หัวลำโพง เริ่มแผนลดขบวนเข้าเร็วๆนี้
สายชานเมืองยังวิ่งเข้า แต่สายไกลต้องไปบางซื่อ
โรงแรมเก่า เดินมากินกะเพราหมูกรอบร้านที่เคยเขาหยุด
ถามร้านข้างๆเลยลองกิน ใส่ถั่วเรากินได้รสดี พริกน้ำปลา
40บาทรสชาติดี ร้านอาหารน่าจะเปิดถึงค่ำ
ชีวิตคนย่านขนส่ง อดีตคงรุ่งเรือง เหลือแต่ซากไร้พัฒนา
น่าเสียดาย สงสารประเทศ
ใส่พริกน้ำปลาช้อนพริกกระเทียมเพิ่มเอง
ร้านที่จะมากิน หยุดวันนี้
น่าเสียดายเรื่องความเข้าใจในการดูแลรักษา แต่น่าสนใจว่าคือการใช้งาน ทำให้เกิดเรื่องราว อาคารผสานกับชีวิตแล้วร้อยเรียงเป็นความทรงจำ
อาคารเก่าแถว มีความร่วมสมัยในรูปแบบสถาปัตยกรรมที่ไปในทิศทางเดียวกัน เคยมากินร้านบางร้านแถวนี้ ได้บรรยากาศดี
กลายเป็นที่ซ่อมรถ ที่นินคนไร้บ้านเพราะสนามหลวงปิด อดีตคงเคยได้ยิน ส้มตำครกละ 500 หรือชีวิตี่หลากหลายในย่านนี้ เราไม่ควรตัดสินใครในมุมมองเราทั้งหมด เคยอ่านงานวิจัยเรื่องแรงงานและ sex worker มีคุณหมอและภรรยาที่ท่านดูแลคนเปราะบางเหล่านี้ นำยามาให้หรืออุปกรณ์ป้องกันต่างๆ
งานปู้นด้านข้างอาคารน่าสนใจ บางตำแหน่งมีลายวิจิตร แม้โครงอาคารหลักจะหนักตันเหลี่ยม นีโอคลาสสิก ยังมีเค้าความวิจิตรร่วมด้วยใน ฟังก์ชันการใช้งาน
จังหวะซ้ำของเครื่องประกอบอาคาร
อาคารที่ใหม่ในย่านเก่า เท่ห์ไม่เกรงใจใคร
โรงแรมดังในอดีต เราเคยเจอแถวเมืองตรัง สุดท้ายคล้ายกันหมด แม้จะเปิดเกือบ 100 ปี
อลังการ เคยมีคนมาทำบทความและถ่ายภาพที่นี่อยู่เนืองๆ แต่เข้าพักคงไม่ คิดถึงงานวิจัยและหนังสือของชาวต่างชาติที่มาเรียนป.โทในไทย เรื่อง โรงหนังสแตนด์อโลน คงละม้ายกับโรงแรมแบบนี้ เริ่มรุ่งเรืองในช่วงรุ่งโรจน์แล้วปรับตัวโรยรา กลายเป็นเกรดสองสาม หรือส่อไปในสถานที่18+ โรงหนังฉายควบเรื่องวาบหวาม โรงแรมก็อาจมีกลุ่มแบบนั้น หรือคนที่ต้องการพักในราคาประหยัดจริงๆ
ร้านตึกแถวย่านนี้ รองเมือง
เห็นรูปปั้นตรงนั้นไหม เคยเป็นหลุมหลบระเบิดช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2
บรรยากาศด้านในแสงแต่ละช่วงสวยคนละแบบ
พื้นที่ด้านในติดเครื่องปรับอากาศ
อยากเห็นพิพิธภัณฑ์ที่มีชีวิตและพัฒนาจริงๆ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
