ต้นทุนการมี 「Costs of Having that things I want」
Price, Product lifetime, Space, Care after used, Financially Maintenance cost, Insurance cost, Emotional cost, Opportunity cost (เก็บตังไว้ทำอย่างอื่น ซื้ออย่างอื่น), etc.
ถ้าของกิน: ร่างกายเรารับไหวมั้ย ย่อยได้สบาย เผาผลาญไหวมั้ย บอกตัวเองให้กินดื่มเท่าที่ขอบเอวกางเกงรับไหว อย่าวู่วาม เพราะพรุ่งนี้ก็ยังจะกินได้อยู่ เก็บร่างไว้เอนจอยของอร่อยในวันพรุ่งนี้บ้าง😆
มือถือ Tech ของมันต้องมีต่างๆ ก็ตามสภาพการใช้งานจริง ไม่ขนซื้อ มือถือกล้องวิเศษมาก แต่ใช้จริงเน้นแคปหน้าจอ ไม่เน้นเลนส์ 🤣 เปลี่ยนบ่อยไม่ขายต่อ(ข้อมูลส่วนตัวเยอะ) กลายเป็นขยะราคาแพง จัดเก็บดูแล ทำความสะอาด เป็นภาระ ลำบากตัวเองไปอีก
ของฟุ่มเฟือย ผู้หญิงยิ่งมีเสื้อผ้า กระเป๋า เครื่องสำอางค์ รองเท้า สร้อยแหวน เยอะไปไหน
พอเริ่มจำไม่ได้ว่ามีอะไร เก็บไว้ไหน ยังไม่ค่อยได้ใช้หมดอายุซะก่อน ก็เริ่มหยุดซื้อของไปเองค่ะ😅
🔅มาถึงตรงนี้ เราเป็นคนคิดเยอะ 🤔 พอคิดล่วงหน้าไปเรื่อยๆ แล้วมีจุดที่ดูงงๆ ขัดกับ common sense ตัวเอง ก็จะไม่ค่อยอยากได้อะไรละ 5555 ใต้ความเยอะไปไหน กลับทำให้อยากสะสมของน้อยลง ซะอย่างงั้น
อีกอย่างคือ ของฟุ่มเฟือย พกติดตัว ใส่ไปไหนๆ ถ่ายรูปโพสแชร์ใคร บางทีก็ทำให้เราใช้ชีวิตลำบากขึ้น คนจริงใจด้วยน้อยลง ดาบ 2 คม Ironic conflict ที่ทำร้ายตัวเองไปซะอีกนะคะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
