๏ ปีเก่าใกล้จิกลับลาลับแล้ว
แต่วี่แววความหวังยังโหวงเหวง
สิ่งที่คาดพลาดพลั้งโอ้วังเวง
ไม่ครื้นเครงเหมือนคิดสักนิดเดียว
อยากมีรักมีใจกับใครบ้าง
ก็เวิ้งว่างหวาดหวั่นแสนสั่นเสียว
มีแต่ร้างแต่รอจนท้อเทียว
นอนคนเดียวโด่เด่โดยเอกา
อยากมีเงินมีทองมีของใช้
ก็มิได้ดั่งใจที่ใฝ่หา
มีแต่ความข้องขัดเต็มอัตรา
นั่งก้มหน้าเหนียมเหนียมอย่างเจียมตัว
อยากจิมียศถาบรรดาศักดิ์
มากคนรักคนชมคนก้มหัว
มีแต่คนเขาขลาดเขาหวาดกลัว
ตีค่าตัวเราต่ำน่าช้ำใจ ๚