ความทรงจำที่เลือนลางและกำลังจะหายไป
พระธรรม คือ คำตอบสุดท้ายของชีวิต
วันเวลาที่ผ่านมา ถูกใช้ไปอย่างสิ้นเปลืองและรวดเร็วกับเพื่อนๆในแต่ละช่วงวัยของเรา เริ่มตั้งแต่จำความได้ คนรอบตัวที่รักเรามากที่สุด พ่อแม่พี่น้องญาติสนิทมิตรสหาย ร่วมถึงเพื่อนที่ทำงาน เพื่อนที่เกิดจากผลของการทำงาน รวมถึงคนที่เราต้องติดต่อสมาคมด้วยในสถานการณ์ต่างๆอย่างเป็นทางการจนกลายมาเป็นเพื่อนกันในที่สุด
สำหรับคนที่กำลังใช้วันเวลาแห่งความสุขเศร้าหัวเราะเคล้าน้ำตากับเพื่อนๆอยู่ในห้วงเวลาปัจจุบัน คงไม่มีความจำเป็นต้องใช้ความทรงจำมากนัก เพราะยังพบปะเจอะเจอเพื่อนอยู่ทุกวัน
แต่สำหรับคนที่มีอายุมากขึ้น โดยเฉพาะคนที่เกษียณอายุงานมาอยู่บ้าน ไม่ได้ทำงานอีกแล้ว ต้องบอกเลยว่า คนเหล่านี้จะต้องใช้ "ความทรงจำ" มากและบ่อยครั้ง เพราะเพื่อนๆจะเวียนเข้ามาในหัวทุกวัน แม้โทรศัพท์ หรือ โซเชียลมีเดียอาจช่วยได้บ้าง แต่ก็ไม่มีอะไรอัพเดทใหม่ๆให้เห็นเหมือนตอนที่ได้อยู่กับเพื่อนๆทุกวันอีกแล้ว
เพื่อนแต่ละคนจะมีเรื่องราวใหม่ๆมาให้เราหัวเราะ พูดคุยสนุกสนาน หยอกเย้า หรือแม้กระทั่งทะเลาะกัน ไม่น่าเชื่อว่า จะมีเรื่องราวของเพื่อนๆเข้ามาในชีวิตเราได้ทุกวัน
หลายเรื่องก็คาดเดาไม่ได้ เพราะเหนือความคาดหมายจริงๆ บ่อยครั้งที่ทำเราตกอกตกใจ บางครั้งก็ดีใจสุดๆ บางครั้งก็เศร้า บางทีก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ไม่พูดกันเป็นปีๆก็มี
แต่สุดท้าย ทุกอย่างจะจบลง กลายเป็นแค่ความทรงจำ
แม้จะมีการนัดเพื่อนมารวมตัวอีกครั้ง แต่ทุกอย่างก็เปลี่ยนแปลงไปจนไม่มีอะไรเหมือนเดิมอีกแล้ว
และนี่ก็คือ การเกิด แก่ เจ็บ ตาย ของจริง
แม้แต่ "ความทรงจำ" ก็ยังเก็บเอาไว้ไม่ได้
วิธีการที่ดีที่สุดในการเตรียมการรับมือกับสถานการณ์นี้ ก็คือ รีบศึกษา "ธรรม" ให้เข้าถึงแก่นแท้ของความจริงในชีวิตโดยเร็วที่สุด ใครที่ทำใจยอมรับธรรมชาตินี้ได้ ถือเป็นบุญวาสนา แต่หากใครยังทำใจยอมรับไม่ได้ ยังใจหาย ซึมเศร้า ต้องรีบเข้าให้ถึงพระธรรมโดยเร็ว
Stong
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
