รักเร้นในโลกคู่ขนาน Sputnik Sweetheart
"ทำไมคนเราถึงได้เหงาขนาดนี้ คำอธิบายแท้จริง ซ่อนอยู่ที่ไหน ?
คนบนโลกนับพันล้านคน ทุกผู้ทุกคนโหยหาใครสักคน" ฮารูกิ มูราคามิ
สวัสดีค่ะทุกคน วันหยุดนี้แอดมินได้อ่านนิยายดี ๆ ของท่านมูราคามิจบแล้ว จึงขอเก็บมาเล่าสู่กันฟังตามสไตล์เพจผู้สังเกตการณ์นะคะ
วันนี้มากับเรื่องราวความรัก ความเหงา ความซับซ้อนของความสัมพันธ์ ว่านี่อยู่ในชีวิตจริงบนโลกใบนี้ หรือเรากำลังอยู่ในโลกคู่ขนาน
เล่มนี้เป็นอีกเล่มที่แอดมินตกหลุมรักผลงานของท่านมูราคามิ คือก่อนหน้านี้เคยอ่าน A Perfect Day For Kangaroos มาแล้ว ถึงจะงง ๆ กับสไตล์การเขียน การเล่าเรื่องของท่าน แต่นั้นกลับทำให้เราได้เรียนรู้ว่า อย่ายึดติด อย่าหลงในกรอบเดิม ๆ ชอบแบบไหน เขียนออกไปเลย
"คุณต้องกล้าที่จะมีสไตล์การเขียนของตัวเอง"
และก็บอกตามตรงว่าแอดมินชอบมาก เพราะเราก็แอบเขียนนอกกรอบไว้เยอะเลย ! แฮร่ !!
พอมาเจอผลงานของท่านจึงเหมือนมีครูอาจารย์มาตรวจงานเขียนของเราแล้วบอกว่า ใช่ ให้ผ่านได้ (เขียนอวยตัวเองก็เป็นนะ🥳)
มาถึงเล่มนี้ "รักเร้นในโลกคู่ขนาน"
มีตัวแสดงหลักอยู่แค่สามคน
เรื่องราวส่วนใหญ่เกิดขึ้นที่ญี่ปุ่น และที่ต่างประเทศ ยุโรป ตอนที่มิวกับสุมิเระไปท่องเที่ยว แล้วหลังจากนั้นสุมิเระก็หายตัวไป เธอหายไปไหน ไม่มีใครรู้ อาจหายไปอยู่ในโลกคู่ขนาน บนดาวอังคาร บนยานสปุตนิกหรือเปล่า
ทำไมเธอถึงหายตัวไป ?
เป็นเรื่องราวความรักของสาวน้อยนักเขียน สุมิเระ อายุ 23 ปี
พระเอกเป็นผู้เขียนเล่าเรื่องราวต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น เขาอายุ 25 ปี
และมิว นักธุรกิจสาว อายุมากกว่าสุมิเระ 17 ปี
สุเมะเระมักจะเข้ามาขอคำแนะนำเรื่องการเขียนนิยายจากพระเอกเป็นประจำ ทำให้ทั้งสองสนิทสนมกันมาก เขาแอบหลงรักเธอ ฝันถึง จินตนาการถึงเธอ คอยอยู่เป็นเพื่อน เป็นพี่ ให้คำปรึกษาทุกอย่าง
แต่สุมิเระ ไม่รักผู้ชาย ! ถึงอย่างนั้นเธอก็ชอบเขามาก ๆ
เธอตกหลุมรักมิว สาววัยกลางคน เป็นนักธุรกิจที่สวย เก่งฉลาดมาก
มิวเอ็นดูสุมิเระ จึงให้เธอมาทำงานด้วยกัน ส่งให้เรียนเพิ่มด้วย
มิวแต่งงานแล้ว และเธอบอกว่า เธอทำครึ่งหนึ่งของเธอหายไปเมื่อ 14 ปีก่อน !!!
"รักซ้อน ซ่อนรักเร้น
ต่างคนแตกต่างใจหมายมุ่ง
เฝ้ารอวันบรรจบ
มูราคามิ
การบรรยายของเรื่องนี้คือหากใครที่ชื่นชอบการอ่านบทบรรยายเยอะ ๆ คือใช่เลย ท่านมูราคามิ เก็บทุกเม็ดจริง ๆ สมคำร่ำลือค่ะ
บรรยายสนุก แม้แต่การเขียนไดอารี่ก็สนุก ไม่รู้ท่านได้ไอเดียที่ยกมาพูดถึงแต่ละเรื่องยังไงนะคะ แต่อ่านเพลินมาก
และยังได้ความรู้จากการที่ท่านสอนสุมิเระเขียนนิยายด้วย ข้อนี้ตอบโจทย์แอดมินอย่างมาก เช่น
"คุณต้องการเพียงเวลาและประสบการณ์
แล้วนักเขียนจะมีประสบการณ์ได้ยังไงกัน ถ้าไม่มีความรู้สึกคลุ้มคลั่งรักใคร่ ก็คงไม่ต่างไปจากพ่อครัวที่ไม่มีความหิว ไม่รู้สึกรู้สมกับรสอาหาร"
บทนี้เป็นเนื้อหาตอนที่พระเอกพูดถึงผลงานนิยายของสุมิเระ
"นวนิยายหรือเศษชิ้นส่วนของนิยายที่เธอเขียน ไม่เลวร้ายอย่างที่คิด จริงอยู่ ในบางคราวสไตล์การเขียนของเธอเหมือนภาพสลับลาย ผลงานของกลุ่มสตรีชราหัวดื้อ ที่แต่ละคนนำเอารสนิยมและเสียงบ่นส่วนตัวใส่เข้ามาในผืนผ้า นั่งง่วนทำงานในความเงียบงัน บวกรวมความเศร้าซึมของเธอที่เกิดขึ้นเป็นครั้งคราว ผลงานพิลึกพิลั่นถึงระดับวิจิตรพิสดาร
หากเท่านี้ยังไม่พอ สุมิเระยังได้ตั้งเป้าสร้างงานมหากาพย์นวนิยายมหึมาที่จะรวบรวมปรากฏการณ์เชิงวิญญาณและชะตากรรมของมนุษย์ไว้ในเล่มเดียวกัน
งานเขียนของสุมิเระเรียกได้ว่าใหม่สด เธอพยายามสัตย์จริงที่จะฉายภาพเรื่องราวที่มีความสำคัญต่อตัวเธอ
"ในเชิงบวก"
เธอไม่พยายามจะลอกเลียนสไตล์การเขียนของใคร ไม่ได้พยายามดัดปั้นคำให้เหลือเป็นความเรียงสั้น ๆ หรูหรา เข้าท่า นั่นแหละเป็นจุดที่ผมชอบงานเขียนของเธอ
ผมคิดว่าไม่เหมาะควรนักที่จะลดทอนพลังเกรี้ยวกราดดุดันของเธอ ลดรูปให้เหลือเพียงกรอบการอ่านง่ายสบายตา ไม่มีความจำเป็นจะต้องเร่งร้อน รีบเร่ง ดุ่มเดิน เธอยังมีเวลาแวะชมทิวทัศน์ข้างทางอีกนาน ดังคำกล่าวที่ว่า
"สิ่งใดเติบโตเชื่องช้า เจริญได้งดงาม"
คำพูดเชิงสัญลักษณ์ เชิงเปรียบเทียบ ปรัชญา แนวคิด การใช้ชีวิต การตกผลึกทางความคิด คือเปิดโลกมากค่ะ เขาสามารถผูกเรื่องราวต่าง ๆ ให้มาอยู่ในนิยายได้อย่างสวยงาม กลมกลืน ไหลลื่น ล้ำลึก
อย่างตอนที่เขาเล่าเรื่องเก็บโครงกระดูกคนตาย เชือดคอหมา แล้วเอาเลือดมาราดประตูเมืองเพื่อเป็นการปลุกวิญญาณให้ฟื้นคืนกลับมา
"การเขียนนิยายก็ไม่ต่างกัน คุณจะเก็บรวบรวมกระดูกขาวโพลนมาสร้างเป็นประตูเมือง ไม่ว่าจะแกะสลักวิจิตรเพียงใดก็ตาม ประตูเมืองยังไม่มีชีวิต นิยายยังไม่มีลมหายใจกระโดดโลดเต้นได้
นิยายยังสังกัดอยู่ในโลกอื่นนิยายแท้จริงต้องผ่านการชุบชีวิต เสกเป่าด้วยมนตรามหัศจรรย์เพื่อเชื่อมโยงดึงนิยายจากโลกอื่นชะลอให้มาปรากฏอยู่บนโลกใบนี้"
"หมายความว่าฉันต้องออกไปลากหมามาอย่างนั้นหรือ"
ผมพยักหน้า
"เชือดคอหมา เอาเลือดราดนิยายนี่นะ?"
สุมิเระกัดริมฝีปากนิ่งคิด ขว้างก้อนหินอีกก้อนลงไปในบึงน้ำ
"ฉันไม่ฆ่าสัตว์ หากเลี่ยงได้"
"เป็นเพียงแต่อุปมา นักเขียนไม่ต้องลงมือฆ่าหมา"
ท่านมูราคามิออกแบบตัวละครที่ชื่อสุมิเระได้น่ารักมาก อ่านไปคิดว่าเธอคือเพื่อนของท่านจริง ๆ นะคะ
ถึงตอนจบของเรื่องเราก็ยังไม่รู้ว่าสุมิเระหายไปไหน ไปทำอะไร หายไปได้ยังไง คนทั้งคนนะ อยู่ ๆ จะหายไปเฉย ๆ ได้เหรอ !!!?
ไม่มีคำตอบ ไม่มีการแก้ปม ปริศนาใด ๆ ทิ้งให้คนอ่านนั่งคิดถึงสุมิเระอยู่ในใจว่า
ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน ?
ทำอะไร ?
กับใคร ?
สบายดีไหม ?
รู้แค่ว่า สุมิเระหายไป !!
รักเร้นในโลกคู่ขนาน
Haruki Murakami
ชื่อนิยาย : รักเร้นในโลกคู่ขนาน Sputnik Sweetheart
เขียนโดย : Haruki Murakami
แปลโดย : นพดล เวชสวัสดิ์
ราคา 250 บาท
สำนักพิมพ์ กำมะหยี่
คำเตือน : การอ่านหนังสืออาจทำให้ลอยเดี่ยวอยู่ในโลกเวิ้งว้างได้ง่ายขึ้น : มูราคามิ
ขอบคุณค่ะ
ผู้สังเกตการณ์
- 10
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
