จิตมนุษย์นั้นไซร้...
ช่วงตอนเรียนหนังสือเคยได้อ่านเรื่องสั้นภาษาอังกฤษอยู่เรื่องหนึ่ง เป็นเรื่องเกี่ยวกับนักโทษกำลังจะถูกแขวนคอ แต่นักโทษคนนี้เกิดดิ้นรนหลุดออกมาได้ หลังจากนั้นก็ผจญภัยไปจนรอดกลับบ้าน
ทั้งหลายทั้งปวงที่อ่านมาอย่างคร่ำเคร่ง ลุ้นเอาตายกลายเป็นเรื่องกลับตาลปัตร
ความจริงในเรื่องคือแกตายตั้งแต่โดนแขวนคอแล้วครับ เรื่องที่ผมอ่านคือการมโนของแกในช่วงไม่กี่วินาทีก่อนตาย
Oh, Man!
ผมเคยลองถามบนPantipก็ได้คำตอบว่าเรื่องที่ผมอ่านน่าจะดัดแปลงมาจากเรื่องPincher MartinจากปลายปากกาของWilliam Golding
เนื้อหาของเรื่องก็คล้ายๆกันแต่เห็นว่าหนักหน่วงกว่าเยอะและยาวกว่ามาก
นึกขึ้นมาได้ว่ามีหนังสือเล่มหนึ่งของประพันธกรท่านนี้หลงอยู่ในบ้านเลยลองหาดู
แล้วก็เจอจริงๆครับ
เล่มไม่ใหญ่นัก หนาพอประมาณ ของผมเป็นฉบับพิมพ์เก่า กระดาษเหลืองแล้ว
ปกโปรยไว้ว่า จ้าวแห่งแมลงวัน
ม.จ.ประสบสุข สุขสวัสดิ์ ทรงแปลจาก Lord of The Flies
ส่วนปัจจุบันนี้เปลี่ยนชื่อเป็นวัยเยาว์อันสิ้นสูญ แปลโดย คุณ ต้องตา สุธรรมรังษี ครับ
cr. google ฉบับเดิมกับฉบับใหม่
William Goldingคือประพันธกรนามอุโฆษจากอังกฤษ นวนิยายของท่านตอนนี้ยกระดับเป็นวรรณคดีแบบกลายๆแล้ว
ได้รับรางวัลโนเบลเมื่อปี1983ด้วย
cr. google William Golding
หนังสือเล่มนี้ท่านเล่าไว้ว่าได้แรงบันดาลใจจากเรื่องThe Coral Island : A Tale of The Pacific ของ R.M. Ballantyne บวกกับความคิดหลายอย่างจึงออกมาเป็นเรื่องนี้
cr. google The Coral Island ที่ว่ามาครับ
มีข้อมูลเสริมว่านิยายเรื่องนี้เกือบไม่ได้ตีพิมพ์ William Golding ต้องนำกลับมาแก้ไขใหม่ทางสำนักพิมพ์จึงรับไว้พิมพ์จำหน่าย
แรกๆก็ขายไม่ดีเท่าไหร่ แต่ไปๆมาๆกลับขายดีขึ้นเรื่อยๆจนถึงปี2015 หนังสือเล่มนี้ขายไปได้รวม10ล้านเล่มแล้ว
ตอนแรกที่ขายไม่ดีสันนิษฐานว่าน่าจะเป็นเพราะเนื้อหาในหนังสือที่ค่อนข้างรุนแรง แต่ภายหลังมีนักเขียนหลายคนยกย่องเรื่องนี้ไว้มาก จึงน่าจะเป็นเหตุให้ขายดีขึ้นเป็นลำดับ
เนื้อเรื่องในนิยายกล่าวถึงเด็กช่วงก่อนวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งติดเกาะหลังจากที่เครื่องบินที่เด็กกลุ่มนี้โดยสารมาตก ในกลุ่มมีเด็กที่ดูเป็นหัวหน้า1คนชื่อRalph อีกคนเป็นเด็กดูเนิร์ดๆหน่อยใส่แว่นชื่อSimon แต่รูปร่างอ้วนท้วมจึงเรียกกันเล่นๆว่าPiggy และมีอีกหนึ่งท่าทางเหมือนเด็กหลังห้องหัวโจกอยู่กลายๆชื่อJack
ทั้ง3คนนี้มีบทบาทสำคัญในเรื่อง
ช่วงแรกRalphกับPiggyช่วยกันคุมเด็กๆได้ดีแต่เมื่อทอดระยะนานเข้าJackกลับแย่งการนำไปได้ และตั้งตัวเป็นหัวหน้า ไม่สนใจกฎเกณฑ์ใดๆ และดูเหมือนเด็กคนอื่นๆก็คล้อยตามด้วย
หลังจากนั้นมันกลายเป็นการแสดงความดิบเถื่อนของคนผ่านตัวเด็กๆกลุ่มนี้ การเอาชีวิตรอดในป่า ความหวาดกลัวในสิ่งเหนือธรรมชาติที่เรียกกันในเรื่องว่าเจ้าแห่งแมลงวัน การตามล่าล้างเด็กด้วยกันจนถึงขั้นเกิดการเสียชีวิตของPiggy และในขณะที่ทุกอย่างเหมือนจะสายเกินแก้ มีนายทหารมาตามหาเด็กๆพวกนี้มาเจอทุกคนพอดี
ไอ้ที่สปอยล์มานี่มันเด็กแน่นะ?
มีการนำเอานิยายเรื่องนี้มาสร้างเป็นภาพยนตร์อยู่3ครั้ง ครั้งแรกคือปี1963 ครั้งที่2ปี1975 และครั้งที่3ปี1990
หนังเมื่อปี1990เคยดูจนจบครับ ขอบอกเลยว่าเหมือนนิยายมาก ถ่ายทอดทุกอย่างได้ดีและใกล้เคียงกับที่ตัวนิยายได้บรรยายไว้
cr. google ฉบับภาพยนตร์ปี1990
หลายคนบอกว่ามันเต็มไปด้วยความรุนแรง ไม่เหมาะกับเด็ก เด็กๆไม่น่าจะทำแบบนี้ได้เลยในชีวิตจริง
ก็ไม่รู้สินะ
นอกจากนี้ยังมีการดัดแปลงเรื่องให้เป็นหญิงล้วน(แต่ไม่มีการถ่ายทำ) เป็นละครเวทีและละครวิทยุด้วย
ชีวิตจริงยิ่งกว่าละคร
ผมชอบประโยคนี้จริงๆเพราะมันสะท้อนภาพความเป็นจริงในแบบที่มันเป็น
บ้านมีกฎบ้าน เมืองมีกฎหมาย(เปาบุ้นจิ้น)
ประโยคนี้จะใช้ได้ดีในยามปกติ
อย่าคิดมาก เอาตัวให้รอดก่อน ใครๆเขาก็ทำกัน
อันนี้คือคลาสสิค
ทุกอย่างในเรื่องเข้าองค์ประกอบของประโยคที่ยกตัวอย่างมาทั้งหมด
ในยามปกติคนเราก็ทำตามกฎหมายล่ะครับ มีแหกกฎกันบ้างก็จับปรับกันไป
กฎก็คือกฎ
แต่ในยามที่ผิดปกติ กฏหมายช่วยไม่ได้นะครับ มีแต่กฏหมู่กับกฏกู
ผมขอสรุปสั้นๆว่าเรื่องนี้คือสภาพจำลองความวุ่นวายที่จะเกิดขึ้นเมื่อกฎหมายไม่สามารถบังคับใช้ได้เหมือนปกติ เกิดความวุ่นวาย เกิดเป็นกลุ่มแก๊งค์ต่างๆและเกิดความรุนแรงต่อสภาพสังคมโดยรวม ไม่มีใครคำนึงถึงสังคมในภาพรวม ความสงบเรียบร้อยอันดีงามเทียบไม่ได้กับการเอาตัวรอดของปัจเจก
คล้ายๆแนวPost-Apocalypseหน่อยๆ
อีกมุมหนึ่งผมคิดเอาว่ามันคือเรื่องของจิตใจคนเราเองที่ต้องรักษาสมดุลย์ระหว่างสัญชาตญาณดิบกับกฎระเบียบอันดีของสังคม
เมื่อสมดุลย์เสียย่อมส่งผลต่อสังคมไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ส่วนจะสุดโต่งหรือไม่อย่างไรนั้นขึ้นอยู่กับว่าสมดุลย์ที่เสียไปนั้นเอียงไปทางด้านไหน
ถ้าเป็นไปในแนวสัญชาตญาณดิบเป็นใหญ่ก็อาจเกิดเหตุการณ์แบบในเรื่อง ถ้าเป็นไปในแนวกฎระเบียบเป็นใหญ่ก็อาจเกิดความสุดโต่งในการจัดระเบียบสังคมก็เป็นได้
ความวุ่นวายที่เกิดขึ้นแค่หลับตาก็นึกได้เอง
เหนื่อยใจจริงๆ
หลังๆผมนั่งดูเรื่องนี้ อ่านหนังสือเรื่องนี้พร้อมกับคิดถึงเรื่องราวที่กำลังจะเกิดขึ้นในอนาคตของประเทศขึ้นมาแวบๆ
นึกแล้วก็...
ใครจะมาวินผมก็ไม่รู้ แค่คิดว่า คนที่จะมาวินนั้นคือคนที่เราต้องการจริงๆหรือเปล่า หรือจะเป็นอย่างที่หลายคนบอกมาว่า เราได้ผู้นำแบบไหนก็สะท้อนถึงคนส่วนใหญ่ว่าเป็นอย่างไร มีคุณภาพหรือไม่ เรื่องตามหลังมาไม่มีใครอยากจะคาดคิดถึงแม้เราจะพอนึกออกก็ตาม
ประชาชนส่วนใหญ่มาเพลสครับ
ผู้นำอย่างRalphกับPiggyอาจจะดีในแบบที่เป๊ะตามกฎ ทำตามก็ราบรื่น ทุกคนอยู่กันอย่างเป็นสุข แต่ทุกคนต้องมีส่วนร่วม เสียสละ เพื่อสังคมทั้งหมด ทุกอย่างมองแบบองค์รวมเป็นหลัก
ผู้นำอย่างJackอาจจะดีในยามที่กฎไม่เป็นกฎ ความแข็งแกร่งเท่านั้นที่อยู่รอด ทำตามกฎของฉันแล้วเราจะอยู่รวมกันอย่างเป็นสุข มีทรัพยากรป้อนให้ไม่ต้องคิดมากไป
เฮ้อ...
ยังไม่อยากเห็นหนังเรื่องนี้ในชีวิตจริงครับ
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
