คํากลอนสัพเพเหระ
เคว้งกลางธารา กายาหนาวสั่น
พอหมดกลางวัน มองแสงจันทรา
เฝ้าเพียงรําพัน ยันช่วงทิวา
วารีแสนยาว อาบเดือนสกาว
2 เคยแอบรักใคร่ ใครหนาชิงไป
ตัดซึ่งสายใย สองเราแยกลา
คงไม่มีคืน ขื่นข่มอุรา
คราญภาวนา ซุกกายเปลี่ยวใจ
3 ยังคงไปต่อ ท้อถอยไม่มี
มองแสงรวี วันใหม่ใกล้มา
สบท้องนภา พาชวนชื่นตา
ลาแล้วน้องยา ลาแล้วสองแคว
4 โดดเดี่ยวอย่างเรา เศร้าไปทําไม
สหายเมรัย คอยเป็นเพื่อนยาก
ชะตาพาจาก พรากสู่เมืองตาก
แม้นตัวลําบาก แต่มีเสรี
5 ถึงตากนคร จรตัวไปทั่ว
พบวัดซุกหัว กลัวสิ่งใดเล่า
หลับได้เป็นพอ ขอเพียงขวดเหล้า
ตื่นมายํ่าเช้า ออกท่องต่อไป
6 เห็นเหล่าอาชา พาหวนคํานึง
ถึงเจ้าจรึง ม้าประจำเรา
อนิจจายิ่ง ทิ้งอยู่ ณ เย้า
หวังมันซึมเศร้า เช่นตัวของกู
7 หนาวจริงหนอคืน อื่นก็ไม่มี
นอน ณ วัดนี้ เป็นอันแล้วกัน
เอนตัวหงายหน้า ตาก็มองจันทร์
หอมมะลิวัน โชยพัดตามลม
🙏🙏🙏
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
