เคยสงสัยในตัวเองกันมั้ย
แน่นอนว่าคงเคย
ไม่ว่าจะช้าหรือเร็วสักช่วงเวลาหนึ่งทุกคนคงเคยเผชิญกับคำถามภายในใจของตนเองว่า "ที่ฉันทำอยู่มันดีแล้วจริงหรือ" "ที่ฉันทำอยู่มันใช่สิ่งที่ฉันชอบและต้องการทำมันจริงๆหรือเปล่า" เป็นต้น
ฉันได้เผชิญกับคำถามภายในใจเหล่านี้ช่วงเรียนมัธยมปีที่ 6
หลังจากการสอบGAT นอกจากความรู้สึกกังวล ความเครียด จากการสอบแล้ว การสอบครั้งนั้นยังเป็นการจุดประเด็นคำถามภายในตัวของฉันว่า "สิ่งที่ฉันทำอยู่มันมาจากความต้องการของฉันจริงๆหรือไม่"
ฉันเคยคิดมาตลอดว่าช่วงเวลาที่ต้องสอบเข้ามหาวิทยาลัย มันเป็นช่วงเวลาที่ใครๆต้องพบเจอ และตัวฉันในตอนนั้นมีความพร้อมเป็นอย่างมากที่จะเผชิญกับช่วงเวลาดังกล่าวที่จะเกิดขึ้นในอนาคต
แต่เมื่อฉันได้มาอยู่จุดนี้จริงๆ เหตุการณ์นี้มันกลับสร้างความว่างเปล่าภายในจิตใจของฉัน จากเด็กน้อยผู้ร่างเริง นอกจากความเขินอายแล้วก็ไม่เคยหวาดกลัวหรือกังวลสิ่งใด กลับต้องมากลัวในเหตุการณ์ที่เตรียมใจมานานแสนนานแล้ว
ฉันไม่คาดคิดมาก่อนว่าตนเองต้องมาประสบกับเรื่องดังกล่าว ตัวฉันแทบจะสูญเสียตัวตนอันน้อยนิดไปอย่างน่าเสียดาย
ตัวตนที่ว่านั้นก็คือ "ตนเองไม่ใช่คนเก่งเรื่องการเรียน แต่เป็นคนที่เข้าใจตนเองได้ดีที่สุด ว่าตนเองต้องการอะไร หรือปฏิเสธสิ่งใด"
เอาแต่ยัดเยือดความคิดของคนอื่นใส่ตนเองและบังคับให้ทำตามความคิดนั้น
โดยแทบจะไม่สนใจจิตใจความเป็นเด็กของฉันเลย
พิมพ์มาถึงตรงนี้ทำให้ฉันคิดได้อีกหนึ่งอย่างว่าความผิดพลาดในชีวิตไม่ใช่การทำข้อสอบไม่ทัน การสอบไม่ผ่าน แต่เป็นการตัดสินว่านิสัยทั้งหมดในวัยเด็กของฉันไม่ใช่ของจริง ทั้งๆที่สิ่งเหล่านั้นแหละเป็นของจริง ไม่ต้องเปลี่ยนอะไรให้วุ่นวายเลยแค่เป็นเด็กคนนั้นก็พอ...
*บทความนี้เป็นเพียงความเห็น ความรู้สึกส่วนตัว ตอนแรกว่าจะไม่ลงแต่พอกลับมาอีกครั้งบางทีน่าจะมีประโยชน์ไม่มากก็น้อย ถือว่าเล่าสู่กันฟังแล้วกันนะคะ*
**บทความนี้ไม่มีการปรับเปลี่ยนเนื้อหาภายหลัง พิมพ์ออกมาครั้งเดียวเลยมีข้อผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยค่ะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
