Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
สมุดบันทึกส่วนรวม
•
ติดตาม
19 พ.ย. 2022 เวลา 10:58 • ไลฟ์สไตล์
ผมมีโอกาสย่างกรายข้ามเข้าสู่เขตแดนจังหวัดแม่ฮ่องสอนครั้งแรกเมื่อราวต้นปี 2542 ครั้งนั้นผมใช้เส้นทางหมายเลข 108 (เชียงใหม่-แม่ฮ่องสอน) และไปไกลสุดถึง อ.ขุนยวม ซึ่งผ่านมาถึงปีนี้ก็นานกว่า 23 ปีแล้ว ใช่แล้วละ อายุอานามผมก็ไม่ใช่วัยรุ่นแล้วละนะ
วันนี้เป็นอีกครั้งที่ผมได้มีโอกาสเดินทางเข้าสู่ดินแดนเมืองสามหมอกอีกครั้ง ซึ่งแม้ผมจะได้เคยเดินทางเยือนจังหวัดนี้ทางฝั่งอำเภอปายเมื่อ 3-4 ปีที่ผ่านมา แต่สำหรับ อ.ขุนยวมนั้นครั้งนี้เป็นครั้งที่ 2 ที่ผมได้มีโอกาสมาเยือน
นอกจากจะได้มีโอกาสมาเยือนขุนยวมอีกครั้งในรอบนานกว่า 2 ทศวรรษแล้ว วันนี้ยังเป็นอีกครั้งหนึ่งที่ผมได้แวะไปเยือนทุ่งบัวตองที่ดอยแม่อูคอ ซึ่งดอกบัวตองกำลังบานเต็มที่ และมีนักท่องเที่ยวหนาตา ส่วนผมนั้นได้แต่อยู่บนรถ จึงถ่ายรูปได้ไม่กี่ภาพและในมุมที่ไม่ค่อยลงตัวนัก
การเดินทางในวันนี้ผมเดินทางพร้อมกับเพื่อนที่คุ้นเคยกันระดับหนึีง ที่ไม่ถึงขั้นกอดคอกันได้ทุกโอกาส แต่ก็พึ่งพาอาศัยได้ในยามเดือดร้อน และครั้งนี้ก็คือโอกาสนั้น ….. เราเดินทางข้ามดอยอินทนนท์มาจากฝั่งจอมทอง ซึ่งผมพักค้างที่นั้นมาตั้งแต่คืนวันจันทร์ที่ผ่านมา ….. ลงดอยอินทนนท์ รถเลี้ยวขวาขึ้นเหนือ วิ่งผ่านหุบเขาของแอ่งแม่แจ่มผ่านบ้านแม่นาจร และเข้าสู่ขุนยวมทางดอยแม่อูคอ เส้นทางนอกจากจะแปลกตา และสวยงามแล้ว ยังหวาดเสียวและอันตราย เพราะต้องลัดเลาะไปตามไหล่เขา ขึ้นและลงเขาที่สูงชัน
เพราะได้เดินเส้นทางในวันนี้ จึงทำให้ผมรู้ว่าการเดินทางไปขุนยวมนั้น ไม่จำเป็นต้องอ้อมลงไปที่ฮอดแล้วย้อนขึ้นแม่สะเรียง หรือตีโอบเข้าเชียงใหม่ ไปแม่ริม เพื่อเข้าปาย แล้วลงใต้มาแม่ฮ่องสอน เพื่อมาขุนยวมอีกที ซึ่งนอกจากไกลและใช้เวลานานแล้ว เส้นทางยังเต็มไปด้วยโค้งชวนเมารถเอาง่ายๆ
นอกจากเส้นทางที่ใช้ในการเดินทาง เพื่อนร่วมทางที่ต่างออกไปจากการเดินทางครั้งแรกแล้ว วัตถุประสงค์ในการเดินทางครั้งนี้ยังแตกต่างจากครั้งก่อนเช่นกัน แต่ผมคงไม่บอกหรอกนะว่าทำไมผมจึงเดินทางมาที่นี่ เพราะผมเองก็ไม่อยากให้ใครรู้ ซึ่งผมเองก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าผมจะอยู่ที่นี่นานแค่ไหน
เพื่อนร่วมเดินทางทำหน้าที่เพียงแค่มาส่ง พอส่งถึงที่ก็เดินทางกลับ แม้จะยังไม่รู้ว่าจะอยู่ที่นี่นานแค่ไหน จะมีค่าใช้จ่ายเท่าไหร่ แต่น้ำใจที่เพื่อนมีต่อผมในยามนี้มันทำให้ผมรู้สึกแย่เอามาก ๆ ถ้าจะแค่กล่าวคำขอบคุณ ผมหยิบเงินให้เพื่อน 2,000 บาท และให้คนขับรถ 1,000 และจ่ายค่าน้ำมันอีก 1,000 บาท มันอาจจะดูมากสำหรับคนคิดหน้าคิดหลังก่อนจ่ายเงินแต่ละครั้ง โดยเฉพาะสถานการณ์ยามนี้ แต่ผมว่ามันยังน้อยเอามาก ๆ เมื่อเทียบกับน้ำใจและความขวนขวายที่เพื่อนช่วยผมในคราวนี้….. อย่าไปบอกใครนะว่าผมอยู่ที่ไหน
บันทึก
2
2
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2024 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย