เรื่องทางด้านจิตใจนี้ ต่างคนต่างคิด ต่างคนต่างปรุง ต่างคนต่างฟุ้งซ่าน ต่างคนต่างคิดในจิตใจ การที่ทจะควบคุมความคิด เราจะเอาอะไรมาควบคุม ไม่มีทางอื่นนอกจากสมาธิ สมาธินี่เป็นเครื่องควบคุม เหมือนกับนายควบคุมนักโทษ อุปมาเหมือนใจของเราเป็นนักโทษ คิดนั่นคิดนี่ คิดปรุงคิดฟุ้งซ่าน มันก็จะต้องมีสติสมาธิคือนายคุม มาควบคุมด้านจิตใจ การทำจิตใจให้นิ่งคือพลัง จิตใจจะมีกำลัง ถ้า
จิตใจคิดปรุงฟุ้งทั้งวัน ยิ่งคนมีเรื่องมีราวเกิดขึ้น ใจของเราจะคิดปรุงฟุ้งตลอด คิดนอนไม่หลับ
ถ้าใจเราปรุงฟุ้งตลอดเวลา ใจจะหมดกำลัง เพลี่ยงพล้ำ ทั้งที่ตนเองมั่งมีศรีสุข เงินคำทรัพย์สมบัติมากมายมหาศาล แต่ก็ไม่สามารถทำให้จิตใจของตนเองร่มเย็นเป็นสุขได้ เพราะจิตใจไม่รู้จักปล่อยไม่รู้จักวาง จิตใจไม่เป็นสมาธิ เรื่องจิตใจจึงเป็นเรื่องสำคัญมาก ในหลักของพระพุทธศาสนาท่านจึงว่า มโนปุพฺพังคมา ธัมมา มโน
เสฏ ฐา มโนมยา เรื่องทั้งหลาย มีใจเป็นใหญ่ มีใจเป็นหัวหน้า สำเร็จแล้วด้วยใจ
หลักของพระพุทธศาสนาท่านว่า ร่ายกายของเราถ้าอยู่เฉย ๆ นิ่ง กินแล้วก็นอน ถ้าทำอย่างนั้น ร่างกายหมดกำลัง พังผืดติด ไปไม่ได้ ร่างกายต้องออกกำลังกาย ถ้าออกกำลังกาย กายจะได้กำลังจากการออกกำลังกาย แต่ใจของเราต้องนิ่ง ใจจึงได้กำลัง ถ้าจิตใจปรุงฟุ้งซ่าน ใจหมดกำลัง มันตรงข้ามกัน ให้สังเกตดู ไม่ต้องสังเกตผู้อื่น ให้สังเกตตนเอง
เพราะฉะนั้น ใจของเราเป็นสิ่งที่จำเป็นต้องฝึก เรื่องทานเรื่องศีลก็ใช่ แต่เรื่อง
ภาวนา ควรจะฝึก ควรจะใส่ใจเรื่องจิตภาวนา ถ้าคนมีสติสัมปชัญญะอยู่กับตัวเองอัลไซเมอร์จะไม่มาเยี่ยมเยียนนะลูกหลานนะ ถ้าหากว่าพวกเราเผลอเมื่อไร สติขาดเมื่อไร เมื่อนั้นขาดสติหมดท่าเลยทีนี้ กินข้าวก็ว่าไม่ได้กิน ใครก็จำไม่ได้ เพราะสติมันขาด สติมันเลือนราง
การฝึกสติ ฝึกสมาธิ ลูกหลานศรัทธาญาติโยมทั้งหลายจะประสบความสุขความเย็นใจในเรื่องสมาธิ จิตใจจะร่มเย็นเป็นสุข จิตใจมั่นคง จิตใจไม่หวั่นไหวไกวแกว่ง จิตใจเชื่อมั่นในพระพุทธเจ้าพระธรรมพระสงฆ์พ่อแม่ครูบาอาจารย์ เมื่อเราฝึกจิตใจ
มั่นคงแล้วเราจะมีความสุขใจลึกๆ นะ ลูกหลานศรัทธาญาติโยมนะ
เวลายามคับขันเจ็บไข้ได้ป่วยอยู่ห้องไอซียูคนเดียว เราก็ไม่ต้องคิดถึงใคร คิดถึงตัวเอง อัตตา หิ อัตตโน นาโถ ตนแลเป็นที่พึ่งของตน โก หิ นาโถ ปโร สิยา คนอื่นใครเลยจะเป็นที่พึ่งเราได้นอกจากตัวของเรา เราพึ่งพุทโธนี่ล่ะ เราก็พุทโธตลอดเลยทีนี้ ไม่ต้องพึ่งใคร ไม่ต้องพึ่งลูกพึ่งหลาน ไม่ต้องพึ่งหมอล่ะ พึ่งตนเองนะ พึ่งคุณงามความดีตนเองเลิศประเสริฐนะศรัทธาญาติโยมลูกหลานนะ
หลวงพ่ออินทร์ถวาย สันตุสสโก จากพระธรรมเทศนา “บังคับใจไม่ให้คิด บังคับจิตไม่ได้ฟุ้งซ่าน” แสดงธรรมเมื่อวันที่ ๒๔ กรกฏาคม ๒๕๖๕
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
