำตัวเป็นครูของตัวเอง
เพื่อสั่งสอนตนเอง
ให้เห็นพิษภัยของความโกรธเกลียดอารมณ์ทำลาย