18 ธ.ค. 2022 เวลา 04:17 • ปรัชญา
จริง ๆแล้วเคยเขียนเรื่องวาฬ 52 Hz ไปแล้วหลายครั้ง
แต่คงหาอ่านได้จากหลาย ๆ ที่
เป็นเรื่องราวคลาสสิคที่กล่าวถึงวาฬตัวนึงที่ปราศจากฝูง
เนื่องจากมันไม่สามารถสื่อสารกับวาฬตัวอื่นได้
เพราะมันดันใช้คลื่นเสียงในย่านความถี่ 52 Hz ซึ่งไม่ได้อยู่ในย่านเดียวกับวาฬตัวอื่น
จึงไม่สามารถสื่อสารกับใครได้
เรื่องราวนี้มีทั้งจบแบบ แฮปปี้เอนดิ้ง คือสุดท้ายวาฬ 52 Hz ได้เจอกับวาฬตัวอื่น ที่ใช้ย่านความถี่เดียวกัน
และก็มีเพื่อนจนได้
และมีเรื่องราวที่จบไว้เพียงแค่ว่า วาฬ 52 Hz อยู่อย่างเดียวดาย ….
ไม่มีใครรู้ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงแค่ไหน หรือจบยังไง
แต่มันประทับใจผู้คนมากมาย จนกลายเป็นทั้งชื่อ page ชื่อหนังสือ และอื่น ๆ อีกมากมาย
ข้างบนเป็นเรื่องราวย่อ ๆ ของประกายความคิด ที่ต่อยอดไปไกลกว่านั้น
ในทางวิทยาศาสตร์เราใช้หน่วย Hz (เฮิร์ต) ในการวัดจำนวนรอบคลื่นต่อวินาที
อย่าง 52 Hz คือ มี 52 รอบคลื่นใน 1 วินาที
คลื่นเป็นรูปแบบการส่งสัญญาณที่เป็นอนาล็อก
กล่าวคือมีความเป็นธรรมชาติอย่างมาก
เราจะเจอสภาพคลื่นในธรรมชาติมากมาย เช่นคลื่นน้ำ คลื่นลม เป็นต้น
เราใช้หลักการของคลื่นนี้ในการส่งข้อมูลจากต้นทางไปยังปลายทางมาอย่างยาวนาน
เช่นการส่งคลื่นเสียงไปตามสาย กลายเป็นนวัตกรรมเปลี่ยนโลกอย่างโทรศัพท์
การส่งคลื่นวิทยุไปตามอากาศเพื่อใช้สื่อสารแบบไร้สาย
ดังนั้นการที่ต้นทางกับปลายทางจะสามารถเข้าใจสารที่สื่อไปได้นั้น
ทั้งต้นทางและปลายทางจะต้องเข้าใจตรงกันว่าจำนวนคลื่น รูปแบบของคลื่นจะเป็นอย่างไร
นอกจากนี้ยังจะต้องมีการบวนการตีความ ซึ่งในภาษาอังกฤษเราอาจจะเรียกว่า encoding และ decoding อีก
หากเข้าใจไม่ตรงกันการสื่อสารก็ล้มเหลว
หากมีวาฬผ่าเหล่าสักตัวที่ส่งเสียงด้วยความถี่ 52.5 Hz
เสียงที่พยายามเปล่งออกไปก็อาจจะกลายเป็นแค่เสียงรบกวนก็เป็นไปได้
จริง ๆ จะว่าไปคนเราเองก็ไม่ต่างกันนัก
หากมองในเชิงปรัชญา
คนสองคนที่เกิดมาใช้ภาษาที่ต่างกัน วัฒนธรรมต่างกัน ก็ย่อมสื่อสารกันไม่รู้เรื่อง
หรือแม้แต่หากสองคนนี้ใช้ภาษาเดียวกัน
แต่เติบโตมาด้วยความเชื่อ พื้นเพ การเลี้ยงดูที่ต่างกัน
การสื่อสารที่เหมือนจะรู้เรื่องก็อาจไม่ได้สื่ออย่างที่ต้องการจะสื่อนัก
ในกรณีนี้อาจจะบอกได้ว่าผิดพลาดตรงกระบวนการตีความ หรือ decoding
เมื่ออายุมากขึ้น เราพบว่าการสื่อสารมันขยายขอบเขตไปไกลมากกว่าแค่คลื่นที่เราวัดได้
เราสัมผัสได้ถึงอารมณ์ความรู้สึกที่อยู่ในการสื่อสาร
เรามีบรรยากาศแห่งความรู้สึกที่ไม่ต้องการแม่แต่ 1 Hz ของคลื่นเสียง
เคยอ่านหนังสือเล่มหนึ่งชื่อ The Rules of Contagion
หนังสือกล่าวถึงรูปแบบของการแพร่กระจายของสิ่งต่าง ๆ
ซึ่งพออ่านชื่ออาจจะคิดว่ามันกำลังพูดถึงการกระจายตัวของโรค
แต่เปล่าเลย หนังสือกล่าวถึงว่าทำไมข้อมูลบางอย่างถึงถูกแพร่กระจายไปได้มากกว่าแบบอื่น
ทั้งข่าวปลอม คลิปไวรัล รวมไปถึงวัฒนธรรมต่าง ๆ
ที่ระบาดผ่านการเชื่อมต่อของข้อมูลไปทั่วโลกผ่านระบบอินเทอร์เน็ต
การระบาดคือรูปแบบหนึ่งของการสื่อสารเช่นกัน
แต่เป็นรูปแบบการสื่อสารที่มีลักษณะเป็น exponential
แม้กระทั้งตัวเราที่นั่งพิมพ์อยู่นี้ก็เป็นเพียงแค่ข้อมูล
สิ่งมีชีวิตประเภทที่เรารู้จัก เป็นสิ่งมีชีวิตประเภทคาร์บอนเบส
เรามีพื้นฐานของชีวิตเป็นสารพันธุกรรม หรือที่เราเรียกกันคุ้นปากว่า DNA
ก็ล้วนเป็นข้อมูลที่บรรจุในรูปแบบโปรตีนเบส ที่ร้อยเรียง จัดการ ทำซ้ำ
ทำให้มนุษย์เป็นมนุษย์ และมีวัตถุประสงค์เพื่อจะถ่ายทอดข้อมูลของต้วเองต่อไปให้มากที่สุด
เพื่ออยู่รอดไปให้ได้ ไม่ต่างกับการระบาดของไวรัส หรือข้อมูลเลย
หรือทุกอย่างจะเป็นเพียงข้อมูล
หรือเราอาจจะอยู่ใระบบคอมพิวเตอร์ขนาดมหึมาที่เราอาจไม่เข้าใจมัน
เราอาจเป็น AI แสนชาญฉลาดที่กำลังพัฒนาตัวเองอยู่ ในมุมมองของพระเจ้าบางองค์
มาถึงตรงนี้บางคนอาจส่ายหัว ว่ามันกำลังพูดถึงอะไรของมันนะ
มาถึงตรงนี้จากวาฬโดดเดี่ยวหนึ่งตัว
ได้ขยายแนวคิดไปจนกลายเป็นทั้งจักรวาลที่เรารู้จัก
เราจึงตั้งชื่ออันนี้ว่า 52.5 Hz เพื่อลองขยับขยายย่านความถี่
ไปยังบางความถี่ที่คนอื่นอาจไม่คุ้นเคยบ้าง
เผื่อว่าเราอาจจะได้ explore ย่านรับความถี่ใหม่ ๆ ให้กลายเป็นย่านที่คุ้นเคยบ้าง
โฆษณา