นาฬิกาคือของที่มีชีวิต ถ้าเราไม่ได้ใช้มันมัน ก็ไม่มีชีวิต
นาพิกามันก็เดินไม่ได้บางครั้งการที่เรามีนาฬิกามากจนเกินไป หากมีนาฬิกาข้อมือมากจนเกินไปจะทำให้เราใช้มันไม่ทั่วถึง
สิ่งที่ควรจะมีชีวิตมันจะกลับไม่มีชีวิต เพราะ นาฬิกาต้องเดินตลอดเวลาหากเราไม่ใช้ไม่ดูแลรักษา ไม่นำมันออกมาเจอโลกภายนอก
มันก็จะไม่มีชีวิตและเมื่อถึงคราวที่เราหยิบนาฬิกาเรือนนั้นมาใส่มันก็จะทำงานได้ไม่มีประสิทธิภาพ เพราะ มันไม่ได้รับการดูแลเอาใจใส่ไม่ได้ รับการพาออกไปข้างนอกไปเจอแดด ไปเจอลม ไปเจอฝน
ดังนั้นควรคิดคำนึงก่อนที่จะซื้อนาฬิกาเรือนใหม่ เรื่องนี่เป็นสิ่งที่สามารถใช้ได้กับทุกๆอย่างในชีวิตสิ่งที่แม่สอนให้ใส่ใจในทุกๆการกระทำ เราควรให้ความสำคัญกับสิ่งไหน รักษาสิ่งนั้นไว้ดูแลมันให้ดีๆ ให้สิ่งนั้นยังเป็นนาฬิกาที่ยังเดินได้เป็นปกติมีประสิทธิภาพและยังดูสวยงาม เสมอ
การจะเปรียบเทียบให้เห็นภาพอีกครั้งหนึ่งในฝั่งของผู้หญิงคือกระเป๋า กระเป๋านั้นหากซื้อมาหลายใบเกินไปและไม่ได้ใช้นำมันออกมาเจอลม เจอฝน เจอแดดหนังมันก็จะร่อนทำให้ใช้ไม่ได้ ไปไหนแล้วก็อายเพราะว่า ซิปที่รูดก็จะแตกก็จะหลุด เพราะ เราไม่เคยใช้มันเลย เราดูแลมันไม่ทั่วถึง กระเป๋าเลยไม่ได้ทำหน้าที่ของกระเป๋าอย่างเต็มที่ มันไม่มีชีวิตชีวามันถูกวางให้อยู่เฉยๆในกล่อง ในตู้โชว์ ถ้าเราเป็นกระเป๋าแบบนั้นเราคงไม่มีความสุข
และตัวอย่างอีกอย่างหนึ่งของคุณผู้ชาย เกี่ยวกับรองเท้าผ้าใบ sneaker
รองเท้าผ้าใบเป็นไอเท็มที่ผู้ชายทุกคน ทุกวัยชอบและอดใจไม่ได้ จึงเลือกที่จะซื้อมาหลายๆคู่
และบริบทนี้รองเท้าผ้าใบก็เหมือนกับกระเป๋า เหมือนกับนาฬิกา ซื้อมาหลายคู่แต่ดูแลไม่ทั่วถึง รองเท้าก็เสื่อมสภาพหนังก็หลุด หนังก็ลอก ยางรองเท้าก็หลุด พื้นลอกบางทีสายโดนหนูกัดบ้าง รองเท้าก็ไม่ได้ใช้ชีวิตแบบที่รองเท้าควรจะเป็นชีวิตที่ป้องกันเท้าเราจากสิ่งต่างๆ
เสริมสร้างความมั่นใจความสวยงามให้กับผู้ใส่ รองเท้าที่เราเลือกสรรมาหากเราไม่ได้ใช้เขาให้เกิดประโยชน์อย่างที่แท้จริง เขากลับต้องอยู่ในตู้โชว์เฉกเช่น กระเป๋าที่อยู่ในกล่อง รองเท้าและกระเป๋าที่อยู่ในกล่องที่สกปรกมีฝุ่น ไม่ได้รับการดูแล รองเท้าก็คงจะเศร้าเช่นเดียวกับกระเป๋า
สิ่งของทุกอย่างที่ดูเหมือนไม่มีชีวิตแต่บางครั้งเขายังต้องการมีชีวิต ชีวิตของนาฬิกาที่อยากเดินเพื่อบอกเวลา มีเสียงติ๊กต๊อกติ๊กต๊อก
ชีวิตของกระเป๋าที่อยากอยู่บนแขน อยู่บนไหล่ของผู้ใช้งานอยากเป็นหน้าเป็นตาให้ผมใช้งาน ออกหน้ารับลม มองโลกภายนอก
เหมือนกับชีวิตของรองเท้า ที่อยากจะรองรับและป้องกันเท้าของเราให้ดีที่สุดเท่าที่รองเท้าจะทำได้ ให้เรามั่นใจเดินไปอย่างปลอดภัย
หากเราไม่ได้ดูแลพวกเขา ไม่ได้ให้พวกเค้าไปเจอทุกสิ่ง และไม่ได้เขาให้ใช้ชีวิตอย่างที่ควรจะเป็น ชีวิตคงจะไม่ได้เป็นชีวิตที่แท้จริง
โครงสร้างนี้น่าจะปรับใช้กับตัวเราได้ ชีวิตของเรา สิ่งของของเรา ที่ควรจะมีชีวิตแต่กลับไม่ได้ใช้ชีวิต การมอบชีวิตที่มีชีวิตชีวาให้กับตัวเราและสิ่งของของเรา ก็คงจะตัองเป็นหน้าที่ของเรา การมอบชีวิตให้ตัวเองและสิ่งของรอบตัว
อ่านดีกว่าไม่อ่าน - สุวิจักร บิ๊ก
ฝากกดไลค์ กดแชร์ แสดงความคิดเห็นและเป็นกำลังใจให้ผู้เขียนด้วยนะครับ ขอบคุณครับผม😊
เครดิตรูปภาพ1 : https://pin.it/4CjHF7g
เครดิตรูปภาพ2 : https://pin.it/4U53N4L
เครดิตรูปภาพ3 : https://pin.it/4Duh1O0
- 38
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
