การถูกขับไล่ออกจาก “สวนเอเดน (Garden of Eden)” ของ “อดัมและอีฟ (Adam and Eve)”
เรื่องราวการถูกขับไล่ออกจาก “สวนเอเดน (Garden of Eden)” ของ “อดัมและอีฟ (Adam and Eve)” เป็นหนึ่งในเรื่องราวที่ได้รับการบรรยายไว้ในพระคัมภีร์ และเป็นตำนานที่มาของมนุษย์
ตามตำนานซึ่งได้รับการบันทึกไว้ใน “หนังสือปฐมกาล (Book of Genesis)” ซึ่งเป็นหนังสือเล่มแรกของคัมภีร์ไบเบิลภาคพันธสัญญาเดิม (Old Testament) ได้กล่าวว่า พระเจ้าได้สร้าง “อดัม (Adam)” และ “อีฟ (Eve)” และให้ทั้งคู่อยู่ใน “สวนเอเดน (Garden of Eden)”
ตามตำนาน สวนเอเดนคือแดนสวรรค์ คือสถานที่ซึ่งอดัมและอีฟสามารถอยู่ได้อย่างสงบสุข สามารถเพลิดเพลินกับธรรมชาติและใช้ชีวิตอย่างสันติ
อดัมและอีฟ (Adam and Eve)
พระเจ้าได้ประทานสิ่งต่างๆ ที่อดัมและอีฟจำเป็นต้องมี และอนุญาตให้ทั้งคู่ทานผลไม้จากต้นไม้ต่างๆ ในสวนได้ ยกเว้นเพียงผลจาก “ต้นไม้แห่งการรู้ดีรู้ชัว (Tree of Knowledge of Good and Evil)”
วันหนึ่ง งูตัวหนึ่งได้ล่อลวงให้อีฟทานผลไม้จากต้นไม้แห่งการรู้ดีรู้ชั่ว ซึ่งอีฟก็ได้ทานผลไม้นั้น และยังนำมาแบ่งให้อดัมอีกด้วย
ผลแห่งความผิดนี้ ทำให้พระเจ้าลงโทษทั้งคู่ด้วยการขับไล่ทั้งคู่ออกจากสวนเอเดน ซึ่งการขับไล่นี้ก็ได้รับการตีความว่าเป็นการสื่อถึงการเสียความบริสุทธิ์และเป็นจุดเริ่มต้นของบาปและความทุกข์ยากของมนุษย์
สวนเอเดน (Garden of Eden)
การถูกขับไล่ของอดัมและอีฟออกจากสวนเอเดน ทำให้เกิดคำถามสำคัญเกี่ยวกับพระเจ้าตามมา รวมทั้งข้อสงสัยในธรรมชาติของมนุษย์ และความสัมพันธ์ระหว่างพระเจ้าและมนุษย์
หนึ่งในคำถามที่สำคัญก็คือ
“เหตุใดพระเจ้าจึงต้องลงโทษคนทั้งคู่ด้วยการขับไล่ออกจากสวนเอเดน”
มีการตีความเรื่องนี้อย่างหลากหลาย โดยหนึ่งในการตีความ ก็คือพระเจ้าไล่อดัมและอีฟออกจากสวนเอเดน เนื่องจากคนทั้งคู่ได้ฝ่าฝืนคำสั่งของพระเจ้า เป็นการสั่งสอนคนทั้งคู่ให้เห็นความสำคัญของการทำตามคำสั่งของพระเจ้า
อีกหนึ่งการตีความ นั่นก็คือพระเจ้าต้องการให้อดัมและอีฟเข้าใจว่าทุกการกระทำของเรา ย่อมมีผลลัพธ์ตามมา และเราต้องรับผิดชอบถึงผลของการกระทำ
อีกหนึ่งการตีความ ก็คือพระเจ้าลงโทษอดัมและอีฟด้วยการขับไล่ออกจากสวนเอเดน ก็เพื่อปกป้องคนทั้งคู่จากอันตรายจากต้นไม้ต้องห้าม
นี่ก็เป็นส่วนหนึ่งของการตีความตำนานบทนี้
- 13
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
