กฎในการขายอาหารกลางหุบเขา
คุณคงจะสงสัยใช่ไหมล่ะว่าทำไมต้องไปขายอาหารที่กลางหุบเขา ที่จริงมันมีที่มาคือ ในช่วงไฮซีซั่น กลางหุบเขาแห่งนี้จะจัดงานขึ้น เป็นงานที่ยิ่งใหญ่มากๆ มีลิเก หนังกลางแปลง งิ้ว โขน และอีกหลายอย่างมากๆ ราวกับรวมทุกงานอีเวนต์มาจัดที่เดียวกัน ร้านค้าเองก็มากมายมีนักท่องเที่ยวมากจนสามารถรวยได้ในวันเดียวเลย
แต่ที่กล่าวไปเป็นเพียงอดีตเท่านั้น เพราะมีครั้งหนึ่งเกิดอุบัติเหตุขึ้น เกิดเพลิงไหม้ครั้งใหญ่ ทำให้ทุกคนที่นั่นเสียชีวิตกันอย่างมาก ราวกับเหตุการณ์ก่อการร้ายเพราะหลังจบโศกนาฏกรรมทางตำรวจและทีมสืบสวนพบว่าเป็นการลงมือสังหารหมู่ ไฟที่ลุกไหม้เกิดจากฝีมือมนุษย์ที่จงใจล้อมทุกคนในงานด้วยไฟ ทำให้มีผู้รอดชีวิตเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
และหลังเหตุการณ์นั้นยังไม่อาจหาตัวคนร้ายพบ ทางตำรวจจึงขอความร่วมมืองดจัดงานที่นั่นอย่างถาวรเพราะทำเลที่ตั้งเข้าถึงยาก กลัวจะเกิดเหตุการณ์เช่นนั้นซ้ำรอยเดิม
ต่อมาทางตำรวจสืบพบผู้ที่ลงมือก่อเหตุและได้เข้าจับกุมตัว แต่เขากลับหลบหนีระหว่างการจับกุมไปที่กลางหุบเขานั้น ตอนที่ตำรวจไปถึงก็พบเขาฆ่าปาดคอตัวเองเเละนอนอยู่ท่ามกลางพิธีกรรมบางอย่าง ทางตำรวจจึงเร่งเก็บกวาด
แต่ สิ่งที่น่าประหลาดใจคือมีชาวต่างชาติที่ไม่ทราบข่าวมาท่องเที่ยวที่นี่ และพบว่ายังจัดงานตามเดิม เขากินเที่ยวอย่างสบายใจ และเมาเผลอหลับไปในเต้นท์ของตนเอง แต่พอตอนเช้าเขาตื่นขึ้นมากลับไม่พบอะไรอยู่ที่นั่นเลย มีเพียงซากของร้านค้าที่ถูกเพลิงไหม้เท่านั้น เขาวิ่งสติแตกกลับลงมาเล่าให้คนในหมู่บ้านใกล้เคียงฟัง แต่ไม่มีใครเชื่อเขาเลย
แต่มีชาวบ้านคนหนึ่งกล้าขึ้นไปพิสูจน์ เขาพบว่าที่ชาวต่างชาติพูดเป็นความจริง เขาจึงใช้วิกฤตให้เป็นโอกาส เขาแฝงตัวเข้าไปขายของให้กับเหล่าผีพวกนั้น เช้ามาพบว่าเงินจากการขายของยังอยู่ดีไม่ได้กลายเป็นหินเป็นใบไม้
เขาจึงขึ้นไปขายของทุกปีและจัดทำกฎขึ้นมาสำหรับการค้าขายกับผี เขาชักชวนชาวบ้านคนอื่นๆให้ไปขายของกับเขา แต่ก็ไม่มีใครกล้าไป ก่อนที่เขาจะออกจากหมู่บ้านไปเพราะค้าขายจนมั่งมีแล้ว เขาได้ทิ้งกฎเอาไว้เผื่อภายภาคหน้าจะมีคนมาใช้ประโยชน์ตรงนี้
กฎในการขายอาหารที่กลางหุบเขา
กฎข้อที่ 1 การจะค้าขายที่นี่ขายได้เพียงแค่อาหารเท่านั้นที่จะขายดีและเจอปัญหาน้อยที่สุด
กฎข้อที่ 2 คุณจะต้องไม่พกเครื่องรางขลังทุกประเภทไปด้วยเพราะนั่นจะทำให้คุณไม่เจอสถานที่จัดงาน คุณจะเจอเพียงลานที่เต็มไปด้วยซากร้านค้าที่ถูกไฟไหม้
กฎข้อที่ 3 อย่าพยายามทำให้พวกผีจับได้ว่าคุณเป็นมนุษย์ นั่นคืออย่าแสดงท่าทีหวาดกลัวออกมา ลูกค้าบางรายอาจมาในสภาพที่สยดสยอง
กฎข้อที่ 4 หากคุณถูกสงสัยเป็นมนุษย์พวกผีจะมายืนรุมล้อมร้านของคุณและส่งสายตาที่มีแต่ความเครียดแค้น วิธีออกจากสถานการณ์นี้คือ คุณต้องกรีดแขนของคุณให้เลือดไหลลงบนดินด้วยสีหน้าที่นิ่งสงบ เมื่อทำแบบนั้นสัก 1 นาที พวกผีจะคิดว่าพวกมันเข้าใจผิดแล้วจากคุณไปสนุกกับงานเทศกาลต่อ
กฎข้อที่ 5 หากคุณกำลังขายอาหารแล้วเกิดฝนตกลงมา ให้คุณเก็บของลงจากภูเขาซะ หรือจะทิ้งของไว้เลยก็ได้ ค่อยกลับมาเก็บตอนเช้า ไม่อย่างนั้นคุณจะเป็นจุดสนใจและพวกผีจะรู้ว่าคุณคือมนุษย์ และไม่มีประโยชน์ที่จะทำตามกฎข้อที่ 4
กฎข้อที่ 6 หากคืนนั้นที่คุณกำลังขายอาหารอยู่มีฝูงอีกามาเกาะบริเวณรอบๆ คุณจะต้องรีบลงจากภูเขาทันที นั่นเป็นลางร้าย หมายถึงคุณอาจกำลังถูกหมายหัวโดยผีที่ทรงพลังอยู่
กฎข้อที่ 7 อย่าขายอาหารของคุณให้หมดโดยทันทีอย่างน้อยควรเหลือ 1 กล่องเพื่อดึงความสนใจและซื้อเวลาให้คุณหลบหนีลงจากภูเขา
หมายเหตุ หากคุณเผลอขายจนหมดคุณจะต้องวิ่งหนีลงมาอย่างสุดชีวิต เพราะพวกผีที่หิวโหยต้องการอาหารและการที่คุณไม่มีอาหารเหลือแล้ว ตัวคุณคืออาหารชั้นเลิศ ดังนั้นโปรดอย่าขายจนหมด
กฎข้อที่ 8 หากคุณขายอาหารไม่ได้เลย ให้คุณจุดธูป 1 ดอกแล้วบอกกล่าวเจ้าป่าเจ้าเขาแถวนั้นให้ช่วยคุณขายดี หลังจากนั้นนำอาหารที่คุณขาย 1 กล่องไปวางพร้อมปักธูป 1 ดอกนั้นใต้ต้นไม้ใหญ่ ต้นไหนก็ได้ ไม่นานตะมีลูกค้ามาซื้ออาหารของคุณเอง
นี่คือกฎที่ควรปฏิบัติต่อการจะไปขายอาหารและทำเงินให้กับตัวเอง ที่นั่นอาจจะอันตรายและน่ากลัวไปบ้าง แต่ถ้าคุณปฏิบัติตามกฎคุณจะปลอดภัย
หากคุณทำพลาดไม่ว่าด้วยประการใด ทำให้คุณตกอยู่ในอันตราย คุณควรรีบหนีลงมาให้ไวที่สุด หากคุณมัวแต่ลังเล คุณอาจจะไม่ได้กลับลงมาอีกเลย
ด้วยความปรารถนาดีจาก ตาชาญ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
