เรื่อง -ส่อง-
สี่ทุ่มของวันกลางสัปดาห์ แม้วันนี้งานของเธอยุ่ง แต่จริงๆวันไหนๆก็ยุ่งนี้ อันที่จริงเธอชอบมันนะเวลายุ่งๆแบบนั้น มันยุ่งจนความคิดเธอไม่อาจวอกแวกไปคิดเรื่องไหนได้อีก ต่างกับตอนนี้เธอพาร่างอันเหนื่อยล้ากลับมาห้อง จัดการกับอาหารที่เธอซื้อติดมือมา ต่อด้วยจัดการกับร่างกายตัวเองจนเรียบร้อย ก่อนจะทิ้งตัวจมลงในที่นอน
ที่จริงเธอควรจะนอนแล้วนะ แต่นี้แหละ เวลาที่เธอเกลียดที่สุดของวัน เงียบและเหงาที่สุด...มันว่างจนเธอก็ทำมันอีกแล้ว ทำในสิ่งที่เธอบอกตัวเองเสมอว่าอย่าทำ
- 1.มันงี่เง่าและน่าอับอาย เธอเตือนตัวเองแบบนั้น แต่เหงามันเอาชนะความยับยั้งชั่งใจ เธอก็เงื้อมมือไปคว้าโทรศัพท์ นิ้วแตะปุ่มข้างตัวเครื่อง แสงจากหน้าจอสว่างขึ้น ขับไล่ความมืดในห้อง เธอปัดเลื่อนหน้าจอ สองสามครั้ง เป้าหมายอยู่ที่แอพนกสีฟ้า "Twitter"เข้าแอพกดไปที่สัญลักษณ์ค้นหา โดยไม่ต้องพิมพ์อะไรลงไปเพราะแอคเคอร์นั้นอยู่ในลิสที่เธอดูล่าสุดเสมอ โปรไฟรรูปแมวตาแบ้วตัวเดิม ส่งสายตาน่ารักมาให้เธอเหมือนเดิม
เธอกด เลื่อนดูอย่างตั้งใจ วันนี้ของเค้าเป็นยังไงบ้าง โพสล่าสุดเมื่อ 1 hr. ก่อน รูปตั๋วหนังสองใบ+แคบชั้นหวานๆที่เธอมั่นใจว่าเค้าต้องก๊อปมา ดูจากเวลาหนังคงจะผ่านไปได้สักพักแล้ว เธอเดาว่าเค้าไม่น่าจะสนใจหนังเท่าไหร่หรอก เค้าชอบโน้มหัวมาซบแบบเจ้าแมวอ้อนๆ จับมือ หอมผม สลับกันป้อนขนม บางทีก็ทำอะไรทะลึ่งทะเล้น เธอจำอะไรพวกนั้นได้ ยอมรับมีแอบลำคาญเล็กๆ แต่ไม่เคยอยากให้เค้าหยุดทำ เพียงแต่วันนี้ คนที่นั้งข้างๆเค้าตอนดูหนังไม่ใช่เธออีกแล้ว เธอกดปุ่มปิดโทรศัพท์ วางมันลงข้างตัว ห้องกลับมามืดอีกครั้ง
เธอบอกกับตัวเองว่านี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันจะเข้ามาส่อง แล้วยิ้มเล็กๆแบบขำตัวเอง เมื่อวานฉันก็บอกงี้แหละ รอยยิ้มเล็กๆยังอยู่ เพิ่มเติมคือน้ำตาหยดเล็กที่ใหลผ่านแก้ม....
สี่ทุ่มกว่าๆ เธอส่งตัวเองเข้านอน พร้อมรอยยิ้มและหยดน้ำตา
จบ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
