ส่งท้ายปี 2565
ถึงช่วงท้ายปีใหม่ มักจะมีคำบอกเล่าที่ว่า "ช่วงปีที่ยากลำบากกำลังจะผ่านพันไป ขอให้ปีใหม่ที่จะมาถึงเป็นปีที่ดี" แล้วประโยคแบบนี้ก็จะวนเวียนตอนท้ายปี
สรุป ทุกสิ้นปีเป็นปีที่ยากลำบาก และทุกปีใหม่เป็นช่วงแห่งความหวังว่ามันจะดีขึ้นหรือเปล่า แต่...เป็นเฉพาะเราหรือเปล่านะ ถ้าเป็นเฉพาะเราแสดงว่า เรานี่ยากลำบากมาทุกปีเลยเหรอ
ไม่ใช่หรอก มันก็ยากๆ ง่ายๆ สำหรับกันไปทั้งปีนี่น่า แต่พอถึงท้ายปีมันเป็นการส่งท้ายอะไรบางอย่างแค่นั้นเอง
ช่วงหลัง ๆ มานี่ เราไม่เคยนิยามทุกข์สุขของตัวเองเป็นปีๆ ละ เพราะเรารู้สึกว่ามันวนเวียนเหมือนเดิมนี่แหละ เราแค่พยายามประคับประคองตัวเองไป เลี้ยงลูกเท่าที่ทำได้
ส่งเสริมให้เขาเติบโต แต่ตัวเราจะเป็นยังไง เราคิดถึงน้อยมากนะ ไม่ค่อยได้มองข้างหน้าในเรื่องของตัวเองสักเท่าไหร่ ที่ตั้งหลักชีวิตตอนนี้คือลูก
ถ้าลูกเลือกทางของตัวเองแล้วเมื่อไหร่ เราจะเคว้งไหมนะ เราไปยืดเกาะลูกหรือเปล่า เราบอกกับตัวเองทุกวันว่า อย่าไปยึดลูก ต้องปล่อยให้เขาไปมีชีวิตของตัวเอง แล้วก็ไม่ต้องมายึดเกาะกับเราด้วย เขาอยากทำอะไร เราก็อยากให้เขาทำตามใจที่เขาโลดแล่น เราอยากให้ลูกได้รู้สึกถึงอิสระที่แท้จริง ได้ทำอะไรที่ชีวิตมันเต็มอิ่ม ทำแล้วไม่มาเสียใจทีหลัง ได้ทำในขณะที่มีโอกาส
เราจะทำแบบนั้นให้ลูกได้ไหมนะ จากนั้นเราคงหาหนทางของตัวเองเจอล่ะมั้ง
มูให้ข้อคิดเราหลายอย่างเลยปีใหม่นี้ เราจะเร่ิมจากการลงเรียนไทป์9 ที่มูแนะนำ ไม่แน่นะ การรู้จักตัวเอง มันจะเปิดโลกมัวๆ ของเราให้มันสว่างขึ้นก็ได้
เราก็ยังหวังว่าทุกวันจะเป็น Sookday สำหรับเรา บางวันมันหนักนาเราก็ใช้ซีรีย์ปลอบหัวใจ หยุดความคิด แม้ว่าจะรู้สึกว่าเสียเวลาชีวิต แล้วก็ไม่ช่วยในระยะยาว แต่เราก็ยังอยากดูอยู่ดี
ในปีนี้เราจะพยายามทำตามใจ ทำตามความต้องการ ทำตามร่างกายเรียกร้องให้มากขึ้น เราจะไม่อยู่อย่างอดทนไปตลอดชีวิต ขอบคุณหนังสือที่เราได้อ่าน
เป็นกำลังใจให้ตัวเองนะ ไม่ต้องสู้ แค่ต้องเดินอย่างสบายๆ
รักตัวเอง แล้วเราจะรักคนอื่นมากขึ้น
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
