“วจีสุจริต”
.
สำรวมปากให้ดีดีไม่มีทุกข์
“ปากไฟลุก,ปั่นให้เกลียดเครียดสะสม
ปากตะไกร,อยากด่าใครไหม้เกรียมกรม
ก็ด่าพรมเป็นเครื่องด่าน่าไม่อาย
.
ปากเป็นเอกเลขเป็นโทโบราณว่า
ก่อนปากอ้าคิดทุกคำจำนรรจ์หมาย
อย่าใช้ปากถากคนอื่นดาดดื่นดาย
คิดแยบคายจึงเอื้อนเอ่ยเผยพจี
.
(กวี : ว.วชิรเมธี)
(ภาพ : Anonymous)