Blockdit Logo (Mobile)
ฟังเสียงจากภายใน
•
29 พ.ย. 2022 เวลา 03:26 • ปรัชญา
เรื่องของ "จิต"
การวางจิตที่ถูกต้อง คือ วางจิตแบบเป็นธรรมชาติของเรา ไม่กด ไม่ปล่อย ให้ทุกอย่างรับรู้ตามสภาพความสามารถของเรา
นั่นคือทำจิตว่างๆ เหมือนภาชนะที่วางเปล่า หงายออกเปิดรับน้ำแบบนิ่งๆ อย่าส่าย อย่าเคลื่อนไหวไปมา เหมือนเราวางแก้วน้ำเปล่าหงายรับน้ำ ปล่อยให้น้ำค่อยเติมมาให้เต็ม จากนั้น...ค่อยใช้ตามอง พิจารณาสิ่งที่อยู่ในแก้วว่ามีอะไร มีอย่างไร ทำอะไรได้ แล้วค่อยบริโภค
การบริโภคก็ต้องรู้วิธีว่าเราควรจะกินอะไรก่อน-หลัง กินแค่ไหนจึงจะพออิ่ม เมื่ออิ่มแล้วก็ต้องรู้จักดึงพลังงานตรงนั้นมาใช้งาน ใช่ว่ากินอิ่มแล้ว นั่งๆ นอนๆ ... สิ่งที่บริโภคไปนั้นก็เก็บไว้จะเสียเปล่า "ไร้คุณค่า"
เปรียบเสมือนเราทำจิตให้ว่างเปล่า ปล่อยให้ความรู้ พลัง หรือสิ่งต่างๆ ที่เป็นบวกเข้ามาคลุกเค้าในจิต เมื่อได้รับพลังมาแล้วต้องรู้จักนำมาใช้ มาทำให้ก่อเกิดประโยชน์ขึ้นมา มิเช่นนั้นพลังที่ได้รับมาก็จะเสียเปล่า และก็จะจางหายไปในที่สุด...
อย่าคาดหวังว่าเราจะได้อาหารที่ดีเท่าผู้อื่น จงพอใจในอาหารที่เราได้ และนำมาใช้ประโยชน์ให้สูงสุดของเรา มันจะเกิดคุณค่ามากกว่าการบริโภคอาหารดีๆ แล้วเอาพลังงานนั้นไปใช้ไม่เป็น เพราะทุกอย่างขึ้นอยู่ที่วาสนาที่เราจะได้อาหารนั้นๆ ... "ดีเท่าไหร่ที่ยังมีกิน"
ส่วนคนที่เค้าได้บริโภคอาหารที่ดีกว่าเรา ใช่ว่าเค้าจะไม่ทำ เค้าต้องทำหนักกว่าเราด้วยซ้ำ และจำไว้อาหารย่อมมีวันหมดไม่ว่าจะระดับไหน ถ้าเราไม่ขยันหา อย่านอนใจ เพราะบางทีมีมากๆ ไม่รู้จักป้องกันเก็บสเบียงของตัวเองไว้ บางครั้งก็ถูกปล้นไปจนหมดตัว และยิ่งไม่เคยเรียนวิธีป้องกัน แก้ไข ต่อสู้ ยิ่งกลายเป็นเหยื่อของผู้อื่น ถูกกินทั้งเสบียง ตัวเองก็ไปเป็นทาสเค้าอีกด้วย อย่าเอาแต่นั่งกิน นั่งขอ เพราะสักวัน "อาจไม่มีกินได้"
การแบ่งปันอาหารให้ผู้อื่นก็สำคัญ เรามีโอกาสที่มีความสามารถหาได้มากกว่าเค้า เมื่อเจอผู้ตกทุกข์ได้ยากก็ควรแบ่งปัน พร้อมให้สติปัญญาสอนเค้า ถึงวิธีหาและคุ้มครองอาหารด้วย....เพราะเราไม่ได้อยู่จุนเจือเค้าตลอด
ส่วนแหล่งอาหาร งานที่ทำ และผู้ที่เราจะช่วยเหลือ บางครั้งต้องออกจากนิวาสสถานไปแสวงหา อย่าเอาแต่นั่งอยู่กับที่รอวาสนา เพื่อเจ้าจะได้ทั้งอาหาร และประสบการณ์ไปพร้อมๆ กัน ตลอดจนสามารถแบ่งปันอาหารได้ทั่วทุกทิศทุกทาง
จงอย่าหยุดเดินหน้า....ตลอดชีวิตที่ก้าวต่อยอด ย่อมได้กำไรกว่าผู้นั่งอยู่ในบ้าน อย่างน้อยก็เป็นประสบการณ์ เพราะเพียงรอคำบอกเล่าไม่เท่าลงมือทำเอง ไปออกหาอาหาร ไปช่วยผู้อื่น ไปค้นหาวิธีให้สุดกำลังที่ร่างและจิตยังสมบูรณ์ เดินหน้าต่อไป .... "ผู้มีปัญญาทั้งหลาย"
โฆษณา