จำเป็นค่าาาาาาาา..... แยกกันน้า....
ความรัก กับแต่งงานใช้ชีวิตคู่
ความรัก เป็นชื่อของความรู้สึก ที่.... มีหลากหลายอารมณ์ในนั้น.... ถ้าเคยรักใคร จะรู้ว่ามันไม่ได้มีอารมณ์เดียวทื่อๆค่ะ มันคือรวมมิตรอันมหัศจรรย์ ยิ่งกว่าสีรุ้งของม้ายูนิคอร์นที่บางครั้งบินผ่านภูเขาไฟ.... เอาง่ายๆแค่แม่รักเรา วันหนึ่งไม่รู้ว่าแม่มีกี่อารมณ์.....
มันเกิดกับใคร กับอะไรก็ได้
ความรักคือบทเรียนพื้นฐานของมนุษย์ที่ต้องการ รู้จัก และเรียนรู้ถึงความหลากหลายที่แตกต่าง... เรามีความรักได้กับหลายผู้หลายคน หลายสิ่งค่ะ
เราปกติ ควรรู้จักความรักครั้งแรกคือจากพ่อแม่ หรือคนที่เลี้ยงดูทำหน้าที่แทน อาจจะคุณปู่ คุณย่า คุณตา คุณยา ถ้าเราได้รับรักแรกของชีวิตตรงนี้สมบูรณ์เรามักจะเห็นคุณค่าและความงดงามในตัวเองได้ง่าย รักตัวเองเป็นและพร้อมที่จะเรียนรู้ในการรักคนอื่นๆรอบตัว...
รับความรักเป็น มอบความรักเป็น...
ความรักละเอียดอ่อน... มาก
และเรามักจะแสวงหาความรักจากคนรอบตัวเสมอโดยที่เราอาจจะรู้ หรือไม่รู้ตัวก็ได้ค่ะ....
แต่ทุกคนย่อมรู้ว่า การที่เราถูกใส่ใจดูแล มองเห็นคุณค่า ถูกให้ความสำคัญมันทำให้เรามีความสุข ยิ่งกับบางคนเราจะต้อวการสิ่งนี้จากเขามากเป็นพิเศษ อาจจะจากพ่อแม่ พี่น้อง ญาติมิตรสนิทกัน เพื่อน เพื่อนร่วมงาน เจ้านาย คนรัก
ส่วนของตัวเองต้องยอมรับค่ะว่าตัวเองอาจจะไม่เข้าใจความรักระหว่างชายหญิงขั้นสุด รักจนกระทั่งมาใช้ชีวิตคู่ร่วมกัน
แม้จะเห็นตัวอย่างจากคู่ชีวิตหลายๆคู่ แต่ต่อให้เราเห็นพ่อแม่เราครองคู่กันเช่นไร เราเป็นลูก เราก็คือลูกที่มองเห็นพ่อแม่ ไม่อาจเข้าใจเรื่องราวความวุ่นวายของคู่สามีภรรยาได้...
และเราก็ไม่ใช่พ่อ หรือแม่เรา
เราก็คืออีกหนึ่งคนที่แตกต่าง... วิถี เหตุผล เรื่องราวของท่านทั้งสอง เราคือคนอื่น....
แต่ก็เชื่อเต็มหัวใจว่า
ความรัก ความผูกพันเหล่านี้ มันแนบแน่น ลึกซึ้ง
.... และส่วนตัวก็เชื่อว่ามันจดจำและรู้สึกข้ามภพข้ามชาติได้ เพียงแต่ใครจะมาเจอกับใคร
การครองคู่กันมันมีเหตุผล มีปัจจัยมากมาย
ทั้งที่เรารู้ ตระหนัก มองเห็น คิดได้ วิเคราะห์และเข้าใจ และยังมีในส่วนที่เราไม่อาจจะรู้ได้....
สิ่งที่ยากกว่าการสร้างความรักให้เกิด คือการปลดปล่อยความรักความผูกพันที่มี ยิ่งมีมากยิ่งวางได้ยาก... การเป็นอิสระจากสิ่งที่เรายึดมั่น ถือมั่น ยิ่งรัก ยิ่งผูกพัน ยิ่งยากค่ะ.....
รักใครสักคนว่ายาก ถ้าความรักที่ได้นั้นมันดีและงดงาม การวางความรักนั้นจะยิ่งยากกว่า....
นี่คือเรื่องจริงของความรัก.... แต่ทุกคนต้องเรียนรู้มัน
แต่สุดท้ายทุกคนก็ต้องวาง อย่างน้อยๆก็ตอนสิ้นลมมหายใจ เราต้องจาก ต้องวางทุกสิ่งที่เรารักอยู่แล้วตามธรนมชาติ.... สำคัญคือใจ... คลายให้เป็น
และถ้าที่สุดแล้ว เรารับรู้ด้วยหัวใจว่า ทุกคนเกี่ยวโยงกัน เราอาจเคยรัก เคยรู้จักกับใครต่อใครแบบที่เราไม่อาจจะจดจำได้ วันนี้เราก็อาจจจะไม่ต้องมาโกรธหรือเกลียดใครมากมาย เนิ่นนาน....
พ่อแม่รักลูก รักเพราะอะไรไม่รู้ คนดีไหมก็ไม่รู้ รักแบบไร้เงื่อนไข ไร้เหตุผล ตั้งแต่วันที่รู้ว่าเขามาเกิด ความรักสร้างไม่ยากเลย แต่เมื่อต้องพลัดพราก ร้องไห้หัวใจแตกสลาย บางคนแม้จนวันสุดท้ายของชีวิตก็ยังลึกซึ้งในความรู้สึกนั้น ความรักมันลืมกันไม่ได้หรอก กี่ชาติก็ลืมไม่ได้
คนแปลกหน้าสองคนพบกัน.... แปลกนักกับความคุ้นเคย....
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
