ในวัยที่คิดถึงความชราและความตายบ่อยขึ้น
เปล่าหรอก...ไม่ได้มีปัญหาเรื่องโรคซึมเศร้าหรือคิดทำร้ายตัวเองหรอกนะ แต่เหมือนมันมีความกังวลกับชีวิตในบั้นปลายมากขึ้น แก่ไปจะอยู่ยังไงนะ จะป่วยเป็นโรคอะไรบ้าง และถ้าช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ต้องจัดการชีวิตต่อไปยังไง ต้องมีเงินเท่าไหร่สำหรับการดูแลตัวเองในช่วงสุดท้ายของชีวิต
มนุษย์เราแปะป้ายประทับตัวเองเพื่ออธิบายว่าตัวเองเป็นใครด้วยอาชีพ ด้วยหน้าที่การงาน สิ่งนี้มันฝังรากในความคิดมานาน อาจจะกินเวลาถึง 50% ของชีวิตทั้งหมดเลยด้วยซ้ำ พอวันหนึ่งเมื่อถึงวัยเกษียณ ตัวตนนั้นได้สูญสลายหายไป เราจะกลายเป็นคนแก่คนหนึ่ง จะรู้สึกเสียศูนย์ขนาดไหนกันนะ เราจะหาเป้าหมายในชีวิตเจอหรือเปล่ากับช่วงเวลาที่เหลืออยู่น้อยนิดนั้น
ค่อย ๆ แกะตัวเองออกจากสิ่งที่ยึดติดมานาน สักวันก็คงเหลือแค่ตัวเรา ที่เป็นเราจริง ๆ เหมือนตอนที่เพิ่งเกิดมา
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
