[ธรรมะ ปัจจัตตัง] พระพุทธเจ้าทรงแสดงมิตรที่ควรคบไว้ ๔ พวก คือ ๑. มิตรมีอุปการะ ๒. มิตรร่วมสุขร่วมทุกข์ ๓. มิตรแนะประโยชน์ ๔. มิตรมีความรักใคร่ มิตรมีอุปการะ นั้นคือ คนที่ช่วยเหลือในยามต้องการความช่วยเหลือ เอาใจใส่สอบถา

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

•

10 ธ.ค. 2022 เวลา 03:21 • ปรัชญา

พระพุทธเจ้าทรงแสดงมิตรที่ควรคบไว้ ๔ พวก คือ

๑. มิตรมีอุปการะ

๒. มิตรร่วมสุขร่วมทุกข์

๓. มิตรแนะประโยชน์

๔. มิตรมีความรักใคร่

มิตรมีอุปการะ นั้นคือ

คนที่ช่วยเหลือในยามต้องการความช่วยเหลือ

เอาใจใส่สอบถามความขาดแคลนในยามปกติ

มุ่งอุปการะมิตรให้ได้ดีมีสุข

แม้จะเหนือตนก็ไม่คิดริษยา

สงเคราะห์มิตรด้วยสิ่งที่เป็นประโยชน์แก่มิตร

มิตรร่วมสุขร่วมทุกข์ นั้นคือ สุขก็สุขด้วยกัน

ทุกข์ก็ทุกข์ด้วยกัน ไม่ทอดทิ้งในยามวิบัติขัดข้อง

ไม่ตีตนออกห่างเมื่อมิตรตกงานหรือยามยากจนลง

ตรงกันข้ามคอยอุ้มชูช่วยเหลือเท่าที่สามารถทำได้

เห็นสุขทุกข์ของมิตรเสมอด้วยสุขทุกข์ของตน

มิตรแนะประโยชน์ คือเพื่อนที่ห้ามมิให้ถลำเข้าไปทางชั่ว

ให้ตั้งอยู่ในความดี บอกทางแห่งความสุขความเจริญให้

มิตรมีความรักใคร่ คือผู้ซึ่งรักเพื่อนด้วยความบริสุทธิ์ใจ

ไม่มีลับลมคมใน ไม่คดในข้องอในกระดูก

ให้เกียรตินับถือแม้เครือญาติของมิตร

มีจิตเมตตาปรารถนาดีต่อมิตรจริง ๆ

เมื่อได้มิตรประกอบด้วยคุณสมบัติ ๔ ประการดังกล่าวมา

ท่านว่าให้ตั้งใจคบด้วยดี รู้จักถนอมมิตร รู้จักรักษา

ถ้าไม่รู้จักรักษาจะต้องเสียมิตรที่ดีไป

แล้วจะเสียใจภายหลัง

เพื่อนกินหาง่าย เพื่อนตายหายาก นี่เป็นเรื่องจริง

คนดีต้องฉลาดรู้จักเลือกคบคนดี คนมีศีลธรรม

การคบคนเลว คนไม่มีศีลธรรมนั้น

แม้จะปรากฏเหมือนว่ามีประโยชน์ในบางคราว

หรือในระยะต้น แต่ย่อมจะต้องลงท้ายด้วยทุกข์ เดือดร้อน

คนชั่วไม่นับถือตนเอง เป็นการยากที่จะให้นับถือผู้อื่นอย่างจริงใจ

โฆษณา