ถ้าเป็นแบบที่สอง: ฟังเฉยๆ บางครั้งก็จะพยักหน้า เป็นผู้ฟังที่ดีและตอบรับเช่น "ค่ะ, จ้า, น่าจะเป็นเช่นนั้นแหละ" (เสมือนฟังคนสติพร่อง / คนไม่ปกติสุขในใจเขาระบายออกมาอ่ะค่ะ) แต่ถ้ายังไม่สำนึก ยังไม่หยุดอีกก็ช่วยเขาพูดเพื่อทับถมตัวเราเองไปเลยค่ะ เขาจะได้สาแก่ใจ ฮ่าๆๆ